Diablo III Preview - Reaper of Souls

Less is more. Een uitspraak die inmiddels tot clichématig is verworden, maar die je perfect en ongegeneerd kunt toepassen op Diablo III: Reaper of Souls: de zojuist aangekondigde eerste uitbreiding op de RPG die vorig jaar de markt veroverde. Aan de Lionel Messi van de topdown RPG's hoef je niet te sleutelen, dus kan de gemiddelde fan een uitbreiding verwachten die trouw aan de kern blijft: donkere kerkers, mythische wezens, bloederige taferelen en dat alles natuurlijk weer vanuit isometrisch perspectief.

Reaper of Souls presenteert zich als een echte uitbreiding: Meer wapens, meer omgevingen, meer vijanden, meer vaardigheden, gewoon van alles meer. Maar Blizzard zou Blizzard niet zijn als hij geen fundamentele veranderingen in de gameplay zou doorvoeren. Zo voorziet de ontwikkelaar het lootsysteem van een grondige poetsbeurt. Diablo III was een game die door het journaille vol lof werd ontvangen, maar bij het verzamelen van voorwerpen zetten veel journalisten hun vraagtekens.

Rommel aan banden gelegd
Wat bleek: ongeveer een kwart van de spullen die je op je avonturen verzamelde, was onbruikbaar. Rommel, zelfs. Met als gevolg een inventaris dat razendsnel vol zat met troep. Dat legt Blizzard met deze uitbreiding aan banden. Zo halveert de hoeveelheid loot, en dropt doorgaans meer epische en legendarische items die spelers krijgen na het verslaan van een groteske en sterke vijand. Voor de doorgewinterde fan die ná het verhaal nog verdergaat met Diablo, is dit goed nieuws. Meer goede voorwerpen betekent meer mogelijkheden om je personage nog meer naar jouw smaak aan te passen.

Wie dieper naar deze ontwikkeling kijkt zal nog iets anders constateren: het veilingshuis. Betere voorwerpen betekent betere handel, en dus een actievere markt van vraag en aanbod. Met Diablo III hoopte Blizzard een sociale game te maken waarin spelers interactie met elkaar zochten en samen diverse avonturen zouden beleven. Het aangepaste lootsysteem lijkt daarmee vooral op de langere termijn een stimulans voor het coöperatieve gedeelte van de game te worden. Sowieso lijkt samen spelen meer dan ooit de sleutel tot succes, zeker als we kijken naar een nieuwe modus die Blizzard met Reaper of Souls introduceert.

Een nieuwe feature
Als je de miniverhaallijn van de uitbreiding - waarover straks meer - voltooit, ontgrendel je een nieuwe feature: Loot Runs. In deze modus word je in een willekeurige kerker gestopt waarin je in korte tijd zoveel mogelijk monsters moet afmaken, om vervolgens via een zelfgekozen weg bij een enorme eindbaas te belanden. Blizzard stelt dat ze hiervoor een systeem ontwikkelden dat iedere speler een andere Loot Run voorschotelt, met andere vijanden en layouts van de kerker. Zie het als een instance uit World of Warcraft, met als essentieel verschil dat het pad van tevoren niet is bepaald.

Het lijkt erop dat de makers met Reaper of Souls de fanatieke fan wil bedanken. De verhoogde levelcap is hier een goed voorbeeld van. Spelers kunnen nu level zeventig bereiken, waarmee ze ook weer nieuwe vaardigheden ontgrendelen en betere items kunnen dragen. Met de nieuwe Artisan-klasse, genaamd de Mystic, kun je de statistieken van die items aanpassen en dus nóg een klein beetje beter maken. Kijkend naar alle vernieuwingen kun je constateren dat straks geen enkel personage hetzelfde zal zijn, alsof Diablo III zich langzaamaan ontwikkelt tot een volwaardige massive multiplayer online role-playing game, (MMORPG).

Spelen met een menselijke oorlogsmachine
Zoals het een RPG-uitbreiding betaamt, kruipen spelers in de huid van een nieuwe klasse: de Crusader. Haast een kopie op de Paladin-klasse, daarmee refererend naar de tot dusver succesvolste Diablo-game: Diablo II. Als Crusader speel je een heilige ridder die Blizzard omschrijft als een 'menselijke oorlogsmachine'. Vaardigheden als Shield Bash en Falling Sword zeggen genoeg: dit is een klasse die het van pure manskracht moet hebben. Met een levensgroot zwaard en een schild waar je u tegen zegt, banjert de speler rond in een gloednieuwe omgeving: Westmarch.

Westmarch is geen vrolijke stad, zoals de meeste in het Diablo-universum. Donkere kerkers en smalle spookachtige straten omringd door gothische architectuur. Bevolkt door bekende én nieuwe monsters. De sterkste van de nieuwe garde is de Witch, die dode lichamen opnieuw tot leven kan brengen en zodoende tientallen zombies op je af kan sturen. Daarnaast is er nog de executioner, een reusachtige trol die met zijn enorme vuisten je veel fysieke schade kan toedienen. Kom dus niet al te dichtbij!

Wie de originele Diablo III heeft uitgespeeld, kan blindelings de uitbreiding aanschaffen. Het verhaal wordt namelijk uitgebreid dankzij de intrede van Malthael, the angel of death, ofwel de engel van de dood. Malthael heeft de controle gegrepen van de zwarte soulstone waarin de ziel van Diablo opgesloten zit. Hij kan hierdoor zielen uit mensen in de Sanctuari zuigen, die dan veranderen in helpers van de engel van de dood. Meer is er niet bekend over de verhaallijn, daarover later dit jaar meer, maar Blizzard verklapt dat Reaper of Souls 'een veel duistere en donkere' verhaallijn bevat dan het origineel.

Een superuitbreiding
Reaper of Souls lijkt het schoolvoorbeeld te worden van hoe een uitbreiding moet zijn. Meer van alles, plus een aantal kleine, doch fundamentele veranderingen die de gameplay alleen maar goed lijken te doen. Het op de schop doen van het lootsysteem belooft veel, alsook de toevoeging van de Crusader-klasse en de speciale lootmodus. Het gotische Westmarch ziet eruit als een plek waar je iedere seconde gruwelijk vermoord kan worden, maar eerlijkheid gebiedt te zeggen dat wij er stiekem heel snel in willen rondlopen.