Top 3 verborgen locaties in Fallout 3

Een aantal jaar geleden, december 2008 om precies te zijn, liet Bethesda de bom genaamd ‘Fallout 3’ vallen. Een bom die het landschap van de role-playing games voor altijd zou veranderen. Door de jaren heen is deze fan-favorite nooit van de radar verdwenen bij de liefhebbers van dit genre en deze post-apocalyptische setting. Hé niet terecht, we moeten deze game weer eens in de spotlight zetten!

Nu de storm van geruchten, hoaxes en informatielekken is gaan liggen en het tamelijk stil is rondom een vervolg, wordt het tijd om de Fallout-serie weer in het zonnetje te zetten. De Wasteland is bijna onmogelijk om volledig te hebben gezien en de kans zit er dan ook in dat je een paar bijzondere locaties hebt gemist. We gaan in deze special kijken naar welke locaties dusdanig de moeite waard zijn, zodat jij je disc weer in de console stopt of je PC weer opstart.

Verspreid door de 'wastes' staan er talloze zendmasten. Vaak is er bij deze zendmasten weinig te doen, maar in een enkel geval schuilt er een grimmig verhaal achter. Hier is Tower Yankee Bravo er een van. Wanneer je de ouderwetse en krakende schakelaar omzet, ontvang je een bijzonder radiosignaal.

Elke alerte avonturier zal bij het aanhoren van dit geluid even opkijken. Je hoort namelijk ghouls hijgen. Wanneer je onder de grond gaat, naar de locatie waar het signaal vandaan komt, loop je een aantal ghouls tegen het lijf die nog altijd om de radio staan waar vandaan ze de “boodschap” hebben proberen te sturen. Gevangen in die plaats die ze eerst als hun schuilplek beschouwden.

Hier valt uit op te maken dat er mensen opgesloten zaten die langzamerhand veranderden in ghouls, terwijl ze wanhopig de buitenwereld probeerden de te bereiken via de radio. Een van de kleine en tragische verhalen die Fallout 3 te vertellen heeft.

Tweede in de lijst is misschien wel een van de bekendste locaties onder de mensen die er redelijk wat uren op hebben zitten. Fallout 3 kenmerkt zich door de vele reizen die je moet maken door de gitzwarte gangen van de metro, waar je alleen het comfort van je Pip-boy hebt in de vorm van muziek en een zwak lampje. Nee, het Dunwich gebouw geeft de gemiddelde speler nog een ongemakkelijker gevoel dan gemiddeld.

Meteen bij het betreden van het voor Fallout-begrippen ogenschijnlijk normale gebouw, kom je er achter dat hier meer speelt. Overal in het gebouw zijn namelijk holotapes te vinden die verspreid liggen als een pad van broodkruimels. Door deze te vinden en er naar te luisteren kom je er gaandeweg achter dat dit gebouw duistere geheimen huisvest die, zelfs voor Fallout-begrippen, redelijk abstract zijn.

Wanneer je binnenkomt liggen er al een aantal cassettes voor je klaar die je vervolgens kunt beluisteren. Ze zijn afkomstig van een man die de naam 'Jaime' draagt. Hoe verder je in het gebouw komt en hoe meer audiofragmenten je weet te vinden, hoe enger en duisterder het gebouw wordt. Je komt erachter dat Jaime langzamerhand aan het veranderen is. Zijn stem, maar ook mentale conditie gaan achteruit en hij begint onder andere het volgende te brallen: ‘Born again, here. Alhazzared G’yeth G’yeth.’

Alhazzared is een karakter uit ‘Cthulu Mythos’, een boek van H.P. Lovecraft. Dit was een schrijver uit de jaren twintig van de vorige eeuw. Ook schreef hij het verhaal waarop de film ‘The Dunwich Horror’ op werd gebaseerd, welke in 1970 uit kwam. Al met al genoeg reden om je af te vragen wat hier precies aan de hand is. Daal verder af in de dieptes van het gebouw en doe daar een duistere ontdekking.

De volgende plek is er een die wat minder bekend is dan bijvoorbeeld die van het Dunwich gebouw. Dit komt mede doordat de plek vrij lastig te vinden is en je er met redelijk wat geklauter moet komen. Eenmaal aangekomen op de weggestopte locatie, zie je twee lijken van wetenschappers in een radioactieve straling-werend pak. De namen zijn: Isabella Proud en Jason.

De lijken liggen vlakbij een radioactieve poel met water, waar nog wat ghouls rondlopen. Er valt één ghoul in het bijzonder op. Een groen gloeiende die de naam ‘Samuel’ draagt. Naast de poel is ook een aftandsschuurtje te vinden met daarin een bed, wat medisch gereedschap en een terminal. Open deze terminal en je doet een gruwelijke ontdekking.

Jason en Isabella waren beide wetenschappers. Isabella was met name geïnteresseerd in het bestuderen van zogeheten ‘feral’ ghouls. Ze raakte hier zo door geobsedeerd dat het een ongezonde obsessie werd. Jason, haar waarschijnlijke partner, had niet het lef haar bijtijds te stoppen. Dit is waar het verhaal duisterder wordt.

Ze doet de ontdekking dat ghouls aangetrokken worden tot radioactiviteit waarna ze besluit haar pak te besmeuren met een radioactieve substantie. Zonder Jason op de hoogte te stellen doet ze dit ook bij zijn pak. Naar alle waarschijnlijkheid eindigde het liefdessprookje hier nadat ze werden aangevallen door de ghouls. De wasteland kent geen genade.