Rayman Legends Preview

Ubisoft en Nintendo zijn dit jaar de dikste vrienden. De Franse studio bewijst de ontwikkelaar van de aankomende spelcomputer een grote gunst door met twee grote exclusieve titels te komen: ZombiU en Rayman Legends. Met de laatstgenoemde titel is Ubisoft zelfs op weg om het beter te doen dan New Super Mario Bros. U, ook een tweedimensionale launchtitel die samenspel hoog in het vaandel heeft staan. Toch lijkt het erop dat Rayman Legends de leukste, grootste en vrolijkste platformer van het jaar wordt.

Met Legends gooit Ubisoft het visueel over een andere boeg. Omdat Rayman en zijn vrienden door een schilderij zijn opgezogen, bevat het spel een meer pittoreske en picturale uitstraling. Onveranderd zijn de haarscherpe achtergronden en de kleurrijke werelden, die variëren van toverachtige sprookjesbossen, tropische jungles tot ijskoude polen en bloedhete vulkanen. Origins was vorig jaar één van de mooiste titels en ook Legends is op weg de meest prachtige side-scroller van het jaar te worden.

De vergelijking tussen New Super Mario Bros. U en Rayman Legends is natuurlijk snel gemaakt. Het zijn allebei kleurrijke platformers, allebei launchtitels en allebei bevatten ze iconische personages. Toch onderscheidt de titel van Ubisoft zich van Nintendo’s pareltje door één belangrijk facet: de GamePad. Waar de controller voor Mario en zijn vrienden slechts een gimmick is, is bij de ledemaatloze held het gebruik ervan juist verplicht. Normaliter werkt iets verplicht stellen averechts, maar in het geval van Rayman Legends is de besturingsgevoelige controller een verademing.

Zonder samenwerking kom je er niet
Dankzij de Gamepad is er de mogelijkheid om de game met vijf spelers te doorlopen, waarbij één iemand Murphy bestuurt via de tablet. Wanneer je in de huid kruipt van deze groene kikkervlieg heb je redelijk veel te doen. Zo moet je via het aanraakbare scherm obstakels wegzwiepen, je medespelers via katapulten ergens op lanceren, looptrajecten tekenen, voorwerpen onder planten vandaan schudden en met de sensor bruggen en radwielen kantelen. Welke taak je ook krijgt: ze zijn allen net zo leuk en allen net zo belangrijk om uit te voeren.

Want, zo blijkt: zonder zijn hulp is er geen beginnen aan voor Rayman en kornuiten. Dat zagen we wel op de Gamescom, toen we een groot rad met vlijmscherpe punten en andere obstakels moesten trotseren. Communicatie is hierbij een belangrijk gegeven, aangezien de spelers letterlijk hun leven in de handen van Murphy leggen. Eén verkeerde draai kan de dood van alle vier de personages betekenen. Nu hangt gelukkig niet álles van de kikker af, daar de andere personages ook nog gewoon kunnen platformen, vechten en obstakels kunnen vernietigen.

Een andere nieuwigheid in Legends is de toevoeging van muzikale levels. Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de game op dit soort momenten zijn hoogtepunt bereikt, met snerpende gitaarsolo door je speakers die op de maat van jóuw bewegingen in worden gezet. Iedere keer als je springt klinkt er een riff en wanneer je het loodje legt wordt dit met de nodige treurnis ten gehore gebracht. Dit soort momenten houden de variatie in Legends er absoluut in, want eerlijk is eerlijk: Origins werd op den duur wel wat meer van hetzelfde.

Meer variatie, meer plezier
Om de herhalende gameplay nog meer aan banden te leggen, heeft Ubisoft tal van minigames in het spel verwerkt. Zo kan een level plots worden stopgezet omdat je met zijn vijven opeens zoveel mogelijk beestjes moet zien te verzamelen. Hoe sneller jullie de beestjes hebben veroverd, hoe meer punten jullie hiervoor krijgen. Ons werd verteld dat dit voorbeeld één van de vele minigames is die Legends rijk is. Naast de muzikale levels moet ook deze mogelijkheid de game dus frisser en diverser maken.

Maar het allergrootste pluspunt aan Legends is dat onbekende mensen voor even je allerbeste vrienden zijn. Het is een genot om het spel met meerdere mensen te spelen, juist door die haast belachelijke vrolijkheid, die enorme snelheid en het gevoel dat je elkaar echt nodig hebt om iets te voltooien. Het is een partygame bij uitstek en daarmee een aanrader voor iedere potentiële Wii U-bezitter die wel van een feestje houdt. Rest de vraag of de game ook leuk is voor als je alleen speelt. Op dat antwoord zul je nog even moeten wachten.

Een waardig opvolger
Ubisoft lijkt het weer te flikken door in potentie opnieuw met de beste platformer van het jaar te komen. Haast alles lijkt te kloppen aan Rayman Legends: de visuals, het plezier, de vrolijkheid, het sublieme samenspel. Alle elementen kloppen als een bus en kunnen er nog eens best voor zorgen dat het ‘de strijd’ tegen New Super Mario Bros. U moeiteloos kan winnen. Tevens maakt Ubisoft duidelijk dat alle kritiek op de Gamepad-controller zoutloos, ongefundeerd en volkomen misplaatst is. Dat maakt Legends verplichte kost voor zowel liefhebbers als nieuwkomers.