2 Guns Review

Review
woensdag, 16 oktober 2013 om 12:00
xgn google image
In navolging van 'buddy cop movies' als Lethal Weapon, Rush Hour, Bad Boys en Starsky & Hutch, is er nu 2 Guns. Hoofdpersonen zijn Robert 'Bobby' Trench (Denzel Washington) en Michael 'Stig' Stigman (Mark Wahlberg). Deze twee heren plannen een overval op een nietszeggende bank, gelegen naast een restaurant met heerlijke donuts. Het plan: drie miljoen dollar buitmaken en ermee weglopen. De uitvoering: meer dan Bobby en Stig ervan verwacht hadden.
Uitstel van executie
De Mexicaanse drugsbaron Papi Greco vervoert wekelijks een koffertje met flink wat poen naar de onbeduidende bank die onze hoofdrolspelers op het oog hebben. Na jarenlang infiltreren in het Mexicaanse drugskartel van Greco, achten zij het tijd om hun buit op te eisen. Al snel na het vergaren van de buit blijkt dat de twee overvallers geen 3, maar ruim 43 miljoen dollar hebben gejat. En zoals ze zelf ook al beseffen: met zo'n grote hoeveelheid geld weet je dat er iemand achter je aankomt.
Na het ontsnappen uit de bank komt de eerste problematiek al in zicht: Bobby blijkt een undercover DEA-agent te zijn, terwijl Stig werkzaam is voor de Amerikaanse marine. Beiden willen er zelf met het geld vandoor gaan, maar dat blijkt nog een hele opgave. Wanneer even later ook nog uitkomt dat niet alleen zijzelf, maar ook Bobby's vrouwelijke DEA-collega, Stigs marinecommandant, de CIA en een Mexicaans drugskartel op het immense geldbedrag uit zijn, zien de twee geen andere manier dan samenwerken om te overleven.
Blufpoker
Het verhaal wordt hoofdzakelijk aan elkaar geregen door een afwisseling van bijdehante dialogen, explosieve vuurgevechten en bijdehante dialogen tijdens explosieve vuurgevechten. Zowel Denzel Washington als Mark Wahlberg staan hun mannetje, met luchtige quotes als 'I never miss' en 'That's a whole lot of doughnuts'. Het realisme in 2 Guns is ver te zoeken, met corruptie die rijkelijker aanwezig is dan de knipogende versiertrucs van marineofficier Stig; zelfs vandaag de dag is het waarschijnlijk nog niet zo erg gesteld met de wanpraktijken van regeringsorganen als de CIA. Bovendien slaagt het knotsgekke duo erin om probleemloos een zwaarbewaakte marinebasis op de ogenschijnlijk minst effectieve manier - dwars door de slagboom scheuren - binnen te komen, om er vervolgens zonder kleerscheuren vanaf te komen. Om nog maar te zwijgen over de talloze keren dat de lastpakken gespaard worden omdat zij beweren te weten waar die 43 miljoen dollar is gebleven. Blufpoker lijkt het devies in deze film.
Over de slotscène is vermoedelijk goed nagedacht door regisseur Baltasar Kormákur. In de trant van een zogenaamde 'Mexican standoff' (een duel tussen drie verschillende opponenten ten tijde van het Wilde Westen) staan de CIA, marine, drugskartels, DEA en de twee vrienden noch vijanden tegenover elkaar in een grande finale in een Mexicaans grensstadje. Vele tientallen kogelregens, explosies en interpersoonlijke conflicten later, doen Bobby en Stig wederom waar ze het best in zijn: goedgevulde banken observeren onder het genot van een aangenaam geglazuurde donut.
Nostalgietrip
2 Guns is zeker een vermakelijke film in de geest van de vooral in de jaren 80 en 90 immens populaire buddy cop films als Lethal Weapon en Bad Boys. Zo hilarisch of memorabel als deze klassiekers wordt 2 Guns echter nooit. Wat deze film vooral doet, is het bieden van een redelijke nostalgietrip in het heden.
Cijfer: 6.5