Annabelle Creation Review (Blu-ray) - Een enge prequel

Regisseur David F. Sandberg kwam enkele jaren geleden met een behoorlijk sterke horrorfilm op de proppen: The Conjuring. Al snel kreeg de pop Annabelle uit de film een spin-off die ook redelijk eng was. En nu is er de prequel die we in deze Annabelle Creation Review eens goed aan de tand hebben gevoeld!

In Annabelle: Creation gaan we een stukje terug in de tijd ten opzichte van Annabelle uit 2014. Om precies te zijn gaan we naar 1950 waar een bus met weeskinderen onderweg is naar het huis van voormalig poppenmaker Samuel Mullins. Hij heeft zijn huis ter beschikking gesteld omdat de kinderen en de non, zuster Charlotte, anders nergens heen zouden kunnen.

Een bijzonder aardig gebaar, maar Samuel Mullens lijkt zelf niet zo heel vriendelijk te zijn. Hij is telkens kortaf en wat bot tegen zijn gasten en lijkt ook behoorlijk afwezig te zijn. Daarnaast heeft Samuel duidelijke regels voor zijn gasten. Ze mogen overal komen, behalve op twee kamers.

De kamer waar Samuels vrouw op bed ligt en de kamer die ooit van hun overleden dochtertje Annabelle is geweest. Vanzelfsprekend leidt dit verbod bij de kinderen tot nieuwsgierigheid en dat is het recept voor onheil. De oude kamer van Annabelle is namelijk vlak naast de kamer van Janice en Linda, twee van de weesmeisjes.

Als Janice op een avond niet kan slapen en een briefje met ‘zoek me’ erop bij haar deur vindt, merkt ze dat de kamer van de overleden Annabelle ineens open staat. En dan gaat Annabelle: Creation in een stroomversnelling van wat tamme spanning tot flinke horror. De twee kinderen (en snel ook de anderen in het huis) worden opgeschrikt door de entiteit die steeds krachtiger lijkt te worden.

Als kijker word je op dat moment meegesleept in de spanning die Annabelle Creation heeft, terwijl je eigenlijk al weet waar je op moet letten: de pop. Maar wat gebeurt er als die pop al de hele tijd in beeld is? Regisseur David F. Sandberg weet je dan nog steeds op een gewiekste manier de stuipen op het lijf te jagen!

De pop is vaak prominent in beeld, maar het gebeurt zelden dat de echte horror hier direct vandaan komt. Dus terwijl je weet wat ‘de dreiging’ is, heb je geen idee wat je kunt verwachten. Je schrikt je daardoor ook een paar keer rot. Sandberg heeft met gebruik van het minimale aan elementen een paar originele schrikmomenten in weten te bouwen.

Die originaliteit komt verder terug in de manier waarop de regisseur deze spin off van The Conjuring verbonden heeft met andere elementen uit deze franchise. Zo komt de non (die volgens de extra feature The Conjuring Universe ook een eigen film zal krijgen) voorbij en krijg je referenties naar The Crooked Man uit The Conjuring 2 te zien. Jammer genoeg is niet alles op het gebied van horror geweldig in Annabelle.

Naast de goede schrikmomenten, kent de film van ruim anderhalf uur namelijk behoorlijk veel clichémomenten. Jumpscares zitten er bijna niet in, terwijl er voldoende gelegenheid voor een makkelijk schrikmoment in de film aanwezig is. Gelukkig zijn deze niet gevuld met voorbij rennende schimmen of dergelijke. Deze hebben de film niet gehaald, ook niet in de Deleted Scenes feature die op de Blu-ray staat.

Maar sommige momenten zijn juist wat te langdradig gemaakt waardoor het schrikmoment van mijlenver aan ziet komen. En daardoor verliest de horrorfilm een beetje zijn kracht. Het verhaal blijft wel vermakelijk doordat de spanning steeds aanwezig is, maar je zult nagenoeg nooit achter de bank kruipen van angst.

Annabelle: Creation blijft ook interessant doordat de karakters erg goed neergezet zijn. Op dit gebied is de film een van de sterkere films in het genre dit jaar. De acteurs en dan met name weten je vooral in de eerste helft van de film te overtuigen. Neem bijvoorbeeld het meisje Janice.

Zij kan niet lopen doordat ze ooit polio gehad heeft, wordt een beetje aan de kant geschoven door haar leeftijdgenoten en is erg kwetsbaar. Dit speelt ze zo overtuigend dat je echt gelooft dat het meisje een buitenbeentje is door haar aandoening. Haar enige echte vriendinnetje in het huis komt al net zo overtuigend over, maar beide dames halen het niet bij Anthony LaPaglia die Samuel Mullins vertolkt. Hij zet zijn rol als afstandelijke, gebroken man echt bijster goed neer.

Het acteerwerk zorgt los van de sterke horror voor een groot deel van de overtuiging van de horror in Annabelle: Creation. Dit komt ook naar voren in een van de extra features op de Blu-ray: Directing Annabelle en in het commentaar van de regisseur dat aangezet kan worden.

Annabelle: Creation is dan ook een film om zeker te zien, mede door het sterke acteerwerk. Tenminste, als je ervan houdt om flink te schrikken. Want het horrorelement is in deze film zeker goed verwerkt, al zijn er ook genoeg clichémomenten aanwezig.

Andere enge momenten zie je weer van tevoren aankomen, waardoor de horror wat afneemt. Maar dat mag de pret zeker niet drukken. Annabelle: Creation is een waardige toevoeging aan het Conjuring universum en staat zeker waardig tussen alle andere bezeten Blu-rays in je kast.