Manual Samuel Preview - Grappigste game sinds tijden

Slapstick gaat er bij ons wel in op zijn tijd. Manual Samuel gaat zoals het er naar uitziet volledig in die behoefte voorzien. Lees in onze Manual Samuel preview waarom dit de grappigste game sinds tijden gaat worden!

Samuel is een rijkeluiskind zoals we ons dat cliché voorstellen. Op een dag wordt hij aangereden door een truck, waarna hij voor de Dood moet verschijnen. Deze figuur blijkt een knotsgekke urban gast, die een hoodie met het opschrift ‘Death 4 Life’ draagt. Hij doet Samuel een aanbod dat hij niet kan weigeren: als hij het 24 uur volhoudt om alle handelingen op die dag zelf en met de hand te verrichten, mag hij blijven leven.

De aartsluie, onhandige Samuel begint zijn ‘nieuwe’ leven laveloos op de grond van zijn ouderlijk huis. Een droge, humoristische alwetende verteller somt in real-time alle handelingen op die Samuel verricht. Voor wie de Monty Python-films en Stranger Than Fiction met Will Ferrell heeft gezien, weet wat we hiermee bedoelen.

Meteen wordt de sterke gameplay van Manual Samuel hier getoond aan de gamer. Het opstaan gebeurt met de knoppen L2 en R2 voor de benen en de Up-knop om een verticale lichaamshouding aan te nemen. Wanneer je niet goed op je benen gaat staan, beweeg je je voort als een soort dronken octopus. En als je je rug niet recht met het pijltje naar boven op je controller, lijk je op een lopende zoutzak.

Wie deze beschrijving van Manual Samuel doet denken aan de indiegame Octodad: Dadliest Catch, zit helemaal goed met zijn of haar voorstellingsvermogen. Veel elementen uit die geniale, kleinschalige productie heeft de ontwikkelaar achter Manual Samuel vermoedelijk uitgebreid bestudeerd.

Alledaagse handelingen als tanden poetsen, plassen en douchen, maar ook nóg vanzelfsprekender zaken als in- en uitademen en zelfs knippen met je ogen worden omgevormd tot gameplayhandelingen. En daar om de minuut rekening mee houden valt nog niet mee – zelfs al ben je niet zó lui als hoofdpersoon Samuel.

Als je vergeet in te ademen, word je blauw en val je na verloop van tijd bewusteloos neer – met een sneer van de alwetende verteller als gevolg. Als je niet snel genoeg uitademt, graag je rode plofwangen, wat er hilarisch uitziet door de leuk getekende grafische stijl.

Terwijl je je moeizaam van de badkamer naar de veel te grote inloopkast loodst, zul je je lachspieren niet kunnen bedwingen. De eerdergenoemde vertelstem, in combinatie met de slapstickbewegingen en –animaties van Samuel op je scherm, zijn een gouden duo om een eeuwige serie aan gegrinnik uit te lokken bij de gamer.

Door vier knoppen in de juiste volgorde en timing in te druk of ingedrukt te houden, trek je met veel gezwoeg je broek en blouse aan. Tijd voor de keuken dan. Want ook een ogenschijnlijk simpele mok koffie prepareren als deel van het ontbijt, blijkt voor de klunzige Samuel (of de gamer zelf, het is maar hoe je het bekijkt) een gecompliceerde klus.

Ondertussen zit Death onderuit gezakt in je bankstel en loopt hij je acties en uiterlijk belachelijk te maken. Tot zover wij Manuel Samuel op de gamescom hebben kunnen spelen, zijn de dialogen goed en met veel gevoel voor ritme en verrassing geschreven.

Het toppunt van de eerste kennismaking met Manual Samuel was wat ons betreft zonder twijfel de scène waarin Samuel en Death met de auto van de eerste naar diens werk gaan. Voordat de twee het robotbedrijf – een thema dat volgens de indieontwikkelaar een grote rol gaat spelen in het algemene verhaal - waar Samuel werkt bereiken, moet je eerst à la de besturing van het bovengenoemde Octodad een poging wagen tot het onder controle houden van een krakkemikkige rode sportauto.

De ontwikkelaar die naast me zit, maakt duidelijk dat hij aan de spelende gamer meteen kan zien of hij of zij zijn rijbewijs al in bezit heeft. Koppeling, gas- en rempedaal, versnellingspook en natuurlijk je stuur: in Manual Samuel moet je alle handelingen verrichten die een werkelijke bestuurder al onder de knie heeft.

Met de opzettelijk tricky besturing van Manual Samuel wordt het autorijden geen bron van ergernis, maar juist een van hilariteit en een element van toegevoegde waarde. Onderwijl oudere vrouwtjes ontwijkend en het klungelig wisselen met onze halfdode rechterarm tussen stuur en versnellingspook, pikken we ook nog een skelettenvriendin van Death op.

Om de zoveel meter moeten we stoppen langs de kant van de weg om onschuldige voorbijgangers doorzeefd te zien worden door een shotgun van de vreemde snoeshaan in onze achterbak. Als Manual Samuel dergelijke absurdistische gebeurtenissen de complete game lang op gamers weet af te vuren, wordt dit ongetwijfeld een van de grappigste games van de afgelopen tijd.