The Evil Within 2 Preview - De beste horror voor het najaar?

The Evil Within is drie jaar geleden uitgekomen en werd destijds met gemengde gevoelens ontvangen. Het is een uitdagende en spannende survival horror, maar met nog wat verbeterpuntjes. Wij hebben het vervolg onder handen kunnen nemen en of de game geleerd heeft van zijn voorganger kun je lezen in onze The Evil Within 2 preview.

Net zoals de eerste The Evil Within speel je in The Evil Within 2 weer met de detective Sebastian Castellanos, die besluit om nogmaals een droomwereld in te gaan, zelfs na de verschrikkelijke taferelen van het eerste deel. Hij heeft daar wel een goede reden voor, want hij is erachter gekomen dat zijn dochter nog leeft en de enige manier om haar te reden is om die droomwereld in te gaan. De droomwereld van zijn eigen dochter.

Omdat de wereld is gevormd door de gedachten van zijn Sebastians dochter komt de protagonist geregeld objecten en herinneringen tegen die hem bekend voorkomen. Zo zul je bijvoorbeeld in een huis van andere mensen ineens foto’s tegenkomen van Sebastian met zijn vrouw en dochter of objecten die op een onlogische plek staan. Het draagt nog eens extra goed bij aan de al enge wereld van The Evil Within 2.

De demo die we spelen van The Evil Within 2 preview begint bijvoorbeeld al meteen in een donker pakhuis, waar de enige bron van licht voortkomt uit een simpele zaklamp. En elke keer als je een muur bereikt en je je omdraait, merk je dat er weer achter je rug om iets is veranderd. In de demo worden we namelijk constant belaagd door een seriemoordenaar met een obsessie voor foto’s, die met een druk op de knop een omgeving kan veranderen.

Maar niet alleen die mysterieuze man is een zorgelijk puntje voor Sebastian, ook zijn handlanger - een enorm monster gevormd met meerdere hoofden en een industriële cirkelzaag aan haar arm - zit de detective achterna. Gelukkig kan hij nog net op tijd vluchten door een deur die leidt naar een compleet andere omgeving, een rustiek klein dorpje waar de mist altijd tussen de bomen hangt.

Op veel rust in het dorpje kan Catellanos helaas ook niet rekenen. Het lijkt erop dat hij ontsnapt is aan de fotograaf en het monster, maar het dorpje wordt overspoeld door zombie-achtige wezens die er niet voor terugdeinzen om mensen met huid en haar op te eten. Het is dan ook van vitaal belang voor Sebastian om zich stil en onopgemerkt te bewegen en de zombies alleen van achteren aan te vallen als het echt niet anders kan. Eén foute beweging en het is in veel gevallen meteen einde verhaal, net zoals in de originele The Evil Within.

Als speler ben je vrij om op eigen houtje het dorp te verkennen, met de kans om je schaarse collectie kogels bij te vullen of om meer informatie over het dorpje te vinden. Met name kogels zijn een kostbaar middel, dus je wilt ook weer niet in een situatie terecht komen waar je kogels moet gebruiken om jezelf weer uit die situatie te redden. Het is daarnaast ook mogelijk dat je een huisje ingaat en vervolgens terecht komt op een compleet andere locatie waar je een uitgang moet zien te vinden.

Op een gegeven moment wordt de demo in het dorpje afgekapt en gaan we verder op een iets later moment in de game. Sebastian is er ondertussen achter gekomen dat de mysterieuze man of zijn dochter in handen heeft of zijn dochter in handen wilt krijgen en Sebastian wilt er dus alles aan doen om daar een einde aan te maken. De detective is er tevens achter gekomen dat de antagonist zich bevindt in het plaatselijke gemeentehuis.

Wanneer we aankomen bij het imposante gebouw is de wereld eromheen langzaam maar zeker aan het oplossen. Maar daar heeft Castellanos weinig oog voor, want het monster met de cirkelzaag staat als waakhond voor het gemeentehuis - klaar om elke ongewenste bezoeker in meerdere stukjes te zagen. Gelukkig staat er een grote fontein voor het overheidsgebouw waar het monster rondjes om moet rennen als ze jou wilt grijpen en zijn we blij dat we genoeg munitie hebben verzamelt en gemaakt, want het monster is een letterlijke spons als het om lood gaat. Het monster is dood, maar nu wordt het pas echt tijd om te gaan griezelen.

Veel van de taferelen die zich hebben afgespeeld en zich nog steeds afspelen in het gemeentehuis willen we niet al te veel verklappen, maar als het één ding goed doet, dan is het wel de speler de stuipen op het lijf jagen. Net zoals zijn voorganger weet The Evil Within 2 precies op de juiste momenten de juiste manieren te gebruiken. Een jumpscare die je echt niet aan ziet komen, afgewisseld met psychologische horror en ronduit extreme gore. Als je last hebt van een zwakke maag of een slecht hart, dan zullen we je ook niet bepaald aanraden om de game te gaan spelen.

The Evil Within 2 doet dus goed wat het origineel ook al goed deed, maar helaas heeft niet niet afgerekend met alle kritiekpunten die de game ten deel viel. De game heeft een goede performance op de PC waarop we The Evil Within 2 preview hebben gespeeld en ons zijn ook geen bugs opgevallen, maar het verhaal blijft nog steeds een beetje vaag en onduidelijk. Nu is een demo niet de perfecte manier om goed het verhaal te volgen, maar ook de protagonist vraagt zichzelf herhaaldelijk af waar hij nu eigenlijk mee bezig is.

We hopen dus dat het verhaal in de volledige game wel een goed en duidelijk geheel zal zijn, want voor de rest lijkt het erop dat The Evil Within 2 een sterke najaarshit gaat worden. Op het gebied van horror doet de game zo’n beetje alles goed, de moeilijkheidsgraad ligt lekker hoog en de gebieden zijn nu een stuk groter en meer open dan het origineel. Wat ons betreft wordt het lekker griezelen wanneer de game uitkomt op 13 oktober op de PC, Xbox One en Playstation 4.