Rayman Legends Preview

Afgelopen jaar kwam er eindelijk weer eens een tweedimensionale game rondom Rayman uit, namelijk Rayman Origins. Nu is er een nieuwe game onderweg voor de held. Dit vonden wij natuurlijk een prima moment om even poolshoogte te nemen van wat ons te wachten staat in de game. Wij zijn dan ook met enkele levels uit de game aan de slag gegaan en wat wij vonden is in deze impressie te lezen.

Rayman leek tot vorig jaar een beetje vergeten te zijn. De Rabbids hadden zijn universum een beetje overgenomen en Rayman liet zich eigenlijk helemaal niet meer zien. Toen Rayman Origins uitkwam was dit meteen afgelopen, want deze game zette de arm- en beenloze held direct terug op de kaart, kreeg een welverdiende 9,2 in de recensie en maakte ons al ongeduldig voor Rayman Legends. Helaas werd deze uitgesteld, maar wij wilen jullie toch nog eens met een impressie verwennen.

Samenwerken
Rayman Legends zal een aantal gevarieerde levels bevatten waarin je ook steeds weer op een andere manier aan het platformen bent. De ene keer ben je bezig in een klassieke platformer, waarin je weer op pad gaat om de 'Teensies' te bevrijden die verspreid over het level in kooitjes zitten. Onderweg kom je vijanden tegen en ontdek je natuurlijk allerlei geheime gangen, waar dan meestal weer een Teensie verstopt zit. Dit soort levels laat de klassieke platformactie zien die we van de Rayman games gewend zijn.

Het tweede soort level is een variatie op die klassieke platformactie, die overigens weer als vanouds lekker wegspeelt. Als speler neem je de controle over Murfy en speel je op de GamePad van de Wii U. Murfy moet het pad vrijmaken voor de AI of echte spelers door kabels door te snijden, aan raden te draaien zodat deuren openen en zelfs vijanden uitschakelen door ze de kieteldood te geven. Aangezien het spel met vijf mensen, waarvan vier via een Wiimote, co-operatief te spelen is, toont dit gedeelte van de game perfect waar die vijfde speler nou precies van pas komt. Daarnaast demonstreert dit gedeelte ook nog eens het feit dat de game zich op alle vlakken perfect leent voor het gebruik met de GamePad.

Muziek!
Het derde soort level is misschien nog wel het grappigste. Het is namelijk een soort muzikale achtbaan, waarin je door een level navigeert wat volledig op het ritme van een bekend nummer gebaseerd is. Voorbeelden van dergelijke levels zijn Castle Rock en Mariachi Madness, waarin de nummers Black Betty en Eye of the Tiger de soundtrack vormen.

Het is simpelweg heerlijk om te zien hoe geniaal deze levels in elkaar zit en hoe precies iedere knal overeenkomt met het aantikken van platformen en het afslaan van vijanden. Tenminste, in de singleplayer is dit zo. Het tempo van dit soort levels ligt namelijk erg hoog en in de multiplayer modus van de game zou dit nog wel een voor een enorme chaos kunnen gaan zorgen. Hoe dan ook, dat de game muzikale levels heeft is geweldig en zorgt voor een constante glimlach op je gezicht.

Genoeg afwisseling en pracht
Niet alleen de muziek zorgt er in de game voor dat je constant plezier hebt, maar ook de grafische kant is niet misselijk. Alle levels zijn tweedimensionaal, maar in de cartoonstijl die we van Rayman gewend zijn. Deze stijl is al leuk, maar als je dan ook nog eens op de voorgrond speelt in een prachtige wereld waarin de kleuren van je scherm spatten, terwijl op de achtergrond ook van alles gebeurt, weet je af en toe niet waar je moet kijken.

Daarnaast is het zo dat je met verschillende karakters ten tonele kunt verschijnen. Zo zijn er natuurlijk Rayman, Globox en Barbara de Viking, maar er kunnen er nog veel meer vrijgespeeld worden, zodat je de game nog eens met iemand anders kunt doorlopen. Ubisoft lijkt het grafische gedeelte en de levensduur van het spel bij deze game dus weer prima op orde te hebben.

Nu al geweldig
Rayman's nieuwe avontuur is nu al geweldig te noemen. Grafisch is de game dik in orde en qua geluid is er ook niks op de game aan te merken. De varianten op de klassieke platformer zorgen ervoor dat je je niet verveelt met de game. Sterker nog, het zorgt ervoor dat je nog sneller de game ingezogen wordt. De levels die wij gespeeld hebben waren geweldig afgewerkt en lieten ons dan ook smachten naar de volledige versie van de game achter. Als dit ook maar een tipje van de sluier is van de uiteindelijke game, wordt deze fantastisch, zolang er maar op gelet wordt dat er geen overkill aan flauwe humor in zit.