Max is (bijna) terug dankzij de aankomende
Life is Strange: Double Exposure. Na een hoop uitingen met andere personages in de hoofdrol mag de originele protagonist nu weer haar verhaal vertellen. Wij mochten op
gamescom een stukje spelen en hebben er het volgende over te zeggen.
Een volwassen Max
Het eerste wat je op zal vallen, is dat Max geen tiener meer is. Er zijn een aantal jaren voorbij gegaan en ondertussen is ze een volwaardige artiest en mentor voor studenten aan Camden University.
Niet gevreesd, ze is nog steeds de nerderige grapster die altijd een camera op zak of voor haar ogen heeft. Ze ziet er alleen volwassen en gedraagt zich daar ook naar. Mocht je een fan zijn van de originele actrice, Hannah Telle, dan hoef je je geen zorgen te maken. Zij keert terug voor haar iconische rol.
Dat geldt ook voor de rest van de cast. We zitten niet meer op de middelbare school, we zitten op een universiteit. Bovendien focust het verhaal meer op de werknemers van de universiteit, niet op de studenten. Dat betekent dat er geen of weinig kinderen aanwezig zijn. De toon is iets duisterder om daarbij aan te sluiten.
Dit betekent minder teen drama, al is Max nog altijd fan van de term 'chackabra'. Het is een verandering die je misschien al gezien had in True Colors en eentje die sommigen meer kunnen waarderen dan anderen. Je weet zelf waarschijnlijk het beste hoe je je hierover voelt.
Van tijdreizen naar tijdlijnen
Mocht je de originele Life is Strange gespeeld hebben en je afvragen waarom
Max naar dat alles weer haar krachten gebruikt, dat is niet helemaal vrijwillig. Ze activeren als reactie op het tragische verlies van een goede vriend. Net als de eerste keer, toen Chloe werd neergeschoten. Deze keer is het haar collega Safiya (of Saf). Maar of het nou door de schok komt of door een verandering in de verloop van tijd, haar krachten lijken veranderd te zijn.
In plaats van heen en weer te gaan in de tijd splitst Max de wereld namelijk in twee tijdlijnen. Een waarin Saf nog leeft, en eentje waarin de moord heeft plaatsgevonden. Heeft het gebruik van deze krachten even desastrueuze gevolgen als voorheen, of zit dit nu anders? Wij weten het niet en Max ook nog niet. Maar de moordenaar is nog los in beide realiteiten. Die lijkt nog niet klaar te zijn, dus moet hij gevonden worden.
Voor jou betekent dat een hoop puzzelwerk opgesplitst in twee werelden. Het object dat je zoekt zit in realiteit A, maar daar verspert een deur je weg. Dus ga je naar Realiteit B, want daar zit het niet op slot. Aan de andere kant van de doorgang zoek je naar nog een plek om van realiteit te wisselen en voilà. Het is niet het meest unieke idee van
Deck Nine, dit concept hebben we vaak genoeg gezien in andere games. Maar het werkt en het past bij het personage dat we al kennen.
In de demo kwam deze 'shift' kracht het meest tot zijn recht toen we iemand moesten vermijden. We leidden hem af met een object waar eerder naar gehint werd dat het veel kabaal maakt. Met wat heen en weer springen wisten we zijn aandacht naar de verkeerde plek te trekken en ongezien de kamer te verlaten.
Het fijne was dat de puzzel zelf niets zei over het object en de hint meerdere scènes eerder kwam. Je moest zelf pulse, de kracht om beide werelden tegelijkertijd te zien, gebruiken om in de gaten te houden waar de persoon die je vermijdt is. De speler mag zelf nadenken om de oplossingen te vinden in plaats van dat het antwoord constant naar je gefluisterd wordt. Dat gebeurt namelijk steeds vaker in games.
Double Exposure en Double Homicide
Net als in de originele Life is Strange draait Double Exposure voor een groot gedeelte om het uitvogelen wie de dader is van een misdaad. In dit geval moord. In dit geval ligt de focus daar nog net wat meer. De moordenaar lijkt namelijk meer namen op het lijstje te hebben, dus als jij niet snel iets doet zullen er slachtoffers vallen.
Maar dat neemt niet weg dat de kracht van de serie emotie is. Een van Max' beste vrienden is dood en natuurlijk worstelt ze daarmee. Ze is ook niet de enige, want ze waren eigenlijk een Harry Potter stijl trio, en het is Harry die vermoord is.
Max kan af en toe Safi nog zien en spreken in de andere tijdlijn, maar dat geldt niet voor hun gezamenlijke vriend Murphy. Hij houdt het duidelijk niet meer bij elkaar. Ondertussen is de politie de moord aan het onderzoeken. Max en Murphy waren de laatste twee die Safi levend zagen, waardoor ze natuurlijk direct hoofdverdachten 1 en 2 zijn.
Als je de aankondiging van Double Exposure hebt gezien, dan weet je dat het net als andere Life is Strange titels een fan is van emotionele whiplash. De tragedie wordt gemengd met prachtige, menselijke momenten.
Beiden doen ze je ogen wateren en ze versterken elkaar aanzienlijk. Hierbij horen de momenten waarin je even een nummer mag luisteren en verder niets hoeft te doen. Deze zijn weer terug, met dezelfde kwaliteit indiemuziek die je gewend bent van
Dontnod en Deck Nine.
Dubbel zin in
Double Exposure gebruikt misschien een mechaniek die gamers al ruim en breed bekend is, maar het gebruikt het goed in wat belooft een boeiend narratief te worden. Wij hebben in ieder geval zin in de nieuwe Life is Strange!
Life is Strange: Double Exposure is vanaf 15 october 2024 te spelen op
PlayStation 5,
Xbox Series X/S,
Nintendo Switch en PC. Voor deze preview speelden we op een Xbox Series X.