Deze game-uitbreidingen vallen zwaar tegen

De Shattered Space DLC voor Starfield valt niet bepaald in de smaak. Maar het kan ook nog erger. Deze uitbreidingen vielen allemaal zwaar tegen.

Net zoals met de Borderlands games, beloofde Gearbox Software ook om de nodige uitbreiding te maken voor Tiny Tina’s Wonderlands. Bij release werd er ook meteen een Season Pass voor 40 euro verkocht. Maar nadat alle vier DLC-pakketten uitgebracht waren, was de conclusie duidelijk: de Season Pass was een rip-off.

Waar de uitbreidingen voor de Borderlands games tientallen uren aan plezier voorschotelen, is het met Tiny Tina's Wonderlands slechts een kwestie van tientallen minuten. De content is belachelijk kort en bovendien herhalend, wat een hele prestatie is voor DLC die zo kort duurt.

De grootste klap is het gezicht van de uitbreidingen is eigenlijk de oorsprong van Tiny Tina’s Wonderlands. De game is namelijk gebaseerd op Tiny Tina’s Assault on Dragon Keep, wat DLC was voor Borderlands 2. Die uitbreiding werd door vrijwel iedereen geprezen, omdat het iets nieuws deed, het was uitgebreid en bovendien enorm leuk. Alles wat de DLC voor Tiny Tina’s Wonderlands niet was.

Veel spelers hebben warme herinneringen aan de Mass Effect-trilogie. Het verhaal van Commander Shepard is een episch avontuur, vol actie, politieke intriges en keuzes die de toekomst van een heel ras kunnen bepalen. Mass Effect 2 en 3 waren qua combat ook sterke titels, maar met de eerste game moest BioWare wat dat betreft nog het nodige leren.

Dat is dan ook de reden waarom fans geen warme herinneringen hebben aan de uitbreiding Pinnacle Station. De DLC focuste zich namelijk volledig op vuurgevechten, in plaats van dingen waar Mass Effect in uitblonk, zoals de ijzersterke dialogen. Het is ook de enige DLC die niet is meegenomen naar Mass Effect Legendary Edition, wat waarschijnlijk al genoeg zegt.

Recent is het tiende jubileum van de Destiny-franchise gevierd, maar het leek er een tijdje op dat die mijlpaal nooit gehaald zou worden. In de eerste jaren van Destiny 2 ging het namelijk niet bepaald goed met de game. De originele campagne was namelijk vrij kort en de eerste paar uitbreidingen werden niet goed ontvangen.

The Curse of Osiris werd gezien als misschien wel de slechtste DLC voor Destiny, terwijl Warmind het iets beter deed - maar allesbehalve werd geprezen. Beide verhaallijnen waren kort, hergebruikten concept die eerder waren verschenen in de reeks en spelers waren er al snel klaar mee.

Spelers die de uitbreidingen hebben gekocht, kunnen er nu niet eens meer mee aan de slag. Met de New Light update in 2019 zijn Curse of Osiris, Warmind en zelfs de originele campagne met pensioen gestuurd door Bungie. Daarmee zijn de uitbreidingen letterlijk weggegooid geld geworden.

Met Code Vein voegde Bandai Namco een aantal interessante ideeën toe aan het Soulslike genre. De game kreeg dan ook een vrij sterke reputatie onder de spelers, maar die reputatie werd niet veel later te grabbel gegooid door de drie uitbreidingen die in 2020 verschenen.

Dat DLC niet veel was om over naar huis te schrijven werd eigenlijk al duidelijk door het tempo waarop ze verschenen. De eerste uitbreiding werd in januari uitgebracht en in maart was het al tijd voor DLC pack nummer drie. Het is onmogelijk om kwaliteit te kunnen leveren met maar een maand tussen elke release.

En kwaliteit leveren de uitbreidingen dan ook niet. In de ‘nieuwe’ levels kom je bazen tegen die simpelweg oude bazen zijn uit de main game, maar dan met een ander likje verf eroverheen. De rest van de DLC is ook alleen maar herhaling. Je kan beter je geld op zak houden en een new game beginnen, dan krijg je dezelfde ervaring als de uitbreidingen.