Aegis Defenders Review - Een unieke mix vol plezier!

Het combineren van twee genres kan een behoorlijk leuke game opleveren. Indie ontwikkelaar GUTS Department laat ons dat goed zien. Want wat krijg je als je de strategie van een tower defense game in een platformer van 20 euro verwerkt? Dat vertellen wij je in deze Aegis Defenders review!

In een wereld waarin de mensheid terug is gezet naar de middeleeuwen door een apocalyptisch evenement is je dorpje in groot gevaar. Het enige wat je dorp nog kan redden is een voorwerp uit een verloren beschaving: de Aegis. Dus ga je als ruïnejagers Bart en Clu, zijn kleindochter, op pad op zoek naar dit mysterieuze ding.

Hiervoor moet je de 18 levels doorlopen die de game rijk is. Ieder level is vormgegeven in schilderachtige 16-bit graphics en voelt uniek aan. Dat unieke gevoel komt niet alleen door de vormgeving van de levels maar voornamelijk door de dingen die je moet doen in de levels. Terwijl je aan het platformen slaat met Bart, Clu en de twee andere karakters die de game later toevoegt aan je clubje ontdekkers moet je namelijk vijanden verslaan en toffe puzzels oplossen.

De puzzels beginnen makkelijk met het indrukken van een stel knopjes op verschillende locaties om een deur te openen, maar veranderen gaandeweg in echte uitdagingen die je team opsplitsen door de levels om zo samen verder te kunnen komen. En daarvoor heb je vaak de unieke vaardigheden van je karakters nodig.

Bart heeft bijvoorbeeld de kracht om te onder andere blokken en kanonnen bouwen waardoor hoger gelegen plekken beschikbaar worden. Clu kan op haar beurt vallen zetten en bommen gebruiken om dingen op te blazen. En zo heeft ieder van de in totaal vier karakters een eigen vaardigheid die je onderweg helpt om de puzzels op te lossen en de vele vijanden te verslaan.

De moeilijkheidsgraad in het platform en puzzel element van de game loopt gaandeweg op waardoor je steeds vaker op de vaardigheden van je karakter moet berusten en dus vaker moet overschakelen tussen deze karakters. Het toffe van Aegis Defenders is dat je dit niet per se alleen hoeft te doen, maar ook met zijn tweeën offline samen kunt doorlopen. En eerlijk is eerlijk, de game is dan op zijn leukst.

Datzelfde geldt voor het tower defense element aan het einde van ieder level in Aegis Defenders. De game schakelt aan het einde van ieder level over naar dit genre, waarbij je een basis of voorwerp moet beschermen tegen hordes vijanden die je bestoken. De vijanden komen van alle kanten en hebben maar één doel: jouw basis mollen.

Dus moet jij overal en nergens verdediging bouwen om de vijanden tegen te houden. En ook daar komen de unieke vaardigheden van de karakters naar voren. Bart kan kanonnen bouwen en Clu kan vallen zetten zoals gemeld, maar de karakters kunnen hun krachten ook combineren. Zo kun je dus krachtigere kanonnen maken of zelf (later in de game) vuurspugende drakenkoppen in levels neerzetten die alle kanten op schieten.

Dit element van Aegis Defenders is erg tof en begint, zoals ook de levels zelf, eenvoudig om later steeds uitdagender te worden. De vijanden worden moeilijker te verslaan en je moet steeds meer moeite doen om heelhuids uit de strijd te komen. Daarbij moet je goed opletten wat voor kleur je vijand heeft. Veel vijanden zijn namelijk kwetsbaar voor een bepaald element dat een van je karakters beheerst.

Op een simpele manier heeft GUTS Department dit met een kleurcode aangetoond. Blauwe vijanden zijn kwetsbaarder voor aanvallen vanuit Clu en gele vijanden kunnen de mêlee aanvallen minder goed hebben. Dit systeem werkt erg soepel tijdens de levels, maar daar heb je nog wel eens last van het feit dat de besturing (omhoog en omlaag richten voornamelijk) niet altijd meewerkt.

Tijdens het tower defense gedeelte werken de kleurcodes ook wel, alleen doe je er dan bar weinig mee. Simpelweg omdat het niet hoeft. Als je eenmaal door hebt hoe je de verdediging op moet zetten en welke wapens effectief zijn tegen de meeste vijanden is de uitdaging snel weg in dit deel van de game. Het komt neer op ‘bouw een stapel kanonnen op een slimme plek en klaar is Kees.

Zeker ook omdat de game je de mogelijkheid geeft om eerst even een omgeving te verkennen voordat de hel losbarst. Dit is echt jammer, want het einde van de levels worden daardoor steeds weer hetzelfde riedeltje dat je doorloopt en dat geeft uiteindelijk een beetje een sleur.

Maar Aegis Defenders verveelt absoluut nooit tijdens de ruim 10 uur die je bezig bent om door de wereld te reizen. Doordat je tussen de levels door bij een kampvuurtje steeds upgrades kunt kopen en daarnaast andere wapens aan kunt schaffen kun je variatie aanbrengen in je tactieken (wat dus niet per se nodig is) en je levenskracht en dat van je basis upgraden. Daarbij is er in de basis ook altijd ruime voor wat leuke interactie tussen de karakters en een gastoptreden van Shovel Knight.

Dat het tower defense element wat eenvoudiger is uitgewerkt en niet helemaal werkt zoals je verwacht, neemt niet weg dat Aegis Defenders een uiterst vermakelijke game is. GUTS Department heeft de platformer elementen op een hele toffe manier samengevoegd met het tower defense genre en dit in een leuk (maar simpel) verhaal gegoten.

En dat levert een toffe 16-bit game op die je vanaf minuut één weet te vermaken en zo nu en dan ook nog eens flink uitdaagt. Aegis Defenders is de 20 euro die de game je kost dan ook dubbel en dwars waard! En dat er dan wat puntjes op de 'i' ontbreken, kan het plezier echt niet bederven.