Dying Light Preview - Overleven lijkt onmogelijk

Een survival-horror waarin zombies geen wandelaars, maar supergestoorde sprinters zijn. Dying Light neemt overlevingshorror wel heel serieus.

Tijdens E3 schoof XGN aan bij de Poolse game-ontwikkelaar Techland om een goed pak slaag te krijgen van de nieuwe game Dying Light. In dit spel is vooral het verschil tussen dag en nacht heel belangrijk. Overdag zijn je medemensen namelijk redelijk normale zombies, maar ’s avonds veranderen ze in een soort superzombies die ontzettend snel zijn en je overal volgen als ze je eenmaal in de smiezen hebben.

Je bevindt je in een omgeving die zich nog het beste laat vergelijken met Zuid-Amerika. Wij werden gedropt in een sloppenwijk met veel krakkemikkige huisjes. Dat is een belangrijk detail, want je gebruikt die huisjes (als ze tenminste hoger zijn dan een verdieping) om uit de buurt te blijven van die griezelige gekken.

Iets dat je niet verwacht in een game als deze, is dat je moet freerunnen. Je moet zorgen dat je de juiste knoppen indrukt om te rennen en vervolgens om te springen en randjes vast te grijpen. Eerlijk is eerlijk, dat is nogal een gehannes af en toe. Het vervelende is dat als je net even misgrijpt, je zo meters naar beneden valt, gezellig naast mevrouw levenloos die wel zin heeft in een hapje leverworst.

Sowieso is het rot als je valt, want je zit met je neus overal vrij dicht op. Dat betekent dat je heel vaak snel in het rond moet kijken waar je ook alweer bent, wat er eigenlijk achter je gebeurt enzovoorts. Tijdens onze speelsessie ervoeren we dat vooral als obstakel. Het voelt alsof je wilt rennen, maar er allemaal hordes tussen jou en je einddoel staan.

Dying Light is dus wel hard werken. Je moet echt van dak naar dak springen en gestoorde capriolen uithalen om verder te komen en dat zal de ene keer beter uitpakken dan de andere. Ook is het soms lastig om in te schatten hoe ver je personage kan springen, want dat is veel verder dan je denkt…

Vooral overdag kun je goed zien waar je springt, en je moet dan ook wel echt aan de slag om te zorgen dat je genoeg rantsoen en wapens (er zijn er meer dan 100!) bij elkaar scharrelt. ’s Avonds kun je gebruikmaken van een zaklamp, maar dat is ook niet oneindig uiteraard want het is en blijft een survivalgame.

Dying Light is niet alleen sluipen en slaan, het is mogelijk om valstrikken te plaatsen voor je vijanden, maar er zijn ook missies waarbij je andere overlevenden moet redden. Over anderen gesproken, je hoeft deze game niet alleen te doen. Er is een online multiplayer aangekondigd en je kunt ook splitscreen co-op doen.

Een grappig detail is dat Dying Light in eerste instantie een sequel was op Dead Island. Nog steeds zijn geïnfecteerden het hoofdthema, maar dankzij de grote open wereld en die nadruk op dag en nacht is er gekozen voor een losse game. Wat wel opvalt is dat de game inderdaad een stuk meer kwaliteit uitstraalt en dat is ook waarom Techland uitstel heeft gevraagd voor het spel. Goed dat dat is gedaan, want de omgevingen zijn werkelijk stunning.

Wat ons betreft mag de game nog wel iets soepeler spelen. De moeilijkheidsgraad is lekker hoog, maar de besturing is af en toe wat onhandig en wat finetuning zou geen overbodige luxe zijn. Aan de andere kant past luxe natuurlijk niet zo bij een overlevingsgame, dus we zullen zien.