Call of Juarez: Gunslinger Preview - Terug naar het Wilde Westen

Call of Juarez is nooit een briljante serie geweest. De franchise is een ode aan het Wilde Westen en dat zie je niet vaak, maar cruciale fouten hebben de games altijd wel geteisterd. Met als dieptepunt het laatst verschenen deel, The Cartel, dat naast de hoeveelheid bugs eigenlijk geen westerngame meer was. Met Call of Juarez: Gunslinger, de eerste downloadbare titel in de serie, gaan de makers bij Techland weer terug naar de roots. Terug naar het land van cowboys, indianen, goudzoekers, pelsjagers en ontdekkingsreizigers, met bekende westernsterren als Jesse James, Billy the Kid en Buffalo Bill.

Het was vorige week de eerste keer dat we Gunslinger aan de tand mochten voelen. Al eerder schetste onze redacteur Rox (met terechte onderbuikgevoelens) al een globaal beeld over deze nieuwe Call of Juarez. Wat we vooraf verwachtten, werd werkelijkheid op de Ubisoft Digital Days in Londen. Gunslinger ademt een authentiek westernsfeertje, waardoor de setting goed tot z'n recht komt. De geluidseffecten klinken overtuigend en de omgevingen ogen fraai en zijn afwisselend. Goudmijnen liggen te midden van metershoge bergketens en kalme beekjes worden afgewisseld met prachtige vegetatie.

Opvallend is dat Techland ditmaal koos voor een cartooneske uitstraling. Met name de personages lijken zo uit een stripboek te ontspruiten. Net als in XIII verschijnt er ook levensgroot op beeld 'headshot' als je je tegenstander zijn schedel met één van je kogels hebt doorboord. In deze tegenstanders lijkt er alleen weinig onderscheid te zijn; ze lijken allen verdacht veel op elkaar en ook in hun beslissingen vallen ze in herhaling. De kunstmatige intelligentie is van zo een matig niveau dat je van te voren precies kunt inschatten hoe ze je te lijf gaan. Het is te hopen dat Techland dit de komende weken nog bijschaaft, maar daar hebben we eerlijk gezegd een hard hoofd in.

Net een dagboek
Hetgeen Gunslinger kenmerkt, is de verhaalvertelling. Net als in Max Payne 3 worden de gebeurtenissen in flashback vorm uit de doeken gedaan. Donder je van een neerstortende trein naar beneden, maar weet je net op tijd een richel vast te pakken, dan vertelt de gewetenloze premiejager – de protagonist – dat nog even droogjes na. Het maakt Gunslinger net even anders dan hedendaagse shooters, al moet je er wel van houden om continu te horen te krijgen wat je eigenlijk zelf al met eigen ogen ziet. Gelukkig zijn de dialogen vaak humoristisch en toveren ze in de meeste gevallen nog een glimlach op je gezicht.

Gunslinger lijkt net als zijn voorgangers lineair qua opzet. Ook in dit deel liggen vrijwel alle gebeurtenissen van tevoren tot in de detail vast en heb je nauwelijks de kans om van het pad af te wijken. Dit gaat niet ten koste van de speelduur, want als we de makers mogen geloven ben je ongeveer tien uur zoet met de verhaalmodus, ongeveer even lang als de voorgaande delen. Op veel vlakken zijn er trouwens vergelijkingen, zoals de concentratiemodus: waarmee je vijanden (na het intrappen van bijvoorbeeld een deur) in slow motion op brute wijze kunt afknallen. Niet vernieuwend of origineel, maar wel lekker.

Knipoog naar de western
Technisch gezien lijkt Gunslinger, net als The Cartel, absoluut een laagvlieger te worden. De lijst met bugs is zelfs in onze speelsessie van een half uur redelijk groot en is moeilijk over het hoofd te zien. Zo kwam het geregeld voor dat een gescript evenement niet geactiveerd werd, of pas heel laat. Daarnaast zijn sommige checkpoints niet goed weergegeven, waardoor je weleens een minuutje of drie aan het zoeken bent waar je eigenlijk naartoe moet. Puur vanwege het onduidelijke leveldesign. Gelukkig krijgen we wel een goed gevoel over de omgevingen, aangezien deze wél refereren naar de western, iets wat The Cartel niet deed.

Smerige saloons, spooksteden, woestijnen, de Rocky Mountains: het is een feest der herkenning. De invloed van de westernfilmmuziek is eveneens duidelijk hoorbaar en als je dan uitkijkt over de Rocky Mountains komt even dat westernsfeertje naar boven. Leuk voor de fans is dat ze in het verhaal oog in oog komen met de meest beruchte gunslingers van het Wilde Westen en ze de onvertelde verhalen van deze legendes kunnen beleven.

Beter dan The Cartel, maar ook écht goed?
Het is nog even afwachten met Call of Juarez: Gunslinger. In theorie klinkt de terugkeer naar het Wilde Westen als muziek in de oren, maar na onze kennismaking met de praktijk zetten we nog onze vraagtekens. Zo lijkt de shooter wel erg lineair te worden en is de kunstmatige intelligentie niet van het hoogste niveau. Met de actie zit het wel snor, met rondvliegend bloed en toffe, vertragende shoot-outs waarin je kunt laten zien wat voor een koelbloedige moordenaar je nu echt bent.