Deadpool Preview

In een tijd waarin gerenommeerde superhelden als Batman, Spider-Man en Superman de film- en gamesuccessen aan elkaar rijgen, is Deadpool een vreemde eend in de bijt. Sterker nog, gezien zijn capaciteiten en uitstraling hoort de schizofrene ‘Wade Wilson’ niet eens in het Marvel-universum thuis. In tegenstelling tot zijn grotere broers neemt hij zijn status als ‘superheld’ alles behalve serieus. Genoeg reden voor High Moon Studios om van de bloedserieuze taferelen op Cybertron over te gaan tot tieten, scheten en laagdrempelige onderbroekenlol in een Deadpool-game.

De Gamescom had veel primeurs. De presentatie van Deadpool was er daar één van. Slechts een aantal weken voordat de hel in Keulen los kon barsten, kondigde High Moon Studios de game gebaseerd op de Marvel-held aan. De Britse ontwikkelaar - die zijn strepen met een aantal Transformers-games en met Darkwatch verdiende - waarschuwde het journaille vooraf ‘het volgende niet al te serieus te nemen’. Achteraf begrepen we waarom: Deadpool is de grappigste game van de Gamescom en – in positieve zin - één van de meest belachelijke videospellen in jaren.

Wat Deadpool in de game doet is het doorbreken van de vierde barrière. Hij weet dat jij er bent. Dat jij hem bestuurt. Dat hij de hoofdrol vervult in één of andere bloederige videogame. Dat betekent dat als hij iets uitvoert of iemand vernietigt, hij dit doet omdat dat vermakelijk zou zijn voor diegene die het spel speelt. Andere belangen zoals ‘het redden van de wereld’ zijn daaraan ondergeschikt en dat maakt Deadpool bij voorbaat al tot een uniek spel. Deze benadering van High Moon Studios is gewaagd, omdat een dergelijke aanpak al snel uitmondt in clichématige en afgezaagde humor.

Voortdurend lachen om Deadpool
Om eerlijk te zijn: in Deadpool is dat ook zo. Toch stoort dit allerminst. De zaal op de Gamescom barstte regelmatig in lachen uit, vaak tot huilens aan toe. Wat blijkt, Deadpool is een schrizofreen personage. Hij is geregeld in conclaaf met zijn alter ego en maakt daardoor voortdurend de meest rare opmerkingen en maakt continu verkeerde keuzes. Bij de missie die we kregen te zien was de psychopatische huurling bijvoorbeeld bezig een springkussen op te blazen, om er vervolgens zelf even op te springen. Een ‘waaromvraag’ was bij iedereen van toepassing, maar aan het einde van de presentatie viel alles alsnog op hilarische wijze op zijn plaats.

Nogmaals, Deadpool weet dat hij in een game speelt, dus dat zorgt voor een aantal hilarische taferelen. Wat te denken van dat hij je vraagt om op A te drukken zodat hij kan springen, of om LT te gebruiken waardoor hij zijn cape als schild kan gebruiken. Doe je dit niet, dan wordt hij kwaad en probeert hij jou als speler met allerlei beledigingen zwart te maken. Doe je het goed, dan vertelt hij leuke verhalen, bijvoorbeeld over zijn grote afkeer van X-Men. Storm en Wolverine moeten het hier in het speciaal bij ontgelden.

....En nog meer lachen
Die humor zet zich door tot de gevechten. De roodgekleurde grapjas jodelt terwijl hij zijn messen gebruikt en bij het inzetten van speciale aanvallen rollen er geregeld grappige one-liners van zijn tong. De game valt of staat bij deze humor, want op het moment lijkt het speltechnisch nergens in uit te blinken of ook maar écht te overtuigen. De actie oogt op het gezicht wat eenzijdig en het platformen lijkt nog niet helemaal soepel te gaan. De makers hameren erop dat combo's maken de spil vormt in de gevechten. Spelers moeten dus vooral Deadpools vlijmscherpe katana's en gitzwarte pistolen met elkaar combineren willen ze vette aanvallen (en een neuriënde hoofdpersoon) op hun beeldscherm toveren.

De missie die we zagen eindigt als Deadpool ogenschijnlijk zelfmoord pleegt door samen met zijn doelwit van honderd meter hoogte naar beneden te springen. Onder klassieke muziek zit Deadpool in jogahouding op zijn vijand, om vervolgens snoeihard op het springkussen van tien minuten geleden te landen. Deadpool krijgt zowel van het journaille als in-game een groot applaus en dit neemt hij dan ook verdienstelijk in ontvangst. Een uitstekend voorbeeld van Deadpools losse karakter en zijn geweldige gevoel voor humor.

Grapjas Deadpool zorgt voor groots cabaret
Deadpool moet speltechnisch nog het achterste van zijn tong laten zien, maar één ding is in ieder geval zeker: dit wordt de meest humoristische game van 2013. Een grappiger hoofdpersonage is nauwelijks denkbaar, dankzij zijn ludieke verschijning en het feit dat hij zo gek als een deur is. De humor voert de absolute boventoon in Deadpool en daarom is het hopen dat dat tien uur lang in stand houdt. Van de gevechten en de visuals moet dit avontuur het namelijk vooralsnog niet hebben.