Ethan Meteor Hunter Preview - Muis op meteorjacht

Samen kijken naar vallende sterren: kun je je iets romantischer voorstellen? Gegarandeerd succes bij de ander als je dat met je date gaat doen. Helemaal geweldig als je er ook nog eens eentje vindt. De dappere muis Ethan heeft er zelfs zijn werk van gemaakt. Hij is namelijk geraakt door zo'n gevaarte en krijgt mysterieuze krachten als hij meteorietfragmenten op weet te sporen. Daarom wil hij met jou op pad om deze hemellichamen te kunnen binnenhalen.

In de previewcode die we opgestuurd kregen, hebben we een aantal levels kunnen doorlopen waarin Ethan zich staande moet houden tegen talloze gevaren. Ethan: Meteor Hunter is een echte 2D-platform titel waarin je kleine meteorietstukjes moet zien te verzamelen en ook nog eens moet letten op de tijd. Want records verbreken blijft natuurlijk leuk. Maar simpelweg heen en weer rennen is er niet bij. De dood ligt verdomd dicht om de hoek..

Klein dier, groot gevaar
Gevaren? Voor een muis? Je zou denken dat deze diertjes enkel aan de muizenvallen moeten denken wanneer ze het stukje kaas proberen weg te graaien. Waar komt Ethan voor te staan in zijn epische queeste? Nou, van snel ronddraaiende wielen met stekels tot grote meren die vol liggen met giftig spul. Niet bepaald een muizenleven dat Ethan leidt, dus. Maar de beloning is zoet, als hij zijn rugtas weer vol heeft met die prachtig glinsterende meteorieten!

Wat een geweldig gevoel moet Ethan toch hebben. Een gevoel dat aan ons niet echt is besteed tijdens het spelen. Ethan: Meteor Hunter oogt namelijk wat saai. Doelloos; niks wat we nog niet eerder hebben gezien. Je moet springen, op tijd ontwijken en zo nu en dan de tijd bevriezen om iets te bouwen wat je verder helpt, en meteorieten oppakken terwijl je als de wiedeweerga verder rent om gevaren te kunnen ontwijken.

Al dit voelt bepaald niet bevredigend aan. Je rent van level naar level en doet iedere keer weer hetzelfde, al dan niet op een iets andere manier. Ieder level kent namelijk enkele thema's waar het zich op focust. Van goed getimed springen tot het voorblijven van stijgende lava terwijl je meteorieten verzamelt. Niet alleen zijn deze levels soms verdomd moeilijk, maar zijn ze maar zelden echt leuk om te spelen. Je zoekt een beloning aan het eind van de tunnel. Een beloning die tijdens onze speelsessies helaas blijft schitteren door afwezigheid; in tegenstelling tot die nutteloze meteorieten.

Schijn bedriegt
Op het eerste gezicht zou je echter denken dat Ethan: Meteor Hunter een game voor kinderen is. Je weet wel, zo'n titel die je makkelijk naast de oervrolijke kindergame Tijgetje's Donderdozen zou plaatsen. Een vrolijk ogend visueel jasje en simpele, doch aanstekelijke deuntjes gonzen door de speakers. Toch is Ethan's avontuur niet bedoeld voor de kids. Niet alleen de vrij hoge moeilijkheidsgraad zal ervoor zorgen dat ze al snel afhaken. Ook aan het begin van het spelen zegt de game 'A winner doesn't use drugs. He uses a gamepad' - met een Xbox 360 joystick op het scherm, ons op komische wijze aan proberen te moedigen om Ethan: Meteor Hunter met een controller te spelen. Freaky. Of zou Ethan wellicht zelf de nodige pilletjes slikken om het uit te houden in die donkere grotten?

Komt deze wens wel uit?
Ethan: Meteor Hunter lijkt vooralsnog niet echt een topper te worden waar de platform fan niet omheen zal kunnen. Wie weet houdt de uiteindelijke versie nog een paar trucs achter de hand die ons omver gaat blazen. Maar nu voelt de game nogal generiek aan. Niet bijzonder en boven alles vooral karakterloos. Jammer, want het concept is best interessant te noemen. Als Seaven Studio bij de volgende vallende ster een wens gaat doen, hopen we erg dat deze ook gaat uitkomen.