De Dragon Ball-franchise is een icoon, mede dankzij zijn spectaculaire gevechten die soms meerdere afleveringen konden duren. Het is dan ook geen wonder dat de franchise al de nodige fighting games heeft opgeleverd. Maar het spektakel is zelden zo groot als in Dragon Ball Sparking! Zero.
Wanneer je een
fighting game voor je ziet, denk je waarschijnlijk al snel aan titels als
Street Fighter of
Tekken. Personages staan op een 2D=speelveld tegenover elkaar en moeten in enigszins beperkte ruimte met elkaar op de vuist. Misschien kun je winnen door gewoon op knopjes te drukken, maar echt succes vraagt om kennis van de game, je personage, combo’s en de juiste knoppen-combinatie voor de beste moves.
Iets vergelijkbaars, maar dan met Dragon Ball-personages, kun je ervaren in
Dragon Ball FighterZ. Maar dat heeft toch een iets andere sfeer dan de anime. Dragon Ball Sparking! Zero is wat dat betreft een betere benadering.
Niet genoeg aan twee dimensies
Want Dragon Ball Sparking! Zero zit op een aantal vlakken heel anders in elkaar dan de gemiddelde fighting game. Je speelt bijvoorbeeld niet op een 2D vlak met een Dragon Ball-achtige achtergrond, maar in een echte 3D omgeving. Daarvoor moet de manier waarop je vecht natuurlijk ook anders.
De camera bekijkt de actie niet van de zijkant, maar zit achter jouw personage. Niet onbelangrijk is dat er veel verticaliteit in de game zit. Veel Dragon Ball personages kunnen vliegen en ook in Dragon Ball Sparking! Zero vindt een deel van de actie in de lucht plaats.
Zo kunnen zowel jij als je tegenstander zich praktisch overal in de omgeving bevinden. Een gevecht is dan ook, in ieder geval visueel, heel dynamisch. Wanneer je goed genoeg wordt in de game zullen de aanvallen daar waarschijnlijk nog verder aan bijdragen.
Typisch Dragon Ball
Over die aanvallen kunnen wij helaas nog niet zoveel zeggen. We hebben de game weliswaar gespeeld, maar in de tijd die we hadden konden we lang niet kennis maken met alle personages (het zijn er nogal wat, omdat veel verschillende versies van bijvoorbeeld Goku als aparte personages in de game zitten). Ook qua aanvallen hebben we nog niet veel gezien.
Wel is duidelijk dat de game vol zit met dingen die je verwacht van Dragon Ball. Zo hadden we op een gegeven moment de optie om een Kamehameha uit te voeren, maar daarbij hadden we ook kunnen kiezen voor een andere aanval. Vermoedelijk is er geen tekort aan technieken die fans zullen herkennen uit de anime.
De CPU-gestuurde Vegeta waar wij tegen vochten wisten we te verslaan zonder al te veel kennis van de game. Dat je de niet al te moeilijke gevechten in fighting games kunt winnen door maar op de aanval-knop te drukken is hier dus niet anders. Maar de game zal ongetwijfeld wat lastiger worden naarmate je verder komt en een gevecht tussen twee ervaren menselijke spelers kon nog wel eens spectaculair worden. We zullen erachter komen wanneer de game verschijnt op 11 oktober.