Spyro The Dragon fails - Waarom het paarse draakje bijna uitstierf

Nog even en dan kunnen we genieten van Spyro Reignited Trilogy. Deze game vormt een remaster van de allerbeste Spyro games ooit. Maar het is niet vanzelfsprekend dat Spyro games goed zijn. Na de drie originele games volgden Spyro The Dragon fails elkaar telkens op. Spyro werd de laatste jaren weinig eer aan gedaan.

We beginnen deze de Spyro The Dragon fails met een flinke domper in verkoopcijfers.

Nadat Spyro The Dragon door Insomniac Games werd verkocht, is het al heel snel bergafwaarts gegaan met dit paarse draakje. Dit komt voornamelijk omdat de games bij lange na niet dezelfde ervaring wisten te bieden als de eerste games deden. De nieuwere games vormden al snel slappe aftreksels van hetgeen wat de eerste games boden.

De game Spyro Seasons of Ice verscheen op de Nintendo Gameboy. Grappig, gezien eerdere Spyro games allemaal exclusief voor de PlayStation waren geweest. De game verkocht redelijk, maar de hype was duidelijk al minder. Met de verkoop van Spyro 2: Seasons of Flame werd toch wel even een nieuw dieptepunt bereikt.

Waar de eerste Spyro The Dragon game meer dan 5 miljoen keer is verkocht, had de eerste Gameboy Advance-titel al moeite om de helft te halen. Seasons of Flame haalde zo'n 1.58 miljoen verkopen, dus hierin zien we al een flinke daling.

Het ging ook mis met de GameCube games. Spyro Enter The Dragonfly heeft niet zonder een reden maar een Metascore van 56 op Metacritic. Het ging al helemaal fout toen Activision gelijktijdig de rechten van Spyro the Dragon en Crash Bandicoot bezat. Al snel werden ze samengevoegd tot twee cross over-titels, waar het al helemaal mis ging.

De crossovers waarover we schrijven zijn de Gameboy Advance games Spyro Orange: The Cortex Conspiracy en Crash Bandicoot Purple: Ripto's Rampage. Beide zijn platformers die aan elkaar werden gelijmd met de nodige minigames. Deze games stonden misschien nog wel het meest verwijdert van de roots van de games.

En dan hebben we De Legende van Spyro: De Eeuwige Nacht nog niet eens besproken. In de review wordt duidelijk beschreven waarom deze titel niet meer dan een 4.8 waard was.

Een van de dingen die Spyro The Dragon ook de das om heeft gedaan, is dat we al heel lang niks meer hebben gehoord van Spyro The Dragon. We mogen straks eindelijk weer van het paarse draakje genieten wanneer Spyro Reignited Trilogy uitkomt, maar voordat het zover was hebben we een enorme tijd niks van die paarse vuurspuwer gehoord.

De laatste echte Spyro game die verscheen was De Legende van Spyro: de Opkomst van een Draak. De titel komt ondertussen alweer uit 2008. Spyro Reignited Trilogy verschijnt dus ruim 10 jaar nadat de laatste echte Spyro The Dragon game op de markt kwam. Zodoende straalt het draakje voornamelijk in onze herinneringen van de eerste Spyro games, waardoor het een Spyro The Dragon fail is te weten dat al die games erna niet echt memorabel waren.

We zagen Spyro tussendoor nog wel verschijnen in Skylanders. De games uit deze reeks zijn niet slecht, maar geen Spyro The Dragon games. Gewoon dit draakje in een spel stoppen is namelijk niet voldoende om het plots een Spyro The Dragon game te maken.

Als we de oorspronkelijke Spyro The Dragon games vergelijken met de meest recente De Legende van Spyro trilogie, dan is er ook een groot verschil in sfeer. Waar de oorspronkelijke games kleurrijk waren, zijn de nieuwste games erg donker.

De kleurrijke zachte paarse kleur van Spyro maakt ook plek voor een veel volwassener draakje dat veel donkerder van kleur is. Sowieso voelen de nieuwste Spyro games veel duisterder aan dan nodig is bij een Spyro game. Dit is dan ook direct één van de redenen waarom de kleurrijke platformers van de jaren '90 veel meer indruk achterlaten.

Niet alleen staat het nog in het geheugen gegrift hoe je als Spyro over het gras grende om de verschillende poorten naar levels op te zoeken. Van De Legende van Spyro is het contrast bijgebleven: jij en het zwarte draakje Cynder aan een ketting geketend terwijl jullie worden aangevallen door een monster uit de diepste krochten van de onderwereld.

Ook heeft Spyro The Dragon het probleem gekend dat de lat wel enorm hoog is gelegd voor een draakje als Spyro. Insomniac Games zette de vuurspuwer goed op de kaart met de allereerste game. Daar bleef het daarentegen niet bij, want de twee delen die daarop volgden werden door critici zelfs beter ontvangen. Dit is iets wat niet vaak gebeurt: vaak zijn vervolggames (en films) zwakker dan het deel ervoor.

In ieder geval is het straks weer flink genieten geblazen met Spyro Reignited Trilogy. Als Activision hetzelfde trucje uithaalt als met Crash Bandicoot N. Sane Trilogy is gedaan, dan hebben we straks een product in handen dat zeker eer aan zal doen aan het origineel. En laten we duidelijk zijn: dat is wat Spyro nodig heeft. Eindelijk een volwaardige game die eer doet aan de meesterwerkjes die oorspronkelijk naar de PlayStation kwamen.