Elke Zelda-game waarin je kunt spelen als iemand anders dan Link

The Legend of Zelda: Echoes of Wisdom doet iets ongebruikelijks: je speelt niet als Link. Maar helemaal de eerste keer is het niet. Zelfs als we spin-offs en transformaties van Link niet meetellen, zijn er meerdere games waarin je als iemand anders kunt spelen.

We zeiden net natuurlijk dat we transformaties van Link niet mee zouden rekenen. Dan is het misschien een verrassing om Majora’s Mask op de lijst te zien, aangezien transformaties een groot onderdeel zijn van de game. Er is een lans voor te breken dat ze tellen als andere personages, aangezien de maskers waarmee je transformeert afkomstig zijn van overleden personages.

Toch is dat niet waar we op doelen, want de getransformeerde Link is nog steeds Link. Toch is er één moment in de game waarop je zonder enige twijfel speelt als een ander personage. Als je één van de langste sidequests van de game lang genoeg volgt, is er een moment dat je kort het personage Kafei onder de knoppen krijgt. Hij kan niet echt iets bijzonders, maar je kunt er niet omheen dat hij speelbaar is.

Momenten waarop je kunt spelen als iemand anders bleven bestaan in de eerste Zelda-game op de GameCube, The Wind Waker. In de derde dungeon van de game leer je de Command Melody en als je die dirigeert kun je bepaalde personages tijdelijk besturen. In eerste instantie kun je op deze manier een paar standbeelden verplaatsen.

Later in de game kun je de Command Melody gebruiken om te spelen als Medli en Makar. Met beide personages moet je bovendien een hele dungeon door. Er zijn niet veel andere personages (behalve Link) die speelbaar zijn in de mate dat Medli en Makar dat zijn.

Overigens heeft The Wind Waker nog twee speelbare personages te bieden. In de originele GameCube-versie kun je de Tingle Tuner gebruiken om een tweede speler de controle te geven over Tingle. Dat is vooral via menu’s, maar we zullen het meetellen. Verder is het op een aantal eilanden mogelijk om de controle over een zeemeeuw te krijgen door een speciale peer te gebruiken.

Aangezien we transformaties niet meetellen, ben je misschien verbaasd om Twilight Princess in dit overzicht te vinden. Wolf Link is een heel andere gedaante dan de normale Link, maar het is Link. In tegenstelling tot in Majora’s Mask heeft andermans ziel niets met deze transformatie te maken.

Toch is er een mogelijkheid om iets anders te besturen dan Link: een Cucco. De meeste fans zullen wel weten dat wanneer je een Cucco vaak genoeg aanvalt, je uiteindelijk belaagd wordt door een hele zwerm. Vaak is die dodelijker dan welke vijand dan ook.

Maar om de één of andere reden is het anders in Twilight Princess. Als je in deze game een Cucco het leven zuur maakt, krijg je op een gegeven moment de controle over die Cucco. Dat heeft geen functie, maar als we de meeuw tellen als speelbaar personage, moet de Cucco ook op de lijst.

Als vervolg op The Wind Waker leent Phantom Hourglass het één en ander uit die game. Er komen wat personages terug en je gaat de zee op. En in een later dungeon kun je even spelen als iemand anders dan Link, namelijk een jonge Goron genaamd Gongoron.

Dat is maar voor heel even en niet, zoals bij Medli en Makar, een hele dungeon lang. Maar daar staat tegenover dat Gongoron bijdraagt aan het bossgevecht van de dungeon. Medli en Makar wachtten in The Wind Waker braaf buiten terwijl Link in zijn eentje moest vechten.

Verder heeft Phantom Hourglass een speciale multiplayer-modus. Daarin speel je om beurten als Link of als een groep Phantoms die hem probeert te grijpen. Een groot onderdeel van de game is het niet, maar de Phantoms (grote harnassen met een nog groter zwaard) kun je meetellen als speelbaar personage.  

Van alle games waarin je ook kunt spelen als iemand anders dan Link, is dit waarschijnlijk het grootste voorbeeld. Waar andere games je voor een dungeon of een sidequest de controle geven over een ander personage, geeft Spirit Tracks je herhaaldelijk de controle over een belangrijk personage.

Het is bovendien niemand minder dan Zelda. Tenminste, wanneer ze speelbaar is is het meestal in de gedaante van een Phantom. Maar het is wel een Phantom die zich gedraagt als een jonge prinses, dus we kunnen het meetellen. Al was het maar omdat het de eerste keer was dat Zelda speelbaar was in een game die geldt als canon.

Waarschijnlijk weet je het inmiddels wel, maar Echoes of Wisdom wordt de eerste mainline Zelda-game waarin Link niet je belangrijkste speelbare personage is. Sterker nog, voor zover bekend is hij helemaal niet speelbaar (al heeft Zelda een vorm waarin ze vrij veel op hem lijkt en zijn zwaard en schild gebruikt).

Naarmate we meer zien van de game wordt het ook steeds meer duidelijk dat er een heel arsenaal aan niet Link-achtige vaardigheden is bedacht. Dat moet natuurlijk ook wel als Zelda dit keer een hele game op haar schouders moet dragen. De hoofdrol vraagt nou eenmaal om veel meer dan wanneer je een aanvulling bent op Link.