10 Second Ninja Review

Als iemand tweet dat je dik bent, dan is dat nooit leuk. Ook niet als je Hitler heet. Vandaar dat hij een leger inzet om een ninja te stoppen.

Wat hierboven staat slaat nergens op, maar zo voelt het ook als je 10 Second Ninja opstart. Je krijgt dan namelijk het filmpje te zien dat je verderop in deze review kunt bekijken, waarin je een robot-Hitler ziet vertellen dat hij niet oké is met nazi ruimterobots die tweeten dat hij dik is. Wat echter interessanter is, is dat hij de wereld wil overnemen door de eerste ninja om te leggen.

Drie keer raden wie die ninja is. Juist, die speel jij. De game doet op het eerste gezicht denken aan een flashfilmpje. Het ziet er allemaal namelijk vrij simplistisch uit. De blauwe ninja is leuk ontworpen en de robotvijanden ook, maar de omgeving is erg saai en simpel.

Mogelijk is het design zo makkelijk gehouden om de wereld snel te kunnen laden. Deze Steam-game vraagt namelijk van je om in tien seconden alle nazi-robots een kopje kleiner te maken. Dat kan door er naartoe te lopen of springen en je zwaard te gebruiken, of juist vanaf een afstandje door shuriken te gooien.

Wat wel altijd wat uitdagend is aan PC-games, is de besturing. Er wordt bij deze game een controller aangeraden, maar op zich is hij ook speelbaar met het toetsenbord. Je moet er even aan wennen en oppassen dat je niet op andere knoppen drukt in de hitte van de strijd, maar als je dat onder de knie hebt dan is de controller overbodig. Bovendien is dit geen game met heel ingewikkelde besturing, immers zijn je enige opties wandelen, springen, shuriken gooien en met je zwaard zwaaien.

Verder is dit een game waar eigenlijk niet teveel over geschreven moet worden, dit is er eentje om te ervaren. Als je al zit te stressen door de minutenlange levels in Mario, dan is deze game wat minder geschikt voor je. Je krijgt echt maar tien seconden om je score neer te zetten en dat betekent dat je regelmatig game over gaat.

Er zijn 40 levels waarin je binnen tien seconden alle vijanden moet hebben gedood. Dat lijkt een pittige opgave, helemaal omdat de slechteriken natuurlijk niet gewoon op een rijtje staan te wachten. Dit is platformactie die je uiteraard moeilijker wordt gemaakt door de toevoeging van ravijnen, moeilijke sprongen en gek geplaatste nazi-robots. Uitdaging? Voor eventjes ja, maar niet voor lang.

Een groot nadeel is het feit dat de moeilijkheidsgraad nagenoeg niet omhoog gaat. Er zijn soms levels die je een paar keer moet proberen voordat je er in tien seconden doorheen komt, maar zelfs de laatste levels zijn na een minuut proberen wel gelukt. Wil je die laatste levels bereiken, dan moet je zorgen dat je genoeg sterren hebt verdiend.

Dat wil zeggen dat je sommige levels veel sneller moet afronden dan binnen tien seconden. En dat is dan weer wel lastig, want het is niet makkelijk om alle sterren binnen te halen. Je moet daarvoor echt heel snel zijn en soms is het haast niet leuk meer. Opgeven is echter geen optie, want als je meer levels wilt spelen dan heb je nu eenmaal sterren nodig om ze vrij te krijgen. Bovendien voelt het uiteindelijk wel heel lekker om drie sterren te halen voor een level, en dat gevoel zorgt er sowieso voor dat je door wilt gaan.

Het is fascinerend om zo snel over een level te moeten doen, maar er is natuurlijk iets aan de game dat nog net een tikkeltje gekker is. Dat is het feit dat 10 Second Ninja zo’n bizar verhaal heeft met Hitler erin. Hoewel het verhaal als een tang op een varken slaat en het er beter uit had kunnen blijven, zegt het veel over dit spel. Voornamelijk dat dit duidelijk een indietitel is en het fijne daarvan is dat hij je bankrekening niet heel veel schade toedoet.

Veertig levels klinkt als veel, maar ze duren maar tien seconden dus je bent er vrij snel doorheen. Toch zit daar een addertje onder het gras, want je moet steeds sterren halen om nieuwe levels vrij te spelen. Het feit dat de game je aan het werk zet om deze sterren te verdienen en dat zowel het laden als het spelen lekker snel gaat, zorgt ervoor dat 10 Second Ninja erg verslavend is. De gameplay is simpel, het verhaal is teveel van het goede, maar ergens daar in het midden ligt een hele verslavende game op je te wachten.