Wist je dat het Millennium Falcon design een enorme haastklus was?

Veel dingen uit Star Wars zijn iconisch geworden en de Millennium Falcon is misschien wel het grootste voorbeeld. Maar wist je dat er geen maanden is gezwoegd op het design? Het was juist een enorme haastklus, met een paar bijzondere gevolgen.

Bijna elk ruimteschip uit de originele Star Wars-trilogie is in meer of mindere mate iconisch te noemen. Maar met zijn opvallende vorm is de Millennium Falcon nog altijd één van de populairste designs in de franchise. De schroothoop van Han Solo zag er alleen oorpsronkelijk heel anders uit.

De Millennium Falcon die we nu kennen is een soort vliegende schotel, maar dan met twee grote uitstekende ‘kaken’ en de cockpit op een wat vreemde plek. Je zou het je bijna niet anders meer voor kunnen stellen. Maar er is een vrij lange periode geweest waarin het schip juist lang en dun was, met de cockpit gewoon vooraan.

Het was zelfs al bijna tijd om te gaan filmen met dat design toen het ineens anders moest. Star Wars werd opgenomen in het Verenigd Koninkrijk en aldaar kwam George Lucas erachter dat het originele Millennium Falcon-ontwerp erg leek op een ruimteschip dat in Engeland op dat moment op tv te zien was: de Eagle Transporter uit Space: 1999 (een serie van Thunderbirds-bedenker Gerry Anderson).

Lucas besloot dat zijn schip dan maar een nieuw ontwerp moest krijgen. Hij zou zijn ontwerpers hebben verteld uit te gaan van een vliegende schotel, maar om het niet teveel een standaard schotel te maken, besloot modelmaker Joe Johnston om de cockpit en vrachtgrijpende kaken te toe te voegen. Er zou inspiratie gehaald zijn uit een hamburger, volgens sommige versies van het verhaal omdat George Lucas er toevallig één in zijn handen had tijdens het overleg over het design. Een olijf op een prikkertje zou de reden zijn dat de cockpit van de Falcon uitsteekt.

Het design was redelijk simpel, en dat is maar goed ook. Want Joe Johnston en de andere modelmakers hadden maar vier weken de tijd om van het hamburger-startpunt naar een goed schaalmodel voor een ruimteschip te komen. In diezelfde tijd moesten ook de sets voor de buiten- en binnenkant worden gemaakt, met alle gevolgen van dien.

Er werkten meerdere teams tegelijk aan verschillende aspecten van de Falcon en omdat het zo’n haastklus was, ontstonden er wat onzuiverheden in hoe alles in elkaar past. De binnenkant van het schip past namelijk absoluut niet in de buitenkant. Het interieur is veel groter niet alles zit van binnen onder dezelfde hoek als van buiten.

Officiële plattegronden erkennen dat meestal niet en verzinnen wat om de boel toch te laten passen. Maar het is welbekend dat de sets en modellen van de Falcon helemaal niet met elkaar kloppen. Een vergelijking van de blog Stinson’s All Things Star Wars is ooit door Pablo Hidalgo van de Lucasfilm Story Group aangewezen als de beste visualisatie van de verschillen.

De Millennium Falcon die geschrapt moest worden is trouwens niet in de prullenbak beland. Sterker nog, het design is veranderd in een al even iconisch Star Wars-schip. Met wat aanpassingen om te zorgen dat de Space: 1999-vergelijking niet meer zo sterk opging, was de originele Falcon geschikt voor een kleinere rol in de film. Het model is gebruikt voor de Tantive IV, ook wel bekend als de Blockade Runner. Dat is het schip waarin Princess Leia de Death Star-blauwdrukken vervoert en dus het eerste ruimteschip dat ooit in Star Wars te zien was.