Ghost Recon Wildlands Preview - Op boevenjacht in Bolivia

Geesten en een drugskartel, twee termen die je in eerste instantie niet zo snel bij elkaar zou zetten. Toch vormt het de basis voor de nieuwe Ghost Recon-game van Ubisoft. De Ghost Recon Wildlands preview verschaft duidelijkheid over wat de nieuwste game binnen de serie allemaal te bieden heeft voor nieuwsgierige gamers.

Ubisoft start 2017 goed met een volgepland eerste kwartaal. Zo verschijnt niet alleen de vechtgame For Honor in februari, maar komt het bedrijf in maart ook met een nieuw deel binnen de Ghost Recon serie. En de formule van de franchise wordt dit keer helemaal overhoop gegooid. De lineaire structuur wordt namelijk naar het hiernamaals gestuurd, en daarvoor in de plaats wordt je een grote open wereld voorgeschoteld.

Vrijheid, dat is een belangrijk onderdeel van Ghost Recon Wildlands, zoals het nieuwste deel officieel genoemd wordt. Niet alleen de vrijheid om te gaan en te staan waar je wilt, maar ook de vrijheid om een situatie aan te pakken op de manier die jou het meest ligt.

Dit zijn de eerste paar woorden die op het Ghost Recon Wildlands preview event worden verteld middels een presentatie. Ubisoft wil met de game een enorm pretpark voorschotelen waar jij als speler kunt kiezen welke attracties je als eerste wil bezoeken. Ghost Recon Wildlands herbergt ook meteen de grootste open-wereld game die het bedrijf ooit heeft uitgebracht, dus de verwachtingen zijn hooggespannen.

De hamvraag is natuurlijk: slaagt Ubisoft erin om al die beloftes waar te maken? Zoals het er nu naar uitziet ten dele. Op het moment dat je de game opstart word je verwelkomd met een introductievideo die je op de hoogte brengt van het verhaal in de game. Een CIA-agent wordt bruut vermoord en de dader blijkt de leider van de beruchte Santa Blanka-kartel te zijn.

Deze kwajongens, die zich schuilhouden in het Zuid-Amerikaanse Bolivia, zijn in de laatste paar jaar van een ‘normale’ in drugs handelende bende uitgegroeid tot een terroristische organisatie die hoog op het lijstje staat bij de grote instanties. Hoewel bestrijding van de groepering van noodzaak is, kan het leger het land niet zomaar binnenvallen. Gelukkig zijn daar nog de Ghosts, een elite-eenheid die de klus kan en moet klaren.

Lang verhaal kort, de Ghosts worden naar Bolivia gestuurd om de Santa Blanka-kartel, en alles wat daar mee te maken heeft, met de grond gelijk te maken. Het moge duidelijk zijn, Ghost Recon Wildlands moet het niet hebben van zijn meeslepende verhaal. Het plot is flinterdun en fungeert puur als reden voor de speler om op jacht te gaan in de wereld van de game.

Maar voordat je op drugsbaronnen en ander tuig gaat jagen, dien je eerst een eigen soldaat aan te maken. Hierbij krijg je (wederom) alle vrijheid. Van de huidskleur tot aan de accessoires, je kunt jouw karakter van top tot teen naar eigen wens kleden en pimpen. Een leuke toevoeging, waarmee je als speler een persoonlijk tintje mee kunt geven aan jouw Ghost. Eenmaal klaar met het creëren van een nieuwe supersoldaat word je meteen in de wilde wereld van Bolivia gedropt.

Tijdens het Ghost Recon Wildlands preview event werd er gespeeld in twee verschillende sessies, waarvan de eerste solo was en de tweede sessie samen met drie andere menselijke spelers. Dit zijn ook meteen de twee manieren waarop de game gespeeld kan worden: in je eentje, of middels online co-op met maximaal drie vrienden. Er is dus geen split-screen aanwezig, en tevens dien je te allen tijde verbonden te zijn met het internet om te kunnen spelen.

Wanneer je in je eentje speelt, wordt jouw team aangevuld met drie computergestuurde medesoldaten, zoals dat ook in voorgaande Ghost Recon-games gebeurde. Middels een selectiewiel kun je jouw squad gemakkelijk commando’s geven om een beetje tactisch te werk te gaan. In de praktijk werkt dat prima, al hoef je geen baanbrekende acties te verwachten. Ze doen wat ze moeten doen, en niet meer.

Online co-op met andere spelers is dan ook de geprefereerde manier van spelen, en op die manier haal je het meeste plezier uit de game. Samen door de wilde landschappen scheuren of hordes vijanden verslaan in de vele schuilplaatsen die op de kaart aangegeven staan. De wereld van Ghost Recon Wildlands is reusachtig.

In de uiteindelijke game zitten meer dan 20 regio’s gestopt. Bij elkaar levert dat een gigantische spelwereld op. Zeker gezien er op het Ghost Recon Wildlands preview event enkel twee gebieden beschikbaar waren om te verkennen, en dit makkelijk een middag aan gameplay opleverde. De schaal van de game is immens, en dat heeft zo zijn voor- en nadelen. Het grootste voordeel is dat er simpelweg veel content in de game zit om te doorgronden.

Elke regio heeft een leider die vanzelfsprekend omgelegd moet worden, maar daarnaast zijn er nog een rits aan andere missies. Reken ongeveer op vijf tot zes hoofdmissies per gebied, en je komt al snel op een fiks getal uit. Maar ook het feit dat Ghost Recon Wildlands elf verschillende ecosystemen kent, betekent dat spelers genoeg diversiteit mogen verwachten in de locaties die bezocht worden.

Verder is Gunsmith terug van weggeweest. De feature, die ook al in Ghost Recon Future Soldier zat geïmplementeerd, geeft je de mogelijkheid om jouw wapen tot in de kleinste details aan te passen. Van de grootte van het vizier, tot aan wat voor trekker je op jouw wapen wilt. Wederom is het woord vrijheid hier op zijn plaats. Jouw wapen is je grootste vriend tijdens de vele expedities, en met Gunsmith kun je jouw arsenaal helemaal naar eigen smaak modelleren.

Toch kleven er ook wat nadelen aan die grote open wereld. Tussen de missies door worden er flink wat kilometers afgereisd. In het begin is dit niet een al te groot probleem. Je geniet immers van de vergezichten en al het andere moois dat Bolivia te bieden heeft. Maar naarmate je wat meer tijd in de game steekt, begint het steeds vaker toch wat saai te worden. Het is veelal hetzelfde.

En die eentonigheid ligt ook op de loer wat betreft de missies die je dient te voltooien in de game. Tijdens het Ghost Recon Wildlands preview event bleken de hoofdmissies voornamelijk te bestaan uit dingen als: vermoord persoon A, of vernietig drie kratten met voorwerp B. De objectives voelen enorm generiek aan, en lijken eerder op zijmissies dan volwaardige hoofdmissies.

Hier komt dan ook een probleem om de hoek kijken waar bijvoorbeeld Mafia III ook last van had. In die open-wereld game was de missie-indeling per gebied vrijwel identiek, waardoor je in de praktijk constant dezelfde opdrachten aan het doen was. Ghost Recon Wildlands lijkt momenteel ook die kant op te gaan, al hebben we natuurlijk niet de volledige game gespeeld en hopen we op meer!

Want wat heb je aan een prachtig vormgegeven wereld als de activiteiten in diezelfde wereld totaal niet de moeite waard blijken te zijn? Ghost Recon Wildlands brengt daardoor gemengde gevoelens teweeg. Zo is is de mate waarin je jouw soldaat kunt aanpassen een dikke plus, van het maken van een eigen karakter, tot het in detail aanpassen van schietijzers met Gunsmith. Tevens biedt Ghost Recon Wildlands een prachtige open wereld met diverse omgevingen, en een heleboel content om mee te stoeien.

Alleen is het grote struikelblok daarbij het gebrek aan variatie binnen die missies. Opdrachten voelen vrij simpel aan, en dikwijls doe je tijdens een missie vrijwel hetzelfde als de missies ervoor. Het is dan ook te hopen dat de volledige game wat meer variatie biedt. Anders is de kans groot dat je in maart heel snel uitgekeken bent op het avontuur dat Ghost Recon Wildlands voorschotelt.