A Million Ways To Die In The West Review

Na het succes van de komedie Ted komt Seth Macfarlane met een nieuwe film genaamd A Million Ways To Die In The West. Wat je kunt verwachten zijn heel veel grappen in de stijl van Family Guy en dat allemaal in het Wilde Westen.

In A Million Ways To Die In The West volg je het verhaal van de schapenherder Albert Stark, gespeeld door Seth Macfarlane. In een duel tot de dood laat Albert het alleen afweten, waardoor zijn vriendin hem dumpt door gebrek aan lef. Albert komt hierdoor terecht in een depressie tot hij Anna ontmoet, gespeeld door Charlize Theron.

Anna helpt Albert om meer uit zijn schulp te kruipen en tegelijkertijd zijn ex-vriendin jaloers te maken. Door Anna komt Albert alleen wel in de problemen met de gevaarlijke bandiet Clinch, gespeeld door Liam Neeson.

In een film van Seth Macfarlane verwacht je veel humor en die valt zeker te vinden in A Million Ways To Die In The West. De film heeft alleen een rare mix van humor en een serieus verhaal. Zo heeft de film een moreel over zelfacceptatie en is het tevens een liefdesverhaal. Voor ieder wat wils, maar alles komt hierdoor niet goed tot zijn recht.

Dit probleem zit met name bij de acteerprestaties van Seth Macfarlane en Charlize Theron. Deze acteurs wisselen in de film continue van komedie naar serieus acteren en weer terug. Hierdoor kun je als kijker de karakters niet meer serieus nemen.

A Million Ways To Die In The West had er goed aan gedaan om of volledig voor komedie te gaan of volledig voor het liefdesverhaal. Nu houd je na het zien van de film een half om half gevoel over.

In vergelijking tot Albert en Anna komen andere karakters beter uit de verf, omdat zij of volledig op komedie zitten of op het serieus volgen van de verhaallijn. Liam Neeson zet bijvoorbeeld een geloofwaardige slechterik neer voor het serieuze gedeelte van de film.

Neil Patrick Harris speelt een westernversie van Barney uit How I Met Your Mother. Fans van de serie kunnen de referenties zeker waarderen. Verder speelt Harris nog de hoofdrol in het enige gezongen lied in de film over snorren.

Een liedje dat het beter doet dan Frankrijk in de afgelopen Eurovisie songfestival. Van Family Guy zijn wij gewend dat er genoeg wordt gezongen en dit ene liedje over snorren smaakte naar meer, maar werd helaas niet vervuld.

Het christelijke stel van een hoer en maagd, gespeeld door Sarah Silverman en Giovanni Ribisi, komt goed uit de verf op komisch gebied. Hierbij merk je ook op dat de humor van A Million Ways To Die In The West meerdere lagen heeft.

Allereerst valt meteen op dat de film veel weg heeft van Family Guy. De grens van grappen wordt aardig opgezocht op het gebied van seks en drugs. Doordat het nu acteurs zijn in plaats van cartoon karakters zijn de grappen een stuk harder en af en toe wat onsmakelijk.

Verder zitten er genoeg slapstick en poep- en scheetgrappen in de film verwerkt voor de mensen die daarvan houden. Gelukkig zijn er ook nog referentiegrappen naar zaken als Back to the Future en Mila Kunis die erg geslaagd zijn.

Uiteindelijk is het de tweede laag aan grappen die A Million Ways To Die In The West succesvol maakt. De bekende cutaways uit Family Guy zitten bijvoorbeeld in de film verwerkt. Hiervoor moeten de acteurs wel eerst naar de situatie toelopen, het punt van de cutaway maken, en weer teruggaan naar de plek waar ze waren. In een cartoon gaat alles toch een stuk makkelijker!

De westernsetting doet meer dienst als grap dan echt een toevoeging aan het verhaal. De hele boodschap van de film is hoe slecht iedereen het heeft in het Wilde Westen. Meerdere keren wordt hierover gesproken maar dan wel met een moderne toon.

De film speelt zich af in het Wilde Westen, maar de acteurs praten over de setting alsof het geschiedenis is. Daarbij wordt ook veel gebruikgemaakt van modern taalgebruik. De setting is dus één grote grap.

De naam van de film komt overigens nog wel leuk terug. Zo komt een aantal mensen op gruwelijke wijze te overlijden. Voor sommige mensen was dit zelfs zo gruwelijk dat ze even moesten wegkijken. Dit is ook heel erg à la Family Guy.

Uiteindelijk zijn het de acteurs in A Million Ways To Die In The West die de film maken. De gehele cast is een goede mix van acteurs, waarbij met name de acteurs in de bijrollen schitteren. Zo komt Alex Borstein, de stem van Lois uit Family Guy, voorbij in een leuke rol.

Andere acteurs schitteren met name als referentiegrap in de film. Deze willen wij uiteraard niet verklappen, want dan is de gehele verrassing weg. Toch moet dit punt wel even benoemd worden, want de toevoeging van deze acteurs aan de film zijn één van de hoogtepunten.

Na het zien van A Million Ways To Die In The West hebben wij gemengde gevoelens. Aan de ene kant is de film een afspiegeling van Family Guy, wat erg leuk is voor de fans. Daarbij heeft Seth Macfarlane een hele goede en leuke mix van acteurs bij elkaar gebracht om in de film te spelen.

Bovendien zitten er meerdere lagen humor in de film verstopt. Voor de één zijn het poep- en scheetgrappen en voor de ander de referentiegrappen.

A Million Ways To Die In The West stelt alleen teleur op een aantal punten. Zo is de gehele film een mix van een komedie met een serieuze verhaallijn. Deze mix werkt alleen totaal niet, waardoor je als kijker van beide zaken niet volop kan genieten.

Een onderdeel hiervan is de westernsetting die echt totaal geen doel heeft in de film. Het is eerder een setting die wordt gebruikt om grappen over te maken, wat weer haaks staat op de serieuze kant van het verhaal. Hierdoor loop je als kijker enigszins verward de zaal uit, want A Million Ways To Die In The West is namelijk geen keiharde komedie, maar ook geen romantische komedie.