De top 3 beste Paul Thomas Anderson films

Paul Thomas Anderson staat al jaren bekend als één van de meeste gerespecteerde regisseurs van Hollywood. Vandaag ranken wij zijn drie beste films.

Boogie Nights is een film van regisseur Paul Thomas Anderson die een glanzende hommage brengt aan de volwassen filmindustrie van de jaren 1970, waarin iedereen een ster lijkt te zijn - althans, dat is het gevoel dat de film oproept. De industrie wordt alleen getekend door toxiciteit met de komst van drugs en thuisvideo in de jaren '80.

De film speelt zich af in de San Fernando Valley en volgt een vergelijkbare verhaallijn als talloze 'A Star Is Born'-vertellingen die eraan voorafgingen. Wat Boogie Nights onderscheidt, is de diepgaande menselijke dynamiek die het brengt. Mark Wahlberg speelt Dirk Diggler, een getalenteerde maar niet bijzonder begaafde acteur in de volwassen filmindustrie, die een soort gekozen familie om zich heen verzamelt.

De film werpt een blik op de opkomst en ondergang van personages in deze branche en brengt een gevoel van oprechtheid en menselijkheid naar voren te midden van het doorgaans cynische showbizz-klimaat. Boogie Nights toont de transformatie van een tijdperk en de impact van veranderingen in de industrie, en het is een meeslepende kijk op de complexe relaties tussen de personages.

There Will Be Blood biedt een boeiende botsing tussen handel en het christendom, dat zich afspeelt aan het begin van de 20e eeuw. Centraal staat Daniel Plainview, gespeeld door de opmerkelijke Daniel Day-Lewis, wiens streven naar rijkdom de opportunistische geest van die tijd weerspiegelt. Hij vergaart zijn fortuin door zilver te delven of door het begeerde zwarte goud - olie.

De film stroomt als een spuitende oliebron, overlopend van rijk ontwikkelde personages. Het confronteert de doorgewinterde kapitalist, Plainview, met een zelfrechtvaardige maar hypocriete prediker, gespeeld door Paul Dano. Hun rivaliteit draait om een lucratieve claim, en hoewel er veel te waarderen valt aan de complexe dynamiek van de film, is het een onevenwichtige strijd.

De film bereikt zijn hoogtepunt met de iconische scène "I drink your milkshake," een zenuwslopend stukje acteerwerk dat in de filmgeschiedenis blijft hangen. There Will Be Blood is een blijvend meesterwerk, vergelijkbaar met het aanschouwen van een confrontatie tussen Elmer Gantry en een titaan van Ayn Rand.

Dit cinematografische juweel verkent op briljante wijze thema's als ambitie, hebzucht en de corrupte invloed van macht. Geregisseerd door Paul Thomas Anderson, is het een meeslepend verhaal dat kijkers onderdompelt in de complexe dans tussen meedogenloos kapitalisme en religieuze overtuiging, en het laat een onuitwisbare indruk achter op het cinematografische landschap.

Magnolia is een meesterwerk Anderson. Het verhaal begint met een weerbericht dat aangeeft dat er 75 procent kans is op regen in Zuid-Californië, waar het zelden regent. Dit verwijst naar het thema van toeval, dat centraal staat in deze emotionele achtbaan van afrekeningen en verzoeningen.

De film draait om een centrale paradox op weg naar zijn emotionele climax: Anderson reflecteert over de willekeurige factoren die ons lot bepalen, terwijl hij tegelijkertijd als een soort god achter de schermen de gebeurtenissen in gang zet. Gedurende ruim drie uur orkestreert hij dit ensemblestuk als een symfonie, ondersteund door de betoverende muziek van Jon Brion en de zieldoorborende stem van Aimee Mann. Negen nummers van Mann, negen belangrijke personages, met een verbazingwekkende complexiteit.

Geïnspireerd op Robert Altman's Short Cuts, maar met een intense, bijna apocalyptische sfeer, ontvouwt Magnolia zich alsof een oordeelsdag op handen is en deze mensen - voornamelijk ouders en hun beschadigde kinderen - slechts 24 uur hebben om een leven vol spijt en onafgemaakte zaken op te lossen. Tom Cruise schittert als een motivatiespreker en hij belichaamt giftige mannelijkheid. Terwijl Julianne Moore, als zijn knarsetandende stiefvrouw, ons eraan herinnert dat, zelfs in een film zo inzichtelijk als deze, we iemand nooit echt volledig kunnen kennen.