Train Fever Preview - Eindelijk geen vertraging bij NS

Er zijn van die titels die gemaakt zijn voor een hele specifieke doelgroep. Als jij dit artikel aangeklikt hebt, is de kans groot dat je niet vies bent van een goede treinsimulator, en dan ben je met Train Fever aan het juiste adres.

Soms kan iemand die een game presenteert zo enthousiast zijn, dat het bijna aanstekelijk is. Toen we in een half uur tijd kennis maakten met Train Fever, werd dit zo enthousiast gebracht, dat we bijna begonnen te twijfelen waarom we niet gestudeerd hebben om machinist te worden.

In Train Fever draait het om één ding: het regelen van een degelijke transportlijn door je land. Hoewel je in een klein stadje begint, zul je al snel uit moeten breiden, waar een complex netwerk van sporen, stations en wissels bij komt kijken.

Ondanks de naam ben je met Train Fever niet alleen bezig met locomotieven en wagons. Ook bussen passeren de revue, bijvoorbeeld om te zorgen dat een arbeiderswijk op tijd bij hun werk aan kan komen. Pas als je steden met elkaar verbindt, of je een plaats met waardevolle grondstoffen gevonden hebt, is het tijd om het machinistenpak aan te trekken.

Met het top-down perspectief houd je een gemakkelijk overzicht van je land. Dat is handig, want er gebeurt een hele hoop. Met een druk op de knop breng je een selectiebalk naar boven waarin je uit allerlei typen rails kunt kiezen, die je door over een stuk grond te slepen aanlegt.

Zo trek je in een handbeweging een spoorweg van tientallen meters, waarbij je stations gebruikt om te laden en te lossen, of personen in en uit te laten stappen. De animaties zijn hierbij leuk gedaan, maar verder niet heel spectaculair. Het is een treinsim, dus verwacht geen explosieve graphics of uitbundige effecten.

Ondanks het enthousiasme van de demogever, gingen er wel een paar dingen mis tijdens het halve uurtje treinplezier dat we hadden met Train Fever. Niets wat de game brak, maar wel schoonheidsfoutjes die opgepoetst zullen moeten worden.

Zo levert het problemen op als je een spoor over een heuvel trekt, omdat de gamewereld dan in hele rare hoeken plaats probeert te maken voor jouw bouwwerken. Het eerst zo realistisch-ogende landschap bestaat dan ineens uit rechte hoeken die lijnrecht naar beneden lopen, wat een gek gezicht is.

Ook lijkt het geheel nogal snel te kunnen vervelen. De ambities zijn er, met een complex menusysteem dat bol staat van de opties ,maar in werkelijkheid plaats je nog steeds treintjes op een spoor, die je vervolgens van punt A naar B ziet rijden. Het toevoegen van nieuwe sporen en stations maakt dit wel complexer, maar niet per definitie leuker.

En daar komen we meteen aan bij het belangrijkste knelpunt van Train Fever: het is puur en alleen gemaakt voor de diehard treinfanaat. Als je op zoek bent naar een stadsimulatie, dan zijn er betere games en ook als je niet zoveel met treinen hebt maar wel met logistiek, dan zouden wij Train Fever nog steeds overslaan.

Pas als jij keer op keer kunt genieten van de manier waarop een bepaald model trein rijdt, en door jouw virtuele wereld rondtuft, dan mag je deze game absoluut niet missen. Degene die de game aan ons demonstreerde was zo'n enthousiasteling, die ons bijna iedere minuut op een detail wees dat wij (en 99% van de gamers) over het hoofd hadden gezien.

Met een multiplayermodus en extra content op komst, is het afwachten hoe goed Train Fever het in de toekomst gaat doen. Samen met een treinfanaat je eigen wereld voorzien van een goed logistiek netwerk kan heel leuk zijn, maar daarvoor moeten de grafische glitches en andere oneffenheden wel eerst opgelost worden. Werk aan de winkel dus, maar wel een game om in de gaten te houden als je hart sneller gaat slaan van een oude stoomlocomotief.