De top 10 beste games van 2014 volgens Michael van Splunter

Michael is een gamer in hart en nieren. Hij is zo'n man die in één keer Far Cry 4 én GTA 5 pre-ordert. Hoppa. Zijn PS4 is dan ook zoiets als zijn tweede vriendin. Dit zijn de 10 beste games van 2014 volgens Michael! Ra ra, wat staat er op één?

Ik ben van oorsprong niet zo thuis in dit genre maar moet zeggen dat Fez wel ontzettend goed is. De meeste games die ik speel die puzzels bevatten, zijn onder andere Uncharted, Tomb Raider en iOS-games als Candy Crush enz. Met Candy Crush kan ik lekker de tijd doden in het OV.

Wat ik zo goed vind aan Fez is dat het perspectief op een bijzondere manier kan worden veranderd. Dit zorgt voor leuke puzzels in een bijzondere en kleurrijke wereld. Nogmaals, niet echt mijn genre maar ik heb me met Fez toch erg goed vermaakt. Zo bijzonder dat ik hem in mijn top tien heb opgenomen.

Trails Fusion is een game die ik eerst een tijdje in de gaten heb gehouden, waarna ik hem uiteindelijk toch heb aangeschaft. Ik speelde al Trials Frontier op iOS en heb ook al eerdere delen in de Trails-franchise gespeeld. Trails Fusion haalt voor een motorrace- en stuntgame heel wat uit de PS4 en ziet er ook nog eens gelikt uit. Ook het stunten is zeer vermakelijk en zorg voor veel grappige en humoristische momenten.

Vergeet vooral niet de zelfgemaakte levels van spelers, die je kan downloaden en de speelduur flink verlengen. Dit zagen we eerder ook al in games als LittleBigPlanet en geeft je toegang tot de gekste en leukste stunt levels die je in Trails Fusion zal vinden.

Watch Dogs deed me in eerste instantie een beetje aan GTA denken, maar bleek toch iets heel anders te zijn. Een hele toffe hacker-ervaring, waar je in een soort GTA-stijl allerlei dingen kan hacken. De gameplay ervaring wordt hierdoor elke keer weer anders. Als je in een politieachtervolging zit, kun je onderweg allerlei soorten hacks activeren. Op die manier kan je de politie slim af zijn, maar loopt het ook nog wel eens in de soep.

Het verhaal is misschien wat cliche, maar wat maakt het ook uit, want heel slecht was het nou ook weer niet. De ervaring was in ieder geval nieuw en zoiets had ik nog niet eerder gespeeld. Watch Dogs was mijn eerste PS4-game en krijgt daarvoor zeker een plekje in mijn top tien.

Na het spelen van inFamous Second Son, keek ik ook uit naar de DLC. Dit bleek een standalone-DLC te zijn waarvoor je de game inFamous Second Son zelf niet nodig had. Misschien is het omdat ik een man ben, maar het spelen met een vrouw gewoon leuker is. Kijk maar naar Lara Croft in Lara Croft and the Temple of Osiris. Met een vrouw spelen is gewoon anders en inFamous First Light vond ik gewoon beter dan inFamous Second Son.

Wat ik helemaal gaaf vind is dat het gewoon een standalone-versie is en dat je niet eens de game zelf nodig hebt. Nu ik niet meer in het bezit ben van inFamous Second Son zelf, kan ik dus nog steeds de DLC spelen. Ook al was de DLC redelijk linear, toch gaf het de sfeer en het idee van inFamous Second Son. Misschien wel het mooiste uit de DLC is dat de krachten van Fetch gewoon veel cooler zijn dan die van Delsin.

Lara Croft and the Guardian of Light heb ik samen met mijn vader erg veel gespeeld. Ook met collega Calvin Visee heb ik aardig wat leuke uurtjes in deze game gestopt. Toen me werd aangeboden of ik Lara Croft and the Temple of Osiris wilde recenseren, ben ik aan de slag gegaan met collega Rox van der Helm en hebben we de game in een paar toffe avonden helemaal uitgespeeld.

Ik vind wel dat deze game een plekje in mijn top tien heeft verdiend, aangezien ik hier zoveel plezier mee heb beleefd. Naast het feit dat het een goede game is, heb ik gewoon erg veel lachwekkende uren gehad, vol met humor en plezier. Dat is iets wat je tegenwoordig niet vaak meer ziet. Ik hoop zeker nog de DLC te kunnen spelen, om van nog meer gameplay en humor te genieten.

Als een echte die-hard Pokémon-fan kijk ik ieder jaar weer uit naar een nieuwe Pokémon-game. Vroeger speelde ik al Pokémon op de Gameboy Color en ben er een tijdje mee gestopt, aangezien ik nog geen 3DS had. Toen heb ik het met een 2DS en Pokémon Y weer opgepakt en ben dit jaar ook Pokémon Omega Ruby gaan spelen.

Ik vind het niveau van de game dit keer wel erg laag, maar toch blijft het leuk om al die Pokémons te verzamelen. Met allerlei vernieuwingen en de leuke cartoon stijl, pakken de Pokémon-games me toch steeds weer. Zeker niet te vergeten dat 3DS-games wel gewoon in de trein te spelen zijn en de iOS-games die vaak een internetverbinding vereisen bijna onmogelijk zijn met de wifi-verbinding van de NS.

Toen er bekend werd gemaakt dat er een kaartgame van de helden uit Warcraft kwam, moest ik meteen denken aan de World of Warcraft TCG-game die ik zelf nog heb gespeeld. Daar vermaakte ik me aardig wat avonden mee, en ging zo ook denken over Hearthstone. Nadat ik me had aangemeld voor de bèta, kon ik aan de slag op de Mac.

Later toen hij ook voor de iPad beschikbaar werd, ben ik hem daar op gaan spelen. Ik doe nu eigenlijk niets anders meer als ik onderweg ben. Gewoon het feit dat je met allerlei bekende karakters kan spelen uit mijn favoriete game World of Warcraft vind ik tof. Ook de korte duur van de potjes die je speelt zijn lekker, want zo kun je ook in een kort tijdbestek nog even een spelletje spelen.

Het uitgebreide samenstellen van je deck en alles wat daar nog bij komt kijken bied allerlei leuke extra's om de game uit te breiden. Nu er inmiddels al de tweede DLC is voor de game, is hij nog populairder dan ooit en wordt er veel Hearthstone gespeeld.

Na het spelen van Far Cry 2 en Far Cry 3, was ik toch weer erg benieuwd naar wat Far Cry 4 te bieden had. Na de omgeving gezien te hebben, was ik eigenlijk al verkocht en was erg nieuwsgierig naar hoe de game zou zijn. Ondanks dat er veel elementen in de game zitten die ze na deel 2 en deel 3 wel hadden kunnen veranderen, heeft Far Cry 4 me toch een ontzettend leuke ervaring gegeven.

Vooral de nieuwe grappling hook en het jagen met de boog bevalt me wel. Ik houd wel van het sluipen in Far Cry-games, of het nou met een sniper is of met een boog. Toch verrast het me hoe leuk het blijft om sluipend, vijanden uit te schakelen en vervolgens het doel te behalen. Ik zal voorlopig nog wel even bezig zijn, als ik alles in deze game wil halen, maar kijk zeker uit naar aankomende DLC die je nog langer van de wereld van Kyrat laten genieten.

Aangezien ik een Mac-gebruiker ben en er weinig Mac-games uitkomen, kwam ik toch al snel bij Blizzard terecht. Ik was al een grote fan van Blizzard en World of Warcraft, maar Diablo 3 werd toch mijn eerste Diablo-ervaring en ik ben die uitgebreid gaan spelen. Eenmaal Diablo 3 en de uitbreiding op de Mac gespeeld te hebben, heb ik er toch nog voor gekozen hem helemaal te gaan spelen op de PS4.

Ook hier heb ik zeker geen spijt van, al gaat het alleen al om de co-op gameplay die ik samen met familie heb gespeeld op de bank. Ook loopt hij wat vloeiender en heeft het voor mij een veel betere ervaring, dan met de controls op de Mac. Diablo 3 heeft mij de ultieme RPG-ervaring gegeven en ik kan zeker niet wachten tot hier meer content voor komt.

GTA 5 op de PS4 was voor mij wel een hoogtepunt in het jaar 2014. Niet alleen omdat Rockstar één van mijn favoriete ontwikkelaars is, maar ook omdat ik me met de PS3-versie erg heb vermaakt. Dat de PS4-versie er nog mooier uit zou zien was voor mij al reden genoeg om hem te gaan kopen.

Achteraf kan ik wel zeggen dat ik er zeker geen spijt van heb en ik hem nu redelijk veel op de PS4 speel. Niet alleen grafisch is hij mooier, maar er zitten ook nog veel andere leuke dingen in die ervoor hebben gezorgd dat ik hem nog een keer ben gaan spelen.

Net zoals oudere GTA-games is ook GTA 5 het weer waard om nog jaren door te spelen, tot dat GTA 6 er aankomt. Ik hoop dat er naast DLC, nog veel leuke dingen gaan gebeuren in GTA Online. Ik kan in ieder geval niet wachten tot dat de GTA Online Heists uitkomen in begin 2015 en speel GTA 5 nog wekelijks met veel plezier.