Assassin's Creed II Preview

Ubisoft wist eind 2007 hoge ogen te gooien met Assassin’s Creed. Toch kreeg de game veel commentaar en dan vooral omdat het repetitief zou zijn. Over niet al te lange tijd komt de opvolger van deze game in de schappen terecht, waarmee Ubisoft de gemaakte fouten kan herstellen, maar doet ze dit ook?

Nieuwe setting, nieuw gezicht
Assassin’s Creed speelde zich af in 1191, ten tijde van de Derde Kruistocht. Je kroop in de huid van Altaïr, een moordenaar in dienst van de Hashashin en moest je eer herstellen door negen belangrijke mensen uit te schakelen.

In het tweede deel gaan we naar een compleet andere tijd. Assassin’s Creed II speelt zich namelijk ten tijde van de Renaissance in Italië af. Doordat er zo’n groot tijdsverschil tussen deze games zit, is het natuurlijk niet handig om Altaïr hier weer een hoofdrol te geven. Daarom neemt de, op wraak zinnende, ex-handelskoopman Ezio het stokje van hem over. Door zijn hand zullen er slachtoffers vallen in onder andere Venetië en Florence.

Meer mogelijkheden
Waar Assassin’s Creed je de ruimte gaf om over daken te rennen, hier vanaf te duiken, paard te rijden en natuurlijk mensen uit te moorden, geeft het tweede deel je veel meer mogelijkheden. Dit komt mede doordat er een andere tijd en setting zijn gekozen voor het verhaal. De game speelt zich namelijk af in de tijd waarin Leonardo Da Vinci nog leefde en volop aan het knutselen was. Sterker nog, de beste man is in de game een vriend van Ezio.

Hierdoor heb je als speler meteen een scala aan mogelijkheden gekregen waaronder het vliegen over de stad met de beroemde vliegmachine die Da Vinci uitgevonden heeft of het zwemmen. Je kunt nu ook je slachtoffers meeslepen naar een beschutte plek, zodat er niet zo snel alarm geslagen wordt. Het klauteren, rennen, paardrijden en skydiven is natuurlijk ook niet uit de game verdwenen.

Assassin’s Creed II biedt je ook meer mogelijkheden tijdens de gevechten met je tegenstanders. Zo kun je nu de wapens van je tegenstanders af pakken en ze dus met hun eigen wapen om het leven brengen. Het mooie hiervan is dat dit de besturing van de game nauwelijks heeft aangetast. Alles werkt vrijwel hetzelfde en als je het eerste deel hebt gespeeld zal je dit ook zo op kunnen pikken.

Veel verfijnder, maar toch weer niet
Het counteren werkt ook als voorheen en speelt nog steeds een grote rol in de gevechten, net als het afweren en de timing die je moet hebben. Toch lijkt het systeem wat te zijn verfijnd als het op de timing aankomt. Het lijkt erop dat Ezio sneller reageert als je een knop indrukt en daardoor zul je dus veel minder vaak geraakt worden dan in het eerste deel.

De bewegingen van Ezio zijn ook een stuk eleganter en datzelfde geldt voor de manier van bewegen van de andere personages in de game. Het is een nog soepeler geheel geworden zou je kunnen zeggen. Toch zitten er op dit moment nog een paar rare fouten in de game. Zo wil de kleding van je slachtoffers nog wel eens in een rare positie blijven steken. De foutjes die er zijn, zijn wel echt kleine dingetjes die nog gemakkelijk uit de game gehaald kunnen worden. Immers ligt de game richting het einde van de volgende maand pas in de schappen.

Al met al vallen deze kleine dingetjes ook niet echt op. Niet alleen de personages zien er namelijk erg goed uit, maar ook de omgeving in de game is adembenemend te noemen. In vergelijking met het eerste deel zit er veel meer kleur in de omgeving en de lichteffecten komen perfect over op zowel de omgeving als de personages. Ubisoft weet de sfeer van een oud Italië erg goed over te brengen.

Iedereen verdient een tweede kans
Ubisoft heeft in Assassin’s Creed II een heleboel verbeteringen ten opzichte van het eerste deel weten te maken. De besturing is vrijwel hetzelfde gebleven, maar is wat verfijnd zodat de vele nieuwe mogelijkheden die Ezio biedt toch voor een soepele gameplay zorgen. Daarnaast is de omgeving veel kleurrijker en ademt de game de sfeer van een oud Italië. Het lijkt erop dat Ubisoft van de fouten in het eerste deel geleerd heeft en nu vooralsnog de game neerzet die het eerste deel had moeten zijn.