Raven's Cry Preview - Delft het onderspit

Reality Pump is met Raven's Cry niet bang voor Assassin’s Creed. Sterker nog, ze stappen met opgestroopte mouwen zelfverzekerd in de boksring. De strijd met Black Flag om de beste piratengame van het jaar kan beginnen. Of zoals ze zelf liever zeggen: "we hoeven de strijd niet aan te gaan, Raven's Cry gaat het helemaal anders doen. Neem FIFA en Pro Evolution Soccer, daar is ook een strijd gaande die eigenlijk vrij nutteloos is. Want het zijn twee totaal andere titels”. Daar zit een zekere kern van waarheid in, bleek op de Gamescom. Raven’s Cry is anders dan Black Flag. Anders, maar zeker niet beter.

Wie de ontwikkeling van Raven’s Cry met arendsogen in de gaten hield, zag dat er een soap gaande was. Aanvankelijk was het project bedoeld als een piratengame voor de smartphones en tablets. Octane Games zag er echter meer in en werkte het uit tot een een volwaardige consoletitel voor de Xbox 360 en PlayStation 3. Ruim een jaar later gooiden ze na flinke kritieken alweer de handdoek in de ring. Een halve Raven’s Cry lag daarmee op straat. Reality Pump, bekend van Two Worlds, voelde zich geroepen om het product af te maken. De basis lieten ze voor wat het was, het was vooral de technische kant die de ontwikkelaar (en ook het gamejournaille) niet beviel.

Met als resultaat een gloednieuwe engine. Animaties moesten door geavanceerdere technieken niet meer zo hakkelig overkomen. De spelwereld zou nu meer detail kennen en rijkelijk gevuld zijn. Een lange presentatie op de Gamescom liet inderdaad verbetering zien, maar desondanks zag de game er verre van ‘af’ uit. Kartelige omgevingen, karaktermodellen zonder detail, houterige animaties, screentearing, framedrops, pop-ups: het zag er allemaal niet vloeiend uit. Daarbij lijkt Raven's Cry het op dit vlak al snel af te leggen aan die ‘andere piratengame’, zoals Reality Pump de concurrentie zelf noemt. In een interview met XGN vertelden ze dat ze de Assassin's Creed-game als inspiratiebron gebruiken, maar daar is eerlijk gezegd weinig van af te zien.

Ademt gelukkig wel piratensfeertje
Geen positieve voortekenen voor een game die eind dit jaar in de winkels ligt. Het zou zonde zijn mocht het spel straks tegenvallen. Het idee van Raven's Cry is namelijk wel gewoon goed. Zoals de makers ook zelf zagen, zijn er maar weinig goede piratentitels op de markt. Dat was voor hen reden nummer één om Raven's Cry op te pikken, naast dat ze naar eigen zeggen zelf ook groot liefhebber zijn van het thema. Een leuke actie-avonturengame met een piratensetting maken stond al langer bij hen op de agenda. Eentje die het thema ‘piraterij’ niet romantiseert, maar die een historisch correct en duister beeld geeft van de piraten uit de Caraïben ten tijde van de zeventiende eeuw. De makers verweven de gebeurtenissen in Raven's Cry met waargebeurde verhalen uit de piratengeschiedenis om een zo authentiek mogelijk verhaal te vertellen.

Toegegeven, daarin slaagt Reality Pump wonderwel in. Iedere seconde dat je een blik werpt op Raven’s Cry, ademt het dat donkere piratensfeertje uit. We kruipen in de huid van Cristopher Raven, een man met - hoe cliché - een haak die hij kan gebruiken in zijn gevechten. De beste man zint op wraak nadat zijn gezin werd vermoord. Op zijn tocht naar de daders komt Christopher langs een drietal grote steden: Port Royal, Havana en een stad van de Azteken. Volgens de makers mag de speler zelf bepalen hoe hij of zij te werk gaat en hoe hij of zij het verhaal wil beïnvloeden. Zo kunnen we straks de rol pakken van een piraat met nog ergens een geweten, of een koelbloedige moordenaar die alles en iedereen uit zijn weg ruimt om zijn doel te bereiken.

Vlakke gameplay
De presentatie bracht ons bij de eerste stad, Port Royal. De makers beloven ons dat hier en in andere stadjes willekeurige gebeurtenissen plaatsvinden. Of ze willekeurig zijn weten we niet, maar we stuitten in ieder geval nietsvermoedend op een situatie waarin zeelui een prostituee meesleepten richting hun boot. Het was aan Christopher om in te grijpen of niet. Je bent weliswaar piraat, maar toch krijg je de keuze om nog enigszins 'goede' dingen te doen. De makers kozen ervoor niet in te grijpen, een keuze die het verhaal ‘ernstig zou beïnvloeden’. Even later krijgen we te zien dat één van de leden van Christopher’s bemanning aan de galg wordt gehangen vanwege zijn slechte daden. De makers besluiten niet in te grijpen, waarna er een ophanging volgt.

Raven’s Cry moet vol zitten met dergelijke moraalkwesties. Om die reden moet Raven's Cry volgens Reality Pump een tactisch sterkere game worden dan Black Flag. Ook als we kijken naar de zeegevechten, stellen ze. Een sneer die we vooralsnog met een korreltje zout nemen. Waar de gevechten in Assassin´s Creed haarscherp op beeld gebracht worden en waar de hectiek iedere seconde indruk maakt, zien ze er in Raven´s Cry wat vlak en kaal uit. Onze kapiteitein staat er op het schip als Jan met de korte achternaam bij en ook de impact van het geweld komt niet echt bij ons binnen.

Gaat het onderspit delven
Reality Pump wil het cliché van de onbezonnen piraat, dat door Captain Jack Sparrow uit Pirates of the Caribbean in onze gedachten is verankerd, zoveel mogelijk uit de weg gaan. Dat lijkt te lukken. Christopher lijkt een keurige protagonist te worden die de speler zelf ook kan laten ontwikkelen. Wie dieper in de gameplay kijkt, ziet alleen dat de game het straks, wegens de aanwezigheid van hakkelige animaties en technische mankementen, vooral van zijn verhaal en setting moet hebben. Of Raven´s Cry daar punten op scoort, weten we pas eind dit jaar. Wat die uitkomst ook is, het is in ieder geval zeker dat ´de concurrentie´ dit jaar met de prijs voor beste piratengame van het jaar aan de haal gaat.