Diablo III Preview

Gamers wachten al meer dan elf jaar op het derde deel in de beroemde Diablo franchise. Het zijn ongetwijfeld lange jaren geweest, aangezien de gameplay in de eerste twee delen als een huis stond. Niet voor niets staat ontwikkelaar Blizzard erom bekend games pas uit te brengen als het in haar ogen af is. Zijn al die talloze manuren die in Diablo III zijn gestopt, welbesteed geweest?

In de voorgaande Diablo delen kon je kiezen uit een aantal klassen om hiermee vervolgens de wereld te ontdoen van het kwaad. Diablo, een krachtig wezen uit de hel, is namelijk vrijgelaten en heeft duizenden volgelingen met zich meegenomen. Het gevolg? Op bijna iedere vierkante meter loopt er wel een monster rond dat jou kwaad wil doen. Een angstaanjagend gevoel, maar het zette je wel aan om heroïsche daden te verrichten. Zodoende ging je met jouw virtuele avatar de strijd aan en werd je gaandeweg steeds sterker, totdat je bij the demon himself terechtkwam voor de beslissende confrontatie.

Teruggaan naar die 'goeie ouwe tijd'
Destijds was dit een revolutionair concept dat het alom populaire dungeon crawl genre op de kaart zette. Diablo III, die hopelijk dit jaar nog uitkomt, zal niet sterk afwijken van deze formule en wil de gamer weer terugbrengen naar 'die goeie ouwe tijd' waarin massa's aan monsters het loodje lagen aan de punt van jouw zwaard. Maar we hebben het hier niet over een rechtstreekse kopie. Nee, deze game blijft gelukkig bij zijn wortels, pakt ze op en plant hier vervolgens rustig op voort.

Een dodelijke demonenjager
In Diablo III heb je weer een aantal nieuwe klassen tot je beschikking. In onze speelsessie kozen wij voor de vrouwelijke versie van de Demon Hunter klasse, een felle tante die gewapend is met een pijl en boog en een vlijmscherp mes. Een dame waar je niet mee moet spotten dus. Wat meteen opvalt is hoe soepel de besturing is, stiekem gezegd nog veel beter dan in voorgaande delen. Met je muis kun je weliswaar wederom alle kanten oplopen en met beide muisknoppen je aanvallen gebruiken, maar onze Demon Hunter heeft nog een paar andere troeven achter de hand om je zonder al teveel kleerscheuren door die massa's monsters heen te loodsen.

Zo kan zij met een druk op de knop vallen plaatsen en die extra hard laten exploderen met een sterke pijl die door verschillende demonen heen gaat, inclusief de val zelf. Wanneer vijanden in bosjes tegelijk neervallen, geeft dat gegarandeerd een hele hoop voldoening. Als het kwaad te dicht bij de Demon Hunter komt, dan heeft ze tevens de mogelijkheid om met enige souplesse ver naar achteren te springen, zodat ze haar zojuist aangerichte bloedbad rustig kan overzien. Geweldig! En dan hebben we nog maar haar eerste paar vaardigheden tot onze beschikking gekregen. We kunnen alvast niet wachten om de rest van haar dodelijke arsenaal mee te maken.

Ieder hoekje en gaatje afspeuren naar schatten
Het doorlopen van kerkers en andere met kwaad doordrenkte gebieden staat wederom centraal. Verwacht net als in voorgaande delen grootse labyrinten waarvan de layout iedere keer verandert, volgepropt met monsters in alle soorten en maten. Maar als je goed zoekt, dan vind je tevens verborgen kamers met rijkelijk gevulde schatkisten en nieuwe uitrustingen die er om schreeuwen gedragen te worden. Of te worden verkocht natuurlijk, want ook jouw personage kan niet de last van de wereld alleen op zijn of haar schouders dragen.

Gelukkig kun je in Diablo III meer dragen dan in de voorgaande delen, aangezien het inventarissysteem op de schop is gegaan. De grootte van het voorwerp zal ditmaal minder invloed hebben in hoeveel hokjes je digitale rugzak nog kan hebben, maar moet je denken aan een soortgelijk systeem als in de massive multiplayer online game World of Warcraft. Al je spullen zullen dus slechts één hokje in beslag nemen en daarnaast krijg je de mogelijkheid om extra rugzakken mee te nemen. Je lijkt wel een pakezel!

Oude topwijn in een nieuwe fles
Het grafische jasje is, niet geheel verrassend, ook niet meer hetzelfde als vroeger. Zelfs Diablo moet met de tijd meegaan en dat valt te zien aan de visuele kant van de game. Diablo III gaat nu, net zoals het inventarissysteem, richting de grafische stijl van World of Warcraft. Is dat erg? Nou, afgaande op onze speelsessie zit het qua sfeer wel goed. Donkere kerkers, met bloed vervuilde muren, angstaanjagende monsters met een vieze onderbroek als gevolg en omgevingen zoals kerkhoven blijven je nog lang bijstaan.

En toch missen we iets. Het stijltje komt namelijk wat cartoonesk over en daardoor is het wanhopige gevoel, dat we in de voorgaande games wel mochten voelen, want minder sterk aanwezig. Maar het zal Blizzard niet zijn als we op dit gebied niet nog flink verrast zullen worden.

Glimlachend terug naar de hel
Blizzard heeft met Diablo III ongetwijfeld weer goud in handen. Onze eerste ontmoeting met de game smaakte naar meer en heeft het wachten eigenlijk alleen maar ondraaglijker gemaakt. Iets zegt ons dat we nog een aangenaam angstaanjagende rit door het Diablo universum gaan krijgen straks. Het wordt een hobbelige en helse rit, maar wij zijn er klaar voor. Al elf jaar lang, eigenlijk.