Wolfenstein The New Order - Griezelige ervaring

Je zou het zo niet zeggen, maar de Call of Duty’s, de Battlefield’s, de Halo’s: alle series waarin schieten de boventoon voert, komen voort uit Wolfenstein. Meer dan twintig jaar terug kwam onder de naam Wolfenstein 3D de allereerste first-person shooter voor de pc op de markt. Het devies: knallen, knallen en nog eens knallen. Door de jaren heen is er aan dat concept weinig veranderd. Ja, de gameplay in Wolfenstein werd verrijkt met puzzels en multiplayermodi, maar de basis bleef hetzelfde. Met Wolfenstein: The New Order komt daar voor het eerst verandering in.

Bethesda is trots op The New Order. De uitgever nodigde de pers al meerdere keren uit op de koffie zodat ze de nieuwe Wolfenstein-game aan de tand konden voelen. Pas werd besloten de bloederige shooter uit te stellen tot begin 2014. De makers van MachineGames willen nog een aantal dingen polijsten en verfijnen zodat ze het product straks zorgeloos in de winkels kunnen leggen. Het getuigt van een grote ambitie die de Zweedse studio met The New Order heeft. Zoveel indruk maken als Wolfenstein 3D destijds deed in de jaren negentig zullen ze niet doen, maar ze proberen in ieder geval in de buurt te komen, dat is wat zeker is.

Iets dat ook bleek uit onze nieuwste speelsessie. Ruim een uur lang mochten we op de pc met Xbox 360-controller in de hand aan de slag met de proloog van de game. Het is moeilijk om dat uur voor jullie lezers perfect samen te vatten. Want zoals gezegd is The New Order niet langer een hersenloze nazishooter waar het Duitse bloed rijkelijk vloeit, het is meer dan dat. Verhaalvertelling staat meer dan ooit centraal. Held BJ Blazkowic beleeft op vijandelijk gebied allerlei ridicule en extreme avonturen, die dankzij de prima tussenfilmpjes spannend en ook haarscherp in beeld worden gebracht.

De stuipen op het lijf
De vernieuwde aanpak van MachineGames zorgt voor een wat luguber sfeertje. De nazi’s waren nare mensen, maar in The New Order worden ze echt als monsters neergezet. Je zint continu op wraak door wat ze met jou als persoon en met je teamgenoten doen. Kijk niet raar op als je noodgedwongen je eigen mensen moet afslachten. Dat je machteloos moet toekijken hoe ze gemarteld of levend verband worden. Heftige situaties die eerder regel dan uitzondering zijn in deze nieuwe Wolfenstein. Hand voor de mond slaan zal bij jou thuis gegarandeerd gebeuren, mede dankzij enkele gestoorde en griezelige antagonisten, zoals generaal Deathshead, een bekende in de serie die in The New Order je meer dan ooit de stuipen op het lijf jaagt.

Het begin van The New Order begint op zijn Wolfensteins. Jij en je troepen bestormen een geavanceerd nazifort dat zwaar bewaakt wordt door Duitsers. Anders dan in andere Wolfenstein-games is dat het zich nu niet tijdens de Tweede Wereldoorlog afspeelt, maar in de jaren zestig. De nazi’s hebben niet alleen de oorlog gewonnen, maar heersen ook over de hele westerse wereld. Met als gevolg dat er een totalitair regime is gesticht dat gebaseerd is op zeer geavanceerde technologie. Wederom een alternatieve nasleep van de Tweede Wereldoorlog die perfect in de lijn der Wolfenstein-verwachting past. In The New Order kwam dit echter nog nooit zo goed naar voren.

Angstaanjagende blik
Hangend aan een koord beklimmen we het fort. Gaandeweg ontwijken we een aantal vallende brokstukken en dode lichamen. Taferelen die erg filmisch op beeld worden gebracht. De camera beweegt keurig op en neer en brengt alle scripted events en de spectaculaire actie feilloos op beeld. Want hoewel The New Order het op veel vlakken anders doet dan zijn voorgangers, blijft het een schietgame pur sang. Naarmate we in het fort zijn, schieten we onze magazijnen na korte confrontaties met nazisoldaten wel tien keer in een minuut leeg. We pakken van alles op: uzi’s, shotguns, raketwerpers, turrets: precies wat je van een Wolfenstein-game mag verwachten.

Plots zakken we vanuit het niets door de grond. Blazkowic en zijn nog drie overgebleven metgezellen raken bewusteloos. Na een tijdje worden we wakker in een donkere operatiekamer, waar verbrande en opengereten lichamen verspreid over de tafels liggen. Via een korte puzzel moet jij zo snel mogelijk zien te ontsnappen, voordat de kamer in de hens vliegt. Het lukt ons op tijd weg te komen, waarna we in een andere kamer komen. Probleem nummer twee: de muren komen letterlijk op ons af. We horen de deur rammen, waar het vreselijk enge gezicht van de generaal ons lachend aanstaart door het raampje. Een angstaanjagende blik.

Naar het gekkenhuis
Na een aantal bizarre wendingen weten we weer te onstnappen. We springen uit het brandende gebouw en belanden in het water. De proloog is voorbij. We zien BJ afgevoerd worden naar het ziekenhuis, getraumatiseerd door de gebeurtenissen van het afgelopen jaar. Hij wordt in gestoorde toestand afgevoerd naar het gekkenhuis. Jaren vliegen voorbij, jaren waarin Hitler steeds meer terrein wint en waarin zijn rijk steeds groter wordt. Als onze held de oude wordt, ziet hij hoe Duitsland de machtigste staat van de wereld is geworden. Dan begint The New Order pas écht, maar helaas voor de journalisten zat de demo erop.

Het is best gek. Werp je één korte blik op deze nieuwe Wolfenstein, dan ziet de game er niet eens zo overtuigend uit. De actie lijkt best vlak en visueel valt het door een gebrek aan detail allemaal wel mee, zeker als het zich volgend jaar moet meten met de gemiddelde Xbox One- en PS4-titel. Ja, het metalen randje zorgt voor een eigenzinnige sfeer, maar van veel detail in voorwerpen en soldaten is nu eenmaal geen sprake. Wie langer speelt met The New Order weet dat de visuals niet het belangrijkst zijn. Het is de ervaring en het goed geschreven verhaal waardoor je verder blijft spelen. En vooruit, vanwege de kei harde typische Wolfenstein-actie.

Wolfenstein bewandelt ander pad
Met The New Order liep de Wolfenstein-serie risico imagoschade op te lopen. Zoals het er nu naar uitziet levert het relatief kleine MachineGames gewoon een waardig deel af in de legendarische shooterreeks. Meer dan ooit is de verhaalvertelling van ongekende waarde en is het zelfs de grootste troef die The New Order heeft. Niet om de actie, waar de franchise normaliter om bekend staat, maar om de ervaring draait het in deze 'Tweede Wereldoorlog-shooter'. De pijn van het ontbreken van een multiplayermodus is na de Gamescom sterk afgezwakt. We kijken uit naar deze nieuwe Wolfenstein.