Bordspel van de week: Love Letter

Liefde. Het is het onderwerp van duizenden muzieknummers, gedichten, films. Paris bracht oorlog naar Troje voor liefde. Soms doet het pijn, en soms voelt het goed. En dit hebben wij, de wijze wetenschappers van karton en plastic, voorzichtig gedistilleerd in een simpel kaartspel. Het kaartspel heet Love Letter. Welkom bij bordspel van de week.

Heb jij een gezellige tijd met een tot drie vrienden, maar zoek je een leuk spel dat jullie niet afleidt van de koetjes en de kalfjes? Geloof jij in het geschreven woord? Natuurlijk doe je dat, want je bent hier. Hou jij wel van politieke intrige, maar wil je niet dat het ingewikkeld wordt? Want het einde van Game of Thrones heeft nog altijd een zure nasmaak voor jou. Lees jij de pokergezichten van je vrienden als ondertitelingen onder een Nederlandse show? Dan is Love Letter misschien iets voor jou.

Verwacht niet helemaal op te gaan in dit spel. Het is eerder ontworpen om gespeeld te worden terwijl je lekker aan het babbelen bent. Je slingert een kaart op tafel, doet een gok en kan door met het gesprek. Perfect dus, voor een kleine verzameling vrienden of familie, thuis of in de kroeg. Met een wijntje of twee, waarom niet!

In Love Letter zijn spelers nobelen die het hart van de princes proberen te winnen. En zoals wij dat allemaal weten gaat dat door brieven naar haar te sturen. De eerste persoon die een bepaald aantal brieven bij de princes weet te leveren (afhankelijk van de hoeveelheid spelers) wint haar liefde. En nog belangrijker, het spel.

Iedere speler heeft een enkele kaart op hand, en trekt er nog een aan het begin van zijn beurt. Dan speel je de een of de ander, en voer je uit wat er op de kaart staat. De meeste effecten komen neer op een vorm van gokken wat iemand op hand heeft. Als er aan het einde nog maar een persoon over is, of als de trekstapel op is, eindigt de ronde. De speler met de kaart van de hoogste rang wint de ronde. Dat is alles. Dat zijn alle regels.

We hebben uiteraard niet uitgelegd wat elke individuele kaart doet, maar dat staat allemaal op de kaarten zelf. Love Letter is bijzonder simpel, wat erg helpt bij het soort spel dat het is. Spelers hoeven nooit het regelboekje erbij te pakken om te kijken hoe iets werkt, want het is allemal goed duidelijk. Dus je kan gewoon spelen en praten zonder zorgen.

Het zorgt er ook voor dat het spel lekker vlot verloopt. In jouw beurt trek je een kaart, maakt een snelle afweging tussen twee opties en kiest eventueel welke speler je ermee raakt. In het ergste geval zegt iemand "dat mag niet, ik heb een kamermeisje." Prima, dan kies je iemand anders en het is klaar. Je kan je keuze nog laten beinvloeden door gokken die al gemaakt zijn, kaarten die gespeeld zijn of hoe slecht iemands pokerface is. Maar lang hoef je nooit te twijfelen. Het spel loopt gewoon lekker door.

Met zulke simpele regels zit de strategie hem meer in gokken, misleiden en beredeneren. Merel weet dat Jaap geen Baron heeft, want dat gokte Lisa net. Het kan ook geen Kamermeisje zijn, want die zijn allebei al gespeeld. Van de Koning is er maar een, dus dan proberen we maar Prins. Om dit te helpen is er ook een snel overzicht.

Je kan rekenen wat je wil, maar uiteindelijk is het zelden zo dat je iets zeker weet. Aan het begin wordt er namelijk een enkele kaart blind uit de trekstapel verwijderd. Was het de Prinses? Dan kan je aan het einde van de ronde flink wat verwarde gezichten verwachten! Tegelijkertijd kan je als speler ook rekening houden met wat men van jouw hand weet. Hebben ze langzamerhand uitgevogeld dat je de Priester hebt? Hoog tijd van hand te ruilen met iemand, zodat een ander hem eruit kan gooien.

Dat Love Letter simpel is, en vaak neer komt op een gok neemt niet weg dat het niet spannend kan zijn, of vol schitterende momenten kan zitten. Als je er twee rondes achter elkaar in slaagt goed te gokken wat iemand heeft in de eerste beurt zal iedereen daar even om lachen. Misschien praten jullie er zelfs nog even over na. En als bij de uiteindelijke onthulling van de ronde nog twee spelers over zijn is het altijd even spannend.

Winnen is geen noodzaak bij een snel spel als deze, maar het voelt nog steeds goed. En het mooie aan een spel met meerdere rondes, is dat waarschijnlijk iedereen even de winnaar mag zijn. En zo niet, dan is er een persoon die een tijdje lekker neerbuigend mag zijn. Want niets is aantrekkelijker dan iemand die erg hoog van een toren blaast!

Niets voelt erger dan er helemaal aan het begin uit te liggen. Denk aan Weerwolven, waar altijd iemand gelyncht moet worden in de eerste dag. Niemand heeft info, dus het is volledig willekeurig. En de speler die 'dood' is mag nu een uur lang in stilte toekijken terwijl de rest lekker door speelt.

In Love Letter is dit probleem veel minder groot. Ten eerste zijn rondes kort, dus je hoeft nooit langer dan een minuut of vijf te wachten. En omdat het idee is dat je Love Letter speelt terwijl je lekker bekletst is het ook veel minder frustrerend dan die ongemakkelijke Weerwolfstilte. Bovendien kan je even goed toekijken hoe je medestanders spelen en uitrekenen wat iedereen heeft. Handig voor de volgende rondes!

Als we iets geleerd hebben van romcoms en sitcoms, is dat er niets romantischer is dan aan blijven dringen tot de ontvanger van je affectie ja zegt. Nee is geen nee, het is een misschien. En een misschien is een toekomstige ja. Daar is niets mis mee.

Daar is natuurlijk een hele boel mis mee. Maar in de context van Love Letter is het wel waar. Het spel is namelijk pas voorbij als iemand gewonnen heeft. Aan het einde van de ronde krijgt de winnaar een roos, en met genoeg rozen win je het spel. Dat betekent dat het niet uitmaakt hoeveel iemand voor loopt. Zolang hij niet gewonnen heeft kan je terug komen. Hierdoor wordt het niet Monopoly in de laatste ronden. Je weet wel, als iedereen al wel weet wie er gewonnen heeft, maar het spel nog een uur of twee door gaat. En als je terug komt van een achterstand van drie rozen, dan mag je daar best even over opscheppen. Maar niet tegen de prinses, want dat is niet aantrekkelijk.

Dit was een kijkje naar Love Letter. Heb je vragen, opmerkingen of voorstellen voor een toekomstige editie? Laat het dan weten in de comments!