Back 4 Blood Review - Eindeloze kogelregen

Als spirituele opvolger van Left 4 Dead en Evolve heeft Back 4 Blood grote schoenen te vullen. Of het Turtle Rock Studios gelukt is om wederom een co-op kunststukje af te leveren lees je in onze Back 4 Blood review.

Turtle Rock Studios, de studio die we kennen van co-opknallers Left 4 Dead en Evolve, is terug met een gloednieuwe game. Als je het afgelopen jaar een beetje opgelet hebt, heb je waarschijnlijk al wel wat gezien van de nieuwe zombieknaller Back 4 Blood en heb je misschien al in de zomer meegedaan met de open bèta van de game. Nu de volledige game uit is, kunnen we kijken of deze game de verwachtingen als spirituele opvolger van Left 4 Dead ook waar weet te maken.

Doorsnee verhaal

Verhalen in zombiegames zijn doorgaans heel erg simpel en draaien altijd uit op hetzelfde plot. Het zombievirus verspreidt zich op de een of andere manier over de wereld, er wordt ergens gewerkt aan een geneesmiddel of vaccin en alleen de helden kunnen dit geneesmiddel of vaccin ophalen. Die standaard wordt niet echt doorbroken in Back 4 Blood.

Het zombievirus wordt dan ergens wel weer op een creatieve manier over de wereld verspreid, namelijk door middel van wormen, maar daar houdt de creativiteit wel een beetje op. De Ridden, de naam van de zombies in Back 4 Blood, zijn gemuteerd en dus zijn de helden weer nodig om de dag te redden onder leiding van een generaal die net iets te stoere praatjes heeft voor iemand die veilig in een bunker zit. Gelukkig is het verhaal verder niet belangrijk voor Back 4 Blood, maar ergens is het wel jammer, omdat dit wel een kans was om de standaard te doorbreken.

Onvoorspelbaarheid en kaarten

Wat wel belangrijk is voor Back 4 Blood is de gameplay en laat daar nou iets unieks aan zijn. Wanneer jij in een level stapt zal jij namelijk geconfronteerd worden met de Game Director, een AI die constant boven de game hangt en kaarten speelt om jouw leven net wat zuurder te maken. Gelukkig kan je zelf, voordat je echt in het level terechtkomt, ook nog een kaart spelen om jezelf net even wat sterker te maken of jezelf een unieke vaardigheid te geven. Zie het als een potje poker waar je letterlijk nog wat azen in je mouw hebt zitten.

Aan het begin zullen de meeste kaarten die je hebt niet heel bijzonder zijn en dus is het verstandig om ook een beetje voorzichtig te zijn met de moeilijkheidsgraad. De Game Director is namelijk onvergeeflijk en zal zich niet inhouden omdat jij een paar kaartjes nog niet hebt. Zoek dus even een paar vrienden op en speel door de game heen op de makkelijkste moeilijkheidsgraad zodat je Supply Points krijgt die je kan inleveren voor nieuwe kaarten, zodat je vervolgens de moeilijkheidsgraad weer omhoog kan schroeven.

Het is ook belangrijk dat je met vrienden speelt, want als je het verhaal in je eentje gaat spelen, krijg je geen Supply Points of andere voortgang. Je bent dus verplicht om online te spelen en met willekeurige mensen is dat niet altijd even prettig. Doordat de game uit zichzelf al vrij onvoorspelbaar kan zijn met wisselende gameplayelementen, is het vervelend om extra onvoorspelbaarheid te hebben in willekeurige teamgenoten die soms je hele run om zeep helpen. Bots zijn namelijk voorspelbaar, willekeurige mensen niet.

Eindeloos co-op-plezier

Back 4 Blood begint eigenlijk ook pas echt te schitteren wanneer je een groepje vrienden weet op te trommelen voor een run. Hoewel de game ook leuk is om in je eentje te spelen, voegt de co-op gewoon net even dat extra laagje plezier toe. Vooral wanneer er meerdere Hordes op je afkomen en de chaos eigenlijk compleet is, is het een schitterende ervarig om zij-aan-zij met je vrienden de Ridden te lijf te gaan.

Zelfs met maar één vriend zal je al een veel betere ervaring hebben dan in je eentje, maar de beste ervaring ga je toch wel hebben als je een volledig team van vier man weet te vormen. Back 4 Blood is er namelijk wel zo op ingesteld dat je vier spelers in een level hebt die allemaal een aantal kaarten spelen. De verschillende kaarten in combinatie met de verschillende personages, die allemaal een unieke vaardigheid hebben, stellen je in staat om complexe builds te maken.

Zo kan je met het juiste deck kaarten en het personage Doc de ultieme healer maken. Tegelijkertijd wil je dat je meest getalenteerde vriend speelt met Evangelo, want die kan als laatste man eventueel nog ontsnappen uit de greep van één van de gemuteerde Ridden die je tegen het lijf zal lopen. Tactiek op het gebied van personage- en kaartkeuze is dan ook ontzettend belangrijk en geeft een diepere laag aan een game die in de kern simpel lijkt te zijn.

Zalig schietfestijn

Het belangrijkste onderdeel voor iedere shooter is dat de gunplay, hoe de wapens voelen en gedragen, goed in orde is. Gelukkig heeft Turtle Rock Studios heel erg zijn best gedaan en een zalige shooter op tafel weten te toveren. De wapens die je door de verschillende levels heen vindt hebben allemaal een uniek gevoel en brengen ook allemaal een ander voordeel met zich mee.

Of je nou eindeloze hordes wil afslachten met een volautomatische shotgun of dat je meer chirurgisch te werk wil gaan met een sniper, het kan allemaal in Back 4 Blood. Als je de kaart hebt waarmee je twee primaire wapens bij je kan dragen hoef je niet eens meer te kiezen. Toch is het wel handig om er rekening mee te houden dat de Ridden doorgaans best wel dichtbij komen en dat een sniper dus ook niet het allerbeste wapen is om mee aan de slag te gaan.

Dat snipers eigenlijk vrij nutteloos zijn in Back 4 Blood is niet het enige wapen-gerelateerde ergerpuntje. Wapens moet je, grotendeels, onderweg vinden en die wapens hebben vaak ook al extra aanpassingen, zoals een bijzonder vizier. Het jammere is dat je bijzonder vaak shotguns zal tegenkomen met een snipervizier erop, wat na verloop van tijd toch wel frustrerend werkt omdat je een vizier of andere aanpassing niet van het wapen af kan halen zonder een nieuwe aanpassing te vinden.

Spelen als de Ridden

Naast een campagne waar je met je vrienden doorheen kan rennen, is er ook een heuze PvP-modus genaamd Swarm. In deze modus nemen Cleaners en Ridden het tegen elkaar op om als de winnaar uit de bus te komen. Voor de Cleaners is het kaartensysteem wat je uit de campagne kent actief, voor de Ridden komt er iets anders tevoorschijn wat misschien heel bekend voor zal komen als je wat uren hebt gestoken in Evolve.

Als Ridden kan je namelijk evolueren met punten die je verdient voor het pijn doen van de Cleaners. De Ridden hebben een grote diversiteit als het aankomt op soorten zombies. Zo kan je ervoor kiezen om de Cleaners zoveel mogelijk te bestormen of de tegenstander juist van een afstandje te bestoken met allerlei vervelende goedjes.

De kunst van het hele spelletje is om als Cleaner zo lang mogelijk te overleven, om vervolgens de tegenstander, wanneer zij de Cleaners zijn, zo snel mogelijk van het leven te beroven. Swarm is een vermakelijke en leuke extra als je de campagne met vrienden doorgespeeld hebt en op zoek bent naar een afleiding voordat je de campagne op een hogere moeilijkheidsgraad gaat spelen. Swarm geeft je in Back 4 Blood vooral de mogelijkheid om snel even wat tussendoor te doen zonder dat je een hele run hoeft te starten.

Repetitie, herhaling en recycling

Back 4 Blood weet op nagenoeg ieder vlak enorme indruk te maken, maar laat toch nog ergens steekjes vallen. Zoals je misschien al wel zou verwachten gaat de game op gegeven moment nogal repetitief aanvoelen, want in principe doe je ook niet veel meer dan de Ridden eindeloos het vuur aan de schenen leggen met zo nu en dan een opdracht om een voorwerp, zoals een batterij, te vinden zodat je verder kan in het level.

Voeg daar alleen aan toe dat een aantal gebieden regelmatig in het verhaal terugkeren en je hebt een iets te vaak terugkerend déjà vu gevoel. Ergens is het logisch, omdat Back 4 Blood een daadwerkelijk verhaal probeert te vertellen, maar het maakt de game net een stukje eentoniger. Voor een game die eigenlijk constant maar één ding doet is dat niet echt goed.

Variatie is dan ook wel een punt waar Back 4 Blood net iets tekort schiet om zich echt te meten met de oudere kunstwerkjes uit de stal van Turtle Rock Studios, namelijk Left 4 Dead en Left 4 Dead 2. Hoewel het hart en de ziel van beide games overduidelijk aanwezig is, voelt het aan alsof er wel wat lichaamsdelen zijn verwijderd, om vervolgens een soort Frankenstein te maken met lichaamsdelen van Evolve. Dat is in de kern niet slecht, maar het voelt soms alsof er te veel verloren is gegaan van het originele idee.

Back 4 Blood Review - Co-op is koning

Simpel gezegd weet Back 4 Blood de verwachtingen wel waar te maken. De game is een uitstekende co-op shooter die alleen maar helderder schijnt naarmate je met meer mensen speelt. De gameplay, de personages en de Game Director maken Back 4 Blood een heerlijke game om te spelen. Vooral de Game Director weet je constant op het verkeerde been te zetten en de, ietwat eentonige, gameplay wat diversiteit te brengen.

Onder de motorkap is de game dan ook veel complexer dan het op het eerste gezicht lijkt. Het is dan ook zo jammer dat veel gebieden herbruikt worden door de campagne heen, waardoor de game af en toe toch aanvoelt als een repetitief klusje. Op het moment dat het klusjesgevoel binnensluipt is er gelukkig nog de Swarm-modus voor een beetje variatie om je ook wat PvP-vermaak en belangrijke afwisseling te bieden.

• Bestel Back 4 Blood nu voor 59,99 euro!

Cijfer: 8