Dead Space lijkt terug van weggeweest

Elke keer dat je de woorden Dead Space uitspreekt, schijnt ergens anders op de wereld iemand badend in het zweet wakker te schrikken. De horrorgame die iedereen in 2008 de stuipen op het lijf joeg, krijgt in januari een volledige remake. Hoe stressbestendig je daarvoor moet zijn, heeft XGN onlangs ondervonden.

Game-ontwikkelaars lijken in de ban van remakes en remasters. Meer en meer oude klassiekers worden in een modern jasje gestoken. Soms gaat het om kleine verbeteringen, soms om geheel opnieuw opgebouwde games. Soms zijn ze gerechtvaardigd of wordt er zelfs reikhalzend naar uitgekeken, soms is de keuze verrassend.

De nieuwe Dead Space valt binnen de categorie van remakes en is door de Canadese studio EA Motive opnieuw gemaakt in de Frostbite Engine. De trilogie rondom engineer Isaac Clarke is al bijna anderhalf decennium terug begonnen en heeft inmiddels een soort cultstatus verkregen. Het derde en laatste deel kwam in 2013 uit op de PC, Xbox 360 en PlayStation 3, twee generaties geleden alweer.

Wie met nostalgie terugdenkt aan de overlevingsstrijd van Isaac in een ruimteschip vol Necromorphs, zal bij het opzoeken van het origineel uit 2008 ontdekken dat ook deze game helaas onderhevig is aan de tand des tijds. Niet op het vlak van spanning of het scifi-verhaal, want dat staat nog steeds als een huis.

Nee, waar de remake het meest van profiteert ten opzichte van het oude deel, is hoeveel verder we veertien jaar later zijn gekomen op grafisch vlak. De USG Ishimura, het schip waarop Isaac en zijn team vast komt te zitten nadat ze op een noodsignaal afgaan, ziet er schitterend uit - en daardoor enger dan ooit! Nog voor je een stap hebt gezet, overtuigt de omgeving je ervan dat dit allesbehalve een vakantiewandeling wordt.

EA Motive heeft naast 4K en 60FPS een blik aan prachtige effecten opengetrokken om de horror zo overtuigend mogelijk te maken. Denk aan Spatial Sound, of ruimtes gevuld met rook. Met name op vlak van de belichting is de verbetering merkbaar. Het beetje licht dat door de met bloed besmeurde gangen schijnt, valt dankzij ray tracing veel natuurlijker op het pak van Isaac. En omdat je bij het richten van je wapens in de donkere ruimten een flashlight gebruikt, speelt dit ook qua gameplay een grote rol.

Tijdens onze speelsessie van een paar uur doorliepen we (zonder ook maar een enkel laadscherm tegen te komen) het tweede en derde hoofdstuk. Isaac heeft op dat moment al kennis gemaakt met enkele verschrikkingen die aan boord van de Ishimura rondwaren, maar is met zijn simpele pak en arsenaal nog altijd nauwelijks opgewassen tegen het gevaar.

Net als in het origineel kruipen de Necromorphs vanuit elke hoek naar je toe. Vaak zie je het wel aankomen wanneer je de zoveelste luchtschacht in de muur of het plafond nadert. Jump scares waren dan ook nooit het sterkste punt van Dead Space. Het was de paniek, wanneer ze vanuit elke richting tegelijk aanvielen, die de game zo memorabel maakte. En dat is het met de remake nog steeds.

Om dit enigszins dynamisch te houden, heeft EA Motive hiervoor een zogeheten Intensity Director geïntroduceerd. De game moet op redelijk willekeurige wijze aanpassen wat er op Isaacs pad verschijnt, van waar Necromorph spawnen en hoe ze aanvallen, tot talloze omgevingseffecten en achtergrondgeluiden.

Isaac heeft hier zelf merkbaar last van: zijn hartslag, ademhaling en inspanningen reageren op de situaties. Hij is immers ook maar een 'normale' engineer en geen Iron Man. Ook heeft hij in tegenstelling tot de stille protagonist uit het origineel een stem gekregen. Daarvoor is Gunner Wright teruggekeerd, die Isaac net als deel 2 en 3 heeft ingesproken. Deze vernieuwingen maken de stressvolle momenten op subtiele manier een stuk menselijker, gezien jouw eigen emoties en angst meer 'in sync' zijn met die van het hoofdpersonage.

Na verloop van tijd krijg je meer en meer opties om je beter te wapenen tegen deze verschrikkingen. Hoewel Isaac nog altijd zijn typische stomp animaties heeft, zijn extra wapens en upgrades geen overbodige luxe. Wij vonden naast onze simpele plasma cutter al snel 'oude bekenden' in de vorm van een vlammenwerper en pulse rifle.

Wie goed zoekt, vindt bovendien power nodes: items waarmee je onder andere jouw health kan uitbreiden, of stasis - het vertragen van objecten (of Necromorphs). Munitie en in-game valuta, nodig voor het aanschaffen van meer munitie, health of andere dingen, liggen net als in de oude delen her en der verspreid. Ook de Necromorphs laten dit soort dingen achter, nadat je de vloer ermee hebt bezaaid.

De USG Ishimura zelf als decor voor dit alles is ook voor het grootste deel gelijk gebleven. Hoewel het schip dankzij de vele toegevoegde details veel dramatischer overkomt - en sommige belangrijke momenten nu van cutscenes zijn voorzien, bewandel je bijna hetzelfde pad. Zo zijn er dus ook veel zaken onveranderd gebleven, maar dat is niet per se negatief. De beklemmende sfeer is nog altijd aanwezig en in de kern blijft het dezelfde survival horror ervaring.

Het is voor diegenen die het origineel hebben gespeeld, waarschijnlijk al lang geleden dat ze de USG Ishimura hebben betreden. Heb je de oude Dead Space onlangs nog gespeeld, dan kun je je afvragen of de tijd rijp is om de game straks opnieuw te halen. Maar wat ons betreft kun je dit het beste zien als wat de ultieme versie van een klassieker gaat worden. Een tijdloos verhaal dat dankzij alle overige verbeteringen weer prima mee kan komen.

Wat ons betreft geen wonder dat John Carpenter er een verfilming van wil maken. Wie weet is deze remake het begin van meer. Zo niet, dan lijkt het een uitstekende trip down memory lane te worden voor fans van het eerste uur. Of een geweldige manier om alsnog kennis te maken met de Isaacs eenzame gevecht tegen een gruwelijke dood.