XGN Redactie in 10 vragen: Ralph Beentjes

Regelmatig stellen we de redactieleden van XGN aan jullie voor. Dat doen we door een interview in tien vragen. Vandaag is het de beurt aan Ralph Beentjes, nadat we eerder Rox en Theo al ondervroegen.

Ik ben één van de eindredacteuren bij XGN en ondertussen alweer ruim zes jaar werkzaam bij de site. Je zal mijn naam (en gezicht) daardoor ongetwijfeld wel een keertje voorbij hebben zien komen! Naast mijn passie voor games, films en series ben ik ook een fervent Formule 1-fan en over al die dingen behoorlijk uitgesproken. Trek je teentjes maar alvast in.

Voordat ik bij XGN begon, was ik al bij verschillende Nederlandse game websites werkzaam geweest. Ik was al een keertje heel dichtbij gekomen om bij XGN te beginnen, maar er kwam destijds een andere partij tussen. Toen ik voor mijn opleiding op zoek was naar een plek om freelance journalistiek te bedrijven, kwam ik eindelijk bij XGN terecht en ben sindsdien niet meer weggegaan.

Mijn knotsgekke collega's, de diverse onderwerpen waar ik niet over uitgepraat raak en natuurlijk het plezieren van onze lezers!

Hmmm, dat is een lastige. Waarschijnlijk bij een andere game website of anders fulltime bij een Formule 1-website. Je weet alleen nooit wat er allemaal anders was gelopen als ik niet bij XGN was begonnen.

The Witcher serie. Ja, ja, ik hoor je al denken: weer iemand die verliefd is geworden op de franchise door The Witcher 3. Maar niets is minder waar! Ik was al meteen gecharmeerd van het eerste deel op PC, ondanks dat het eerlijk gezegd eurojank was.

Toen het tweede deel alleen om de hoek kwam kijken, was ik meteen verkocht. Het volwassen verhaal, de diepgang van de gesprekken, de enorme replaywaarde door de ingrijpende keuzes die je kon maken (#teamiorveth) en de pittige gevechten. Niemand van mijn vrienden begreep mijn voorliefde voor die rare Poolse serie, maar sinds The Witcher 3 zijn ze eindelijk om.

Daarnaast heb ik eigenlijk aan geen enkele gameserie écht een hekel. Er zijn alleen wel twee populaire franchises waar ik echt niks mee heb: Call of Duty en Final Fantasy. Eerstgenoemde vond ik heel tof tot en met de eerste Modern Warfare, maar de richting die daarna is genomen kon ik niet meer volgen.

De populariteit rondom Final Fantasy kan ik gewoon niet begrijpen. Ik zie de charme echt niet van die stereotype karakters en veelal saaie gameplay. Zo, even ruim de helft van de gamers wereldwijd op mijn dak gekregen. Toch knap in twee zinnen.

Ik blijf het zeggen en niemand zal mijn mond snoeren: Black Sails is een ondergewaardeerd, onvervalst meesterwerk! Ja, het eerste seizoen gaat traag van start en kent voor veel mensen niet genoeg actie met piraten, maar daarna is de serie consistent beter en beter geworden, met het vierde seizoen als een onvergetelijk hoogtepunt.

De mix van fictieve piraten en figuren die echt hebben bestaan, het ijzersterke acteerwerk en het onvoorspelbare plot (tot op een zekere hoogte, voor de mensen die Treasure Island hebben gelezen). Het siert de makers bovendien dat ze na seizoen vier zijn gestopt. Het verhaal dat ze wilden vertellen was klaar en dus sloegen ze aanbod van Starz om nog een seizoen te maken af. Stoppen op je hoogtepunt, dat is iets waar series als Dexter nog veel van kunnen leren.

Ik ben niet een enorme comic fan, maar die keuze is simpel: Marvel. Het DC Universum heeft al weinig superhelden die mij trekken en de franchise is bovendien verantwoordelijk voor Superman, de meest lame ass ik-kan-alles-superheld aller tijden. Dat kan ik ze nog enigszins vergeven, omdat het één van de eerste superhelden is, maar die kolossale fout hebben ze vervolgens ook nog eens gemaakt met Supergirl. Tel daar vervolgens bij op dat Marvel verantwoordelijk is geweest voor Deadpool, de meest vermakelijke superheld aller tijden en de oorlog is gewonnen voordat die ook maar is begonnen.

MMMMRRRWWWWWWW! Star Wars natuurlijk! Al sinds de eerste keer dat kleine Ralph met grote ogen naar zwaaiende lightsabers keek is hij verkocht aan de franchise. Behalve aan The Rise of Skywalker. Man, man, man, wat was die slecht.

Ik stap lekker over je arbitraire regels heen en ga voor PC. Door de jaren heen heb ik de nodige consoles gehad en mij daar zeker mee vermaakt, maar niet kan mij wegtrekken bij mijn PC. Met een sterke videokaart, monitor met alle toeters en bellen en een zelfgebouwd mechanisch toetsenbord kan geen enkele console de ervaring bieden die elke dag beleef achter mijn trouwe bakbeest. Schreef je weg, plebeian!

Ik kan met mijn vinger een knakkend geluid maken en volgens Rox is mijn Chewbacca-imitatie vrij accuraat.