State of Mind features toegelicht [Gespeeld op E3 2017]

Preview
vrijdag, 30 juni 2017 om 11:59
xgn google image
Dat Daedelic Entertainment van sterk verhalende games houdt is een understatement. Naast The Pillars of the Earth heeft de ontwikkelaar dit jaar nog veel meer in zijn mars. Eén van deze aankomende releases wordt hier verder toegelicht. Maak plaats voor de State of Mind features.
Als State of Mind met een enkel woord uitgelegd moet worden, dan zou het wel de term 'apart' zijn. Het spel lijkt qua setting en concept het meest op een recente Deus Ex, maar weet met een wel heel gewaagde artstyle een verrassende samensmelting te tonen. De gedurfde indiegame komt in het eerste kwartaal van 2018 uit voor Xbox One, PlayStation 4, PC en de Switch. Om je zelf een mening te laten vormen, zetten wij een paar State of Mind features voor je op een rijtje.

Tussen twee werelden

State of Mind is, zoals Daedelic Entertainment het zelf beschrijft, een verhaal gedreven thriller. De focus ligt op personage ontwikkelingen en onderling verbanden. Toch zal de game genoeg spanning en actie met zich meebrengen om het geheel levendig te houden. Als het aan de creativiteit van het concept ligt, komt dit wel goed.
Het spel speelt zich af in het jaar 2048, niet al te ver van ons eigen 2017 vandaan. De wereld zoals wij die kennen heeft een ongelofelijk groei in technologie doorgemaakt, waardoor de meeste baantjes en taken geautomatiseerd zijn. Kunstmatige intelligentie maakt een deel uit van de samenleving. Alleen niet geheel op een prettige manier.
Door alle mechanisering is de kloof tussen rijk en arm nog veel groter geworden. Een enorme groep mensen is zelfs zo ongelukkig dat ze geen uitzicht meer zien. Dit dystopia, oftewel de echte wereld, is de leefruimte waar verdriet heerst. Toch is hier een oplossing op gevonden.
De technologie is zo vergevorderd dat er een manier is gevonden om de mens over te zetten naar een digitale wereld. Hier is alles prachtig en los van zorgen, maar alleen besteed aan de (invloed)rijke mensen. Deze utopie, genaamd City 5, zorgt ervoor dat mensen hier door de AI onsterfelijk en gelukkig zijn. Het principe van deze blije wereld staat loodrecht tegenover de echte wereld, en dat zorgt voor frictie tussen samenlevingen.

In alle verwarring opzoek

In een wereld die verscheurd is door een mix tussen de harde werkelijkheid en een perfecte digitale leefomgeving, komen zwaar beladen thema’s voorbij. Er wordt dieper in gegaan op wat de technologisering met de mensheid doet en wat voor invloed de afscheiding tussen bevolkingsgroepen heeft. Tijdens je reis door State of Mind krijg je onderwerpen als deze van twee kanten te zien, aangezien je ook beide werelden zal bezoeken.
Het verhaal doorloop je door middel van meerdere verschillende personages. Tot nu toe, van wat er getoond is, is de hoofdrol aan Richard Nolan besteed. Richard is een journalist die erachter komt dat zijn familie is verdwenen, wat nog dramatischer wordt door het feit dat hij zijn geheugen kwijtgeraakt is. Wat de andere personages en hun motieven zijn, moet nog uit de doeken gedaan worden.

Graphics vanuit de toekomst?

Aangekomen bij de meest opmerkelijke van de State of Mind features: de artstyle. De game is het best te beschrijven als een low poly 3D-spel. Alhoewel State of Mind een stuk futuristischer in elkaar zit en afwisselend gedetailleerd is, zijn er duidelijk overeenkomsten met een titel als Grow Home. De visuele stijl is creatief en uniek, maar wel iets om aan te wennen.
Hierop voortbordurend is de gameplay zelf ook vrij statisch. Bewegingen en gezichtsuitdrukkingen zijn simplistisch, maar hier heeft de ontwikkelaar bewust voor gekozen om in lijn te blijven met het algemene design. De camera werkt gelukkig wel vloeiend, waardoor je je niet zo zeer stoort aan het beeld.
Ondanks dat er selectief details zijn toegebracht, ademt de game wel een samenhangende sfeer uit. Je kan merken dat het zich in de toekomst afspeelt door bijvoorbeeld alleen al de objecten die in het appartement van Richard staan. Goed gebruik van licht en moderne objecten als robots versterken dit idee. Zoals al eerder is gezegd doet het denken aan een versimpelde Deus Ex Mankind Divided.

Een echte praatjesmaker

Hoe je de game speelt is, voor zolang de hands-on duurde, te beschrijven als een interactief verhaal. Je loopt rond met je personage, onderzoekt de omgeving en maakt een praatje met andere figuren om meer te weten te komen over de wereld om je heen. Als er in de buurt iets ligt of staat om interactie mee uit te voeren, verschijnen er verschillende pop-ups die je wijs maken wat voor handeling je kan ondernemen. Dit is erg overzichtelijk en haast niet te missen.
Het fungeren als praatpaal speelt een belangrijke rol in het spel. De meeste informatie van je doelen haal je uit een gesprek, waarbij je zelf de keuze krijgt de verschillende antwoorden te kiezen. Gelukkig heeft je protagonist zelf ook een stem waarvan de voice-acting goed gedaan is. Het is alles behalve een straf om naar de conversaties te luisteren.
Er is nog niet veel van de gameplay getoond, maar aan de hand van de E3-speelsessie wordt aangenomen dat dit de voornaamste State of Mind features zijn. Deze speciale game is er één om in de gaten te houden, al is het alleen maar wegens het concept. Wij zijn er namelijk nog niet helemaal uit of weg moeten zijn van de artstyle, of dat er behoefte is aan iets traditionelers.