TrackMania 2: Canyon Preview

TrackMania 2: Canyons moet je niet zien als een alledaags racespel. Het is namelijk veel meer dan dat. In TrackMania tart je de zwaartekracht en spuug je op de bevindingen van Isaac Newton. Wij konden alvast aan de slag met deze game en kijken hoe de ‘canyon’ setting in de nieuwste TrackMania game precies uitpakt.

Het eerste wat meteen opvalt wanneer je met je eerste race begint, is dat de besturing heel soepel is. Misschien wel te soepel. Je hebt een gaspedaal, een rem en je stuurt met de pijltjestoetsen en verder niks. Rijd je jezelf klem of lig je ergens in de berm, dan kun je met één druk op de knop je auto weer naar het midden van de weg laten ‘teleporteren’. Realisme is dus vrijwel nergens te bekennen in dit spel, maar dat maakt helemaal niks uit. Wanneer je aan dit spel begint moet je al je kennis over racegames en de wetten van de natuur loslaten, want daar draait dit spel niet om. Waar draait het dan wel om? Gewoon op het wegdek proberen te blijven rijden en een zo snel mogelijke tijd neerzetten.

Saai of toch niet?
Er zijn verschillende gamemodi waarin het eigenlijk allemaal neerkomt op een zo snel mogelijke tijd neerzetten op een circuit. Dit kan bijvoorbeeld zijn wie aan het eind van de race de meeste rondjes heeft gereden of wie op het eind de snelste rondetijd heeft behaald. Je rijdt dan weliswaar rond met andere spelers die allemaal hetzelfde als jij proberen, maar last zul je van de andere racers niet ondervinden. Je kunt elkaar namelijk niet aanraken, dus je rijdt gewoon dwars door iedereen heen. Op die manier kun je in alle rust proberen de finishlijn te halen zonder gestoord te worden door mensen die bijvoorbeeld tegen het verkeer in rijden.

Toch zal de snelste tijd neerzetten niet zo makkelijk zijn als jij denkt, zelfs met de oh zo makkelijke besturing. Een paar regels terug staat: "proberen de finishlijn te halen" en dat is precies het sterkste punt van deze game. Huh, wat? Je leest het goed, want er is geen greintje realisme terug te vinden in de verschillende banen. Wanneer je met een race begint, bereid je dan voor op loopings, onmogelijke sprongen, diepe ravijnen, grotten, bergen, autowrakken aan de kant van de weg en brandende hoepels waar je doorheen moet springen. Oké, die laatste misschien niet, maar een spectaculaire race-ervaring is het zeker.

Creëer je eigen hel
Vind je de banen die je voorgeschoteld krijgt te saai of te makkelijk, dan kun je hier heel gemakkelijk wat aan doen. In TrackMania 2 kun je namelijk zelf met racebanen aan de slag en ze zo moeilijk maken als je maar wilt. Kost dat niet veel tijd en is dat niet heel moeilijk? In TrackMania niet. Wanneer je bezig bent met het maken van je eigen racebaan werk je vanuit een perspectief van bovenaf. Je kijkt op je creatie neer en op die manier kun je heel makkelijk een stuk wegdek uitkiezen en neerzetten. Het is eigenlijk net zoiets als het plaatsen van LEGO-blokjes, elk kind kan het.

Ben je klaar of wil je een gedeelte van je creatie uittesten, dan kun je met één druk op de knop een locatie voor je auto kiezen en een proefritje maken. Op die manier kun je makkelijk kijken of je bijvoorbeeld een springschans nog steiler wilt hebben of een ravijn nog dieper. Je kunt het dus voor jezelf zo moeilijk maken als je maar wilt.

Natuurlijk wil je jouw 'lijdensweg' ook delen met andere spelers. Ook dit kan heel gemakkelijk. Binnen no time kun je jouw racebaan online zetten en de regels instellen, waarna je kunt kijken hoe andere spelers het er op jouw circuit van af brengen.

Perfectie?
Het klinkt allemaal leuk en aardig, maar heeft de game dan totaal geen minpunten? Jammer genoeg wel. Je ziet de andere auto’s te vaak met veel lag vooruit bewegen. Je kunt weliswaar niet door andere auto’s geraakt worden, maar je ziet ze wel. Omdat je er met je hoofd goed bij moet blijven wanneer je met een moeilijk circuit bezig bent, kunnen auto’s die met schokken vooruit bewegen voor vervelende afleiding zorgen. Dan aangekomen bij het schademodel, want deze stelt amper wat voor. Op een heel onrealistische manier wordt er schade aan je auto toegebracht op vaak de meest onlogische plekken wanneer je ergens tegenaan botst. Ja, het is geen realistische game, maar de deuken in de auto mogen toch wel wat meer kloppen.

Verder draait eigenlijk heel het spel om tijdritten, maar hier zit ook een vervelend aspect aan vast. Je kunt je er namelijk enorm aan ergeren als er vlak voor het einde van een circuit iets fout gaat. Wanneer je net iets te scheef een looping in gaat of net vanuit een verkeerde hoek een schans neemt, kan het er voor jou in resulteren dat je opnieuw moet beginnen. Aangezien er een tijdslimiet zit op elk potje wil je zo veel mogelijk pogingen ondernemen om een zo snel mogelijke tijd neer te zetten. Het is dus heel vervelend als je jouw auto steeds tegen het einde bij hetzelfde stukje in de prak rijdt. Met één druk op de knop sta je met je auto dan wel weer op de weg, maar voordat je auto weer zijn topsnelheid heeft bereikt loop je alweer een paar seconden achter op de andere spelers. Het zijn vaak die seconden die het verschil maken tussen de eerste plaats en plaats twintig.

Positieve indruk
Over het algemeen laat TrackMania 2: Canyon een positieve indruk bij ons achter. De besturing is dan wel heel simpel en het schademodel niet bepaald realistisch, maar dat mag de pret niet drukken. Zodra je klaar bent met een race is de drang om hetzelfde circuit nog een keer af te leggen heel hoog. En zodra je een grotere uitdaging wilt dan kun je heel gemakkelijk je creativiteit loslaten in de editor en je eigen circuits ontwerpen. De ergernis mag dan soms wel aan de hoge kant zijn wanneer je steeds bij hetzelfde stukje van een circuit faalt, maar na wat oefenen op dezelfde baan moet ook dit geen probleem zijn. Kun je niet meer wachten tot je zelf ook aan de slag kunt gaan met dit aparte racespel dan zul je toch nog heel eventjes geduld moeten hebben. TrackMania 2: Canyon is vanaf 14 september te koop voor de PC.