Afro Samurai 2 - Revenge of Kuma Volume 1 Review

Afro Samurai was best een vermakelijke game toen deze in 2009 verscheen. Stiekem hoopten we dan ook op een vervolg. Na zes jaar is het vervolg er dan eindelijk en wij gingen er dan ook enthousiast mee aan de slag. Maar viel dat even vies tegen! Lees alles in deze Afro Samurai 2 – Revenge of Kuma Volume 1 Review.

Toen Afro Samurai in 2009 uitkwam beoordeelden wij deze game met een 6.8. De game had wat slordigheden, maar zag er verder prima uit. Daarbij speelde de game lekker weg, maar wist het niet echt te vernieuwen. Zes jaar later komt er dan toch een vervolg op de oorspronkelijke game, waarin je als Kuma mag spelen.

Kuma is namelijk in deel één verslagen door Afro Samurai en zint nu op wraak. De titel Revenge of Kuma is dan ook toepasselijk. Afro Samurai 2 komt bovendien niet ineens uit, maar zal in totaal drie episodische delen kennen die ieder ongeveer 15 euro kosten. Omdat het intussen zes jaar geleden is even een opfrisser tussendoor.

In Afro Samurai heeft de gelijknamige samurai wraak genomen op Justice. Die heeft namelijk toen Afro klein was zijn vader vermoord. Om bij Justice te komen moest Afro alle headbands afslachten. Aan het einde van de rit had hij wraak genomen, maar toen moest hij ook nog Kuma vermoorden. En precies na die gebeurtenis starten we met deel twee.

Je begint dus als Kuma die net een pak rammel gehad heeft en even wat onderdelen in de vorm van chips moet zoeken. Ontwikkelaar Redacted Studios (die ook het verhaal in het developer interview uitlegt) heeft dit aangegrepen als een soort van oefenstukje, wat op zich prima is. Alleen is er een behoorlijke zooi gemaakt van hoe dit in elkaar steekt.

Je begint met een kort filmpje, waarna je een kort stukje mag kruipen. Drie seconden later: hop weer een filmpje. En dan kruip je weer een paar seconden verder en hop, een filmpje. De introductie verloopt niet echt vlotjes en tussendoor krijg je ook nog even een korte uitleg van de besturing. Dit gaat ongeveer een half uur zo door (van de twee uur die de game ongeveer duurt).

Dan heb je alle chips gevonden en ben je intussen een berg op geklommen en begint de game echt. Tenminste, dat zou je zeggen. Het tempo waarin de filmpjes en de gameplay nu afwisselen zakt iets, maar te pas en te onpas zal de 'actie' onderbroken blijven worden door korte filmpjes. En vaak slaan die ook nog eens nergens op.

Je ziet dan bijvoorbeeld een paar vijanden in slow motion ten tonele verschijnen of luistert naar gebrabbel van Number 3, de opa die je begeleidt. Bij de wel zinnige filmpjes merk je dat karakters die praten een beetje bewegen, maar de rest van de karakters veelal stilstaat.

Het komt allemaal niet heel goed uit de verf. Als je dan gaat kijken naar de game op zich, dus de stukjes die je wel mag spelen, is daarover ook niet naar huis te schrijven. De game is in een cel-shaded jasje gegoten en wat dat betreft ziet deze er goed uit, alleen de texturen in de achtergronden zijn niet meer van deze tijd: er zijn uitgerekte texturen te zien boordevol pixels en ze sluiten soms niet goed aan.

Daarbij heeft de game erg veel last van clipping. De camera in de game is bovendien vaak behoorlijk frustrerend geplaatst en is niet te draaien. Je hebt dan ook vaak zat dat je niet goed ziet wat nou de bedoeling is of dat er een vijand net uit beeld gaat, waardoor je deze niet meer kunt raken.

Het lijkt bijna wel alsof Afro Samurai 2 al bijna af was toen het origineel uitkwam, maar zes jaar in een stoffig magazijn heeft gelegen. En ook wat betreft de gameplay moet er nog heel wat gesleuteld worden.

Revenge of Kuma kent één heel goed element en dat komt naar voren in het gebruik van de verschillende stijlen. Je vindt dus onderweg een aantal chips die verschillende vechtstijlen bevatten: de Master, Kuma en Afro stijl. De Master en Kuma stijlen kennen krachtige finishers en de Afro stijl breekt door verdediging heen.

Bovendien zijn deze stijlen met stylepoints te versterken gedurende de game. Deze punten verdien je vanzelf door vijanden af te maken. Het idee van de stijlen is dan goed, maar ook dit gaat helemaal fout in de game. Je wordt soms verplicht in een bepaalde stijl te vechten, maar het schakelen ertussen werk niet soepel.

Dat komt doordat je karakter namelijk zo acrobatisch bezig is en je dit absoluut niet kunt onderbreken. Ditzelfde geldt voor het afweren en blokken van een aanval. Het gevolg is een berg frustratie die ook weer in dit element naar voren komt. En ook het navigeren door de levels is op veel vlakken stroef en irritant.

Je merkt al heel snel dat de game wat lineair is, wat niet erg is an sich. Maar als je tussen twee platformen moet springen merk je al snel dat er vertraging in de besturing zit. Als kers op de taart kakt de framerate ook nog eens bij het minste of geringste in tot een tergend laag niveau.

Wat is er dan wel tof aan de game? De muziek (van RZA) is op zich wel leuk. Die mag je vergelijken met die uit het origineel, maar dan zonder de Oosterse invloeden die het zo sierde. Daarbij gaat de muziek zachter en harder gedurende het spelen en wordt er dit keer in volle glorie gerapt. Ook door de spraak heen.

Dat was ongetwijfeld een idee van RZA, die uitvoerend producent van de game is. Het stemacteerwerk is ook niet bijzonder goed. Sommige stemmen zijn wel overtuigend, maar het meeste is echt niet goed uitgevoerd.

Een tweede prima element in de game is de artwork. Tussendoor krijg je af en toe tekeningen van Takashi Okazaki (bedenker van de serie) te zien die echt tof zijn. Als alle zinnige filmpjes in de game op deze manier waren gedaan en de rest gewoon achterwege gelaten was, had het de game echt stukken beter gemaakt.

Afro Samurai 2 – Revenge of Kuma episode 1 kent niet veel positieve punten. De tekeningen zien er tof uit en het idee achter de stijlen is best goed. Verder is het echt een ramp van een spel. Bijna alles aan de game rammelt van de grafische kant tot aan de gameplay. Daarbij ben je na ongeveer twee uur klaar.

De muziek in de game is best goed, maar die knalt dwars door het verhaal heen en dat is jammer. Je koopt de game in drie episodes voor 15 euro per stuk, maar krijgt daar tot nu toe alleen maar ergernis voor terug. Dit deel is in ieder geval zonde van je tegoed!