Immortals Fenyx Rising gameplay onder de loep

Een goede dief is beter dan een slechte uitvinder. Die logica passen de makers van Assassin’s Creed Odyssey toe voor haar nieuwe open world RPG Immortals Fenyx Rising (voorheen Gods and Monsters). Wij gingen dik vier uur met de game aan de slag. In onze preview lees je alles over de Immortals Fenyx Rising gameplay en hoeveel deze eigenlijk wegheeft van The Legend of Zelda: Breath of the Wild.

In 2017 was de nieuwe Zelda-game voor de Nintendo Switch een revolutie voor de open world RPG, in zowel goede als kwade zin. Aan de ene kant kon je alles beklimmen en was de gigantische open wereld je speeltuin vol geheimen om te ontdekken. Aan de andere kant was de stamina-mechanic tergend in de eerste uren, net als het feit dat wapens constant kapot gingen.

De Immortals Fenyx Rising gameplay heeft hier dan ook slim op ingespeeld door af te kijken wat wel en niet werkte bij Nintendo's meesterwerk. De makers van Assassin’s Creed Odyssey mixen dit alleen wel met haar eigen liefdesbaby, namelijk de Griekse mythologie. Waar in Odyssey al bleek dat de studio hield van de legendes en mythes uit deze periode, draait Immortals Fenyx Rising hier volledig om.

In de game is de kwaadaardige god Typhon namelijk losgebroken. Na een lange strijd met Zeus zat hij tijden vast, maar nu hij losgebroken is, zint hij op wraak. De wereld van de Griekse Goden is in duigen gevallen. Het volk is versteend, terwijl een aantal goden zelf van het padje zijn geraakt. Nu is het aan Fenyx om de Olympianen te redden van Typhon, die zelf (net als Calamity Ganon) als een duistere kracht door een reusachtige vista raast buiten het bereik van de speler.

Toch heeft het verhaal meer vlees op het bot dan je in eerste instantie zou verwachten dankzij een toffe vertelwijze. Als speler weet je namelijk dat het verhaal van Fenyx verteld wordt door Zeus en Prometheus, die ook nog eens een onderlinge strijd voeren. Hierdoor brengt de Immortals Fenyx Rising gameplay dan ook de nodige dosis humor met zich mee.

De twee goden reageren constant op de acties die je als Fenyx onderneemt, waarbij al snel duidelijk wordt dat Zeus een egotripper is. Terwijl jij een side quest aan het doen bent om iemand een passende begrafenis te geven, hoor je op de achtergrond commentaar van de heerser van Olympus die je belachelijk maakt omdat je niet zijn belangrijke missie aan het volbrengen bent.

Al die missies volbrengen doe je alleen wel op een herkenbare manier. De Immortals Fenyx Rising gameplay schotelt je namelijk de bekende actie-RPG knoppen voor. Gebruik R1 voor een lichte aanval met je zwaard, R2 voor een zware aanval met je bijl of gebruik je pijl en boog om vijanden hun ogen mee uit te schieten. Bekende mechanics zijn het zeker, maar wel met een kleine twist.

Hoe meer je vijanden aanvalt, hoe sneller een stun-meter opbouwt, waarna je tijdelijk extra veel schade aanricht. Ook heb je meer profijt van het verslaan van vijanden. Je krijgt namelijk iedere keer een stortvloed van voorwerpen die je kunt gebruiken voor het upgraden van je wapens en uitrusting.

Dit kun je doen in de Hall of the Gods, een uitkijkpunt waarin je allerlei verschillende soorten upgrades kunt uitvoeren. Zo kun je je uiterlijk aanpassen, extra taken van Hermes op je nemen of Potions upgraden (waarmee je snel je levensbalk of stamina kunt aanvullen). Ook kun je hier je levensbalk, stamina en uitrusting upgraden.

Wapens breken in Immortals Fenyx Rising gelukkig dan ook niet. In plaats daarvan kun je door het ontdekken van de wereld verschillende soorten wapens vinden die allemaal hun eigen status effecten hebben. Hierdoor kun je een specifieke build maken die bij jouw speelstijl past.

In combinaties met het scala aan skills dat er te vinden is, blijkt de Immortals Fenyx Rising gameplay dan ook een stuk genuanceerder te zijn. Waar je op het eerste gezicht verwacht Assassin’s Creed-gevechten te krijgen met een kindvriendelijke artstyle, blijkt de focus van Immortals Fenyx Rising veel meer in de lucht te zitten. Dit door middel van de Wings of Daidalos is het vechten een stuk dynamischer. Al helemaal wanneer je een paar upgrades vrij hebt gespeeld.

Met de vleugels vecht je namelijk gemakkelijker in de lucht, wat een vereiste is. Harpy's vliegen je namelijk constant om de oren en zijn via aerial combat toch een stukje gemakkelijker uit te schakelen. Zelf speelde ondergetekende een upgrade vrij waarmee je Fenyx naar vijanden kon lanceren om vervolgens rake klappen uit te delen.

Voor het verslaan van vijanden word je dan ook rijkelijk beloond met kristallen die je, mits je genoeg spaart, kunt uitgeven aan upgrades. Het is een van de vele soorten betaalmiddelen die in de Immortals Fenyx Rising gameplay gebruikt worden. Naast kristallen heb je namelijk ook nog Charons Coins, bloemen, paddestoelen, vruchten, Ambrosia en Zeus’ Lightning.

Sommige betaalmiddelen vind je sporadisch door de open world, terwijl je anderen moet verdienen via uitdagingen en puzzels die in de wereld verstopt zijn. Dan heb je ook nog Zeus’ Lightning, misschien wel het meest belangrijke betaalmiddel.

Deze verdien je dan ook niet zomaar. Je moet namelijk de Vaults of Tartaros zien te overwinnen, wat in essentie Immortals Fenyx Risings versie van Shrines uit Breath of the Wild zijn. Hierin moet je puzzels oplossen en uitdagingen voltooien om Zeus’ Lightning (en hier en daar chests) te krijgen.

Dat de Immortals Fenyx Rising gameplay hierin afkijkt van Breath of the Wild is dan ook niet erg, maar wel hadden we graag wat vernieuwing gezien. Eén van de bekende Sheikah Slate abilities, de magneet, is namelijk ook één voor één overgenomen. In Immortals Fenyx Rising krijg je deze vaardigheid door middel van een armband, terwijl we vanuit de HUD zagen dat er nog een aantal andere vaardigheden op ons te wachten stonden.

Al met al smaakt de gameplay van Immortals Fenyx Rising, ondanks dat het weinig vernieuwend is, naar meer. In deze reusachtige open world RPG is meer dan genoeg te doen om ons tientallen uren bezig te houden in de verschillende gebieden die telkens een ander landschap voorschotelen. Pas in ons laatste kwartier ontdekten we dat er ook wilde paarden rondlopen die je kunt temmen en dat het design veel meer geheimen bevat dan in eerste instantie gedacht.

Wel heeft de game zichzelf nog te bewijzen als het aankomt op de mysteries in de wereld zelf. Het verrassingseffect dat je in Breath of the Wild had, blijft hier nog grotendeels uit, terwijl dit ervoor zorgde dat we constant verloren raakte in de wereld. Zo niet moet deze open world game toch leunen op die vermakelijke gevechten met een toffe verticale twist.