Soul Sacrifice Preview

Het lijkt wel magie, zo plotseling als Soul Sacrifice uit de lucht komt vallen. De PS Vita telt maar weinig titels, dus veel fantasy games met role-playing elementen zijn er dan ook niet. Over niet al te lange tijd moet Soul Sacrifice daar verandering in brengen.

Soul Sacrifice verschijnt op 1 mei. De afgelopen dagen hebben we de titel al even aan de tand gevoeld; geproefd van de actie, gesnuffeld aan de role-playing game elementen. De eerste kennismaking met Soul Sacrifice laat zich het best omschrijven als: vreemd, bijzonder vreemd, maar wel lekker.

Opvallende vertelling
De game valt meteen op als het gaat om de vertelling. De gehele game wordt verteld en geleid door een vreemd pratend boek: Librom. Aan het begin van de game zit je ergens, aan het einde van je Latijn opgesloten, klaar om geofferd te worden. In je zwakte is daar een moment van oplettendheid, wanneer je Librom ontdekt. Dit boek neemt je mee en via het touchscreen van de PS Vita blader je steeds door bladzijden om missies te spelen.

Op die manier moet je je sterk maken voor de kwaadaardige tovenaar Magusar, al is het de vraag wat Librom precies voor jou in petto heeft. Het lijkt erop dat hij je wil helpen, al zit er ongetwijfeld een addertje onder het gras. De manier van vertellen voelt dus fris aan, hoewel het wel even een kwestie van wennen is om zelf steeds door het boek te bladeren via het touchscreen. Als je eenmaal gewend bent, moet gezegd worden dat het uitstekend werkt.

Bizarre vijanden en gevechten
Hoe het bizarre verhaal zich precies gaat ontpoppen zal later moeten blijken. In deze speelsessie is vooral de aandacht uitgegaan naar de actie. Want Soul Sacrifice draait om veel gevechten tegen allerlei soorten fantasy figuren die je nog niet eerder hebt meegemaakt. Zo vecht je bijvoorbeeld tegen monsters die wat weg hebben van (hele grote) katten. Complimenten gaan nu al uit naar de bizarheid van vijanden en vooral de originaliteit.

Heel moeilijk zijn die gevechten niet, al is er duidelijk een meter aanwezig waarop de moeilijkheidsgraad aangegeven wordt. Dit doet vermoeden dat gaandeweg de game de strijd nog weleens knap lastig kan worden. Een uitdaging dus. Maar vooralsnog is het begin prima te doen. Hoe verder je komt in de missies, hoe meer vaardigheden je vrijspeelt. In slechts een korte speeltijd kwamen er al meer dan tien opties voorbij die je in gevechten kunt hanteren, wat doet vermoeden dat de volledige versie enorm veel mogelijkheden zal hebben. Magie is in ieder geval een sleutelwoord, want ouderwets vechten met een zwaard of iets dergelijks is er niet bij.

Tijdens de gevechten heb je vaak twee opties voor wat je uiteindelijk wilt doen met een vijand. De L-knop ingedrukt houden betekent 'save' en de R-knop ingedrukt houden betekent 'sacrifice'. De vraag is dus wat jij steeds per situatie zal doen. Voor de eerste optie zul je meer leven krijgen, voor de tweede optie meer magie. Je bent dus elke keer aan het afwegen welke beslissing het beste zal zijn. Je magie kun je namelijk niet eindeloos toepassen, dat raakt op, en ook moet je waken over je levensbalk.

Waarschijnlijk veel opties
Op het eerste oog lijkt Soul Sacrifice complex, dit is geen simpele game met slechts een paar opties of een game die je binnen een paar uur uitspeelt. Dat is goed. Na een korte speelsessie heeft de game nu al zoveel lagen. Het verhaal is bizar en wordt vreemd verteld, per keer bekijk je wat je met je vijanden doet, en nu al zijn er veel opties om mee de strijd in te nemen. Opvallend is ook de optie 'Mind's eye': tijdens een gevecht kun je bekijken wat de zwakke punten van een eindbaas zijn en daardoor de juiste toverspreuk selecteren. Zeer handig! Wat dat betreft belooft Soul Sacrifice mooi te worden en zijn er nog geen storende elementen opgevallen.

Eigen ziel
Het is zo fijn om te merken dat er eens niet sprake is van een simpele port, of weer een of andere game die opgepoetst is met HD-graphics of het vervolg van een game in een langlopende serie. Soul Sacrifice is nieuw. En het is knap om te zien dat de game totaal geen moeite heeft om een eigen identiteit op te bouwen. Vanaf de eerste seconde wordt je nieuwsgierigheid gewekt en word je bij de kluwen gepakt. Ook al snap je er niet veel van wat er allemaal gebeurt. Je proeft het wel meteen: deze game heeft een eigen ziel. Eentje die zeker naar meer smaakt!