Rainbow Six Siege gameplay besproken - Team work is essentieel!

Op gamescom is het XGN team flink losgegaan met Rainbow Six Siege. In de traditie van het aanvals- en verdedigingselement uit de game, vergelijken Calvin en Laura hun mening in dit artikel. Wat viel hen op aan de Rainbow Six Siege gameplay?

In Rainbow Six Siege draait alles om de eeuwige worsteling tussen goed en kwaad. Of in dit geval, de terroristenbestrijding en de terroristen. Calvin en Laura zijn op gamescom flink losgegaan met deze game, en ze vertellen hier hun ervaringen. Wat viel hen op aan de Rainbow Six Siege gameplay?

Eén van de dingen die me meteen positief verraste toen ik Rainbow Six Siege speelde waren de verschillende character classes. Er zijn ongeveer negen verschillende terroristen of terroristenbestrijders te kiezen, elk met hun eigen wapen en skills. Vijf daarvan zijn dan uniek voor de aanvallers (Rogue Spear) en verdedigers (Raven Shield).

Mijn favoriet was de operative genaamd Sledge, die beschikt over een gigantische slegdehammer waarmee hij zonder pardon menige barricade met de grond gelijk kan maken. Heel handig wanneer je aan de aanvallende kant staat, maar het bevordert ook de samenwerking. Elk teamlid is op zijn eigen manier wel nuttig.

Ik ben zelf altijd groot fan van kiezen uit verschillende classes. Er is ook een neutraal personage aanwezig dat naar believen aangepast kan worden, maar daar vind ik niks aan. De bestaande karakters zijn goed genoeg. Dit dachten mijn collega-journalisten ook, want ook zij kozen niet voor het neutrale personage.

Een andere, erg belangrijke feature van Rainbow Six Siege is de verwoestbare omgeving. Muren die worden opgeblazen, vloeren die instorten, noem maar op. Je beschikt over wapens waarmee je enorme explosies kan veroorzaken.

Dit helpt natuurlijk erg wanneer je als aanvaller het gebouw wil bestormen waar het verdedigende team zich bevindt. Je bent dus niet alleen gebonden aan deuren of andere openingen in het gebouw, maar je kan zelf een gat in de muur blazen om zo naar binnen te komen.

Zit er een barricade voor een bepaalde deur? Geen probleem, je kan hier bijvoorbeeld een gat in maken om zo stiekem naar binnen te schieten. Als verdediger moet je daarom goed opletten: de barricades helpen alleen om vijanden iets langer bezig te houden, maar ze houden ze zeker niet buiten!

Communicatie is een heel belangrijk onderdeel tijdens het spelen van een potje Rainbow Six Siege. Dit werd al snel duidelijk wanneer, in de eerste minuut van het potje, een teamgenoot al verloren ging dankzij friendly fire, wat standaard aan staat in Rainbow Six Siege. Je zit met slechts 5 personen in een team, en wanneer je dood bent ben je dood. Respawnen is dus niet mogelijk tot het potje over is, en wanneer al je teamgenoten dood zijn of het objective is voltooid, is het potje voorbij.

Een potje Rainbow Six Siege draait sowieso erg om samenwerken: zo krijg je als het verdedigende team bijvoorbeeld de mogelijkheid om barricades op te zetten, om op deze manier het objective te beschermen. Dit is natuurlijk een goed idee om te doen, maar het werkt niet goed als je teamleden daarna doodleuk alle barricades kapotmaken die jij net hebt opgezet. Ook kan het gebeuren dat je door een teamgenoot opeens wordt opgesloten in een kamer, omdat hij alle uitgangen heeft geblokkeerd.

Daarom is communicatie iets dat erg belangrijk is voor een succesvol potje Rainbow Six Siege. Via goede communicatie kan je met je team overleggen wie welke barricades neerzet, of als aanvallers kan je beslissen wie welke ingang van het gebouw bestormt. Strategie is van belang, dus een plan van aanpak waarmee het team uit de voeten kan is zeer gewenst.

Toen ik de eerste ronde Rainbow Six Siege startte was ik me er nog niet helemaal van bewust hoe fragiel het menselijk leven precies is. In de game dan, tenminste. Ik merkte dus al snel dat je in deze game geen kogelspons met een zelfhelingstechniek bent zoals in Call of Duty of Battlefield, maar een stuk kwetsbaarder. Dit betekent dat ik dus al snel de oud-president van de levend-zijn club werd.

Fouten kan je maken natuurlijk, en ik kwam er al snel bovenop. In de volgende rondes was ik voorzichtiger, ik tuurde langs hoekjes en ik communiceerde beter met mijn teamgenoten. One shot, one kill is ook de slagzin van de game. Letterlijk nemen dus!

Het was dus even wennen voor mij, en misschien ook voor andere mensen. Zeker als je nog nooit een Rainbow Six game gespeeld hebt. Het kan dan frustrerend zijn als je in het begin van een ronde meteen al voor je hoofd geschoten wordt. Onthoud dit voordat je Rainbow Six Siege koopt.

Eerder in dit artikel kwam het al een paar keer langs, maar Rainbow Six Siege draait dus om aanval en verdediging. Een potje Rainbow Six Siege begint met een constructiefase, waarin het verdedigende team het gebouw kan versterken door middel van barricades en valstrikken. Het aanvallende team kan via drones die met camera’s zijn uitgerust een kijkje nemen in het gebouw van de vijanden, om zo het objective te vinden.

Daarna gaat het potje van start en zal het aanvallende team proberen om het gebouw te bestormen, terwijl het verdedigende team er voor probeert te zorgen dat de aanvallers niet naar binnen kunnen komen.

Deze gameplay is verfrissend, het is zeker een keer wat anders dan simpelweg team deathmatch spelen. De verwoestbare omgeving voegt ook veel toe, want toch zijn er nog steeds niet heel veel games die dit als feature hebben. Toch heeft Rainbow Six Siege ook zijn nadelen: de potjes zijn soms met een paar minuten al voorbij, wat wel heel erg kort is, en het kan uiteindelijk wel repetitief worden.

Laura had het eerder al over het feit dat je zonder communicatie het niet lang overleeft in Rainbow Six Siege, en dat klopt ook helemaal. Ik merkte ook al snel dat het belangrijk is om te communiceren en de samenwerken te starten al voor dat de ronde begint, bij het kiezen van de classes. Als iedereen zijn eigen rol en die van anderen kent, maak je ook veel meer kans om potjes te overleven.

Routes plannen en afspraken maken over wie waar naar toe gaat is ontzettend belangrijk in deze game. Dit betekent dus ook niet in je eentje de held spelen, maar samenwerken met je teamgenoten zodat er zo min mogelijk mensen verloren gaan. Het is overigens niet het geval dat wanneer er iemand het loodje legt, hij of zij ineens nutteloos wordt.

Als je gestorven bent kan je namelijk nog steeds van nut zijn, omdat je dan in een soort spectator mode gaat. Hier kan je door de beveiligscamera's kijken om zo de posities van de tegenstanders uit te snuffelen, en deze aan je teamgenoten doorspelen. Dit gebeurde mij ook toen ik nadat ik was neergeschoten mijn team alsnog de ronde liet winnen door spionnetje te spelen. Handig!