Resident Evil 4 Dagboek Deel 2 - Worstelen op de boerderij

Leon S. Kennedy is één van de meest geliefde Resident Evil-personages. In 2005 had hij de hoofdrol in Resident Evil 4, waar nu een remake van is uitgekomen. In ons Resident Evil 4 dagboek houden we onze avonturen in de game bij. In het tweede deel brengen we een dagje door op een opmerkelijke boerderij.

Nadat alle dorpelingen in de kerk waren verdwenen, had ik eindelijk even een moment om op adem te komen. Ik kon me niet voorstellen dat ik net bijna het loodje had gelegd. Waar had ik dit aan verdiend? Om mijn overlevingskansen te vergroten, besloot ik om het dorp in te gaan om de huizen uit te kammen. Misschien lagen er nog bruikbare spullen?

Ik ben opgegroeid met de regel dat ik niet mag stelen, maar er is me ook geleerd dat je een ander niet mag doden. Nu stond ineens mijn eigen leven op het spel. Dus sorry vader en moeder als jullie dit ooit lezen, maar alle regels gaan nu overboord!

Gelukkig vond ik al snel een paar kogels en medicinale kruiden en daarna pakte ik de hoofdprijs. Op de bovenverdieping van één van de huizen hing namelijk een pump-action shotgun, een echte ouderwetse boomstick. Ideaal om de agressieve Spanjaarden van mij af te houden. Dit zou vast het verschil gaan maken tussen leven en dood.

Aangezien de kerk stevig achter slot en grendel zat, besloot ik om uit het dorp te vertrekken en mijn zoektocht naar de dochter van de president voort te zetten. Dat was immers mijn missie! Op een steenworp afstand van het dorp kwam ik een boerderij tegen, maar wat was daar aan aan de hand?! Ik viel nog net niet flauw van een enorme stank. Alsof het er een verzamelplaats was van rottende lijken, geen idee wat hier aan de hand was.

Het viel mij meteen op dat de ziekte die in de regio heerst niet alleen de mensen heeft getroffen, maar ook de dieren. Alle levende organismen lijken te veranderen in totaal iets anders en het was alsof ik in een regelrechte nachtmerrie was wakker geworden. Ik werd namelijk hardhandig begroet door een aantal kippen, die hun best deden om te laten zien dat ze afstammen van dinosauriërs.

De boerderij verlaten was geen optie, omdat de route geblokkeerd werd door een stevig ijzeren hek. De enige optie was dat ik een manier vond om dit hek omhoog te krijgen. Maar hoe moest ik dit doen? Overal liepen vijanden rond en alsof dat nog niet erg genoeg was, kreeg ik ook nog eens te maken met boobytraps. Eén verkeerde stap en mijn lichaam zou verspreid worden over de boerderij... in duizend bloederige stukjes.

Ondanks mijn verwoede pogingen om zo stil mogelijk te zoeken naar een oplossing, moest ik uiteindelijk toch mijn wapen trekken. Ik baalde daarvan, want het kabaal trok direct de aandacht van alle aanwezigen op de boerderij, waardoor ik binnen de kortste keren omsingeld was. De eerder benoemde shotgun zorgde er gelukkig wel voor dat de lokale populatie drastisch omlaag ging.

Even bekroop mij een triomfantelijk gevoel, een gevoel dat ik mij niet meer zo’n zorgen hoefde te maken in het meest verschrikkelijke deel van Spanje. Eindelijk leek het er namelijk op dat ik mijn mannetje kon staan tegen de plaatselijke bevolking. De lange training die ik heb doorstaan betaalde zich eindelijk uit.

Al was dat gevoel onmiddellijk verdwenen toen de laatste twee locals een stapje opzij zetten, om plaats te maken voor de grootste man die ik ooit had gezien. Ik knipperde met mijn ogen, dit kon niet waar zijn! In zijn enorme klauwen had hij een hamer die groot genoeg is om heipalen de grond in te slaan en om alles nog een stukje intimiderender te maken, droeg hij ook nog eens een een varkensmasker. Ik deed een schietgebiedje. Dit is het moment waarover ik las in de Bijbel: David tegen Goliath! Dus ik kon dit winnen. Toch?!

Met een veel te snelle hartslag probeerde ik de vernietigende slagen van zijn hamer te ontwijken, terwijl ik eerst afrekende met zijn iets minder intimiderende vrienden. Dat was succesvol, maar ik moest bijna mijn complete voorraad aan lood in Mr. Piggy pompen om zijn barrage aan wilde slagen te stoppen. Eén van zijn aanvallen raakte mij zelfs vol in de borst, wat ongetwijfeld een aantal gebroken ribben heeft opgeleverd en bijna zorgde voor het einde van mijn avontuur.

Maar ik gaf niet op. Ik móést dit winnen, want ik heb beloofd om de dochter van de president te redden! Gelukkig was mijn tactisch inzicht wat groter en bleef ik uiteindelijk als laatste overeind staan. Eindelijk kon ik rustig op zoek gaan naar een manier om het hek omhoog te krijgen. Nu moet ik gauw verder met de rest van de missie, want het is duidelijk dat de dorpelingen nergens voor terugdeinzen. Al vraag ik me af of ik nog genoeg munitie heb…