Bordspel van de week: Azul Zomerpaviljoen

We zijn een weekje verder, en de muren staan weer een tikkeltje dichter op ons. Tijd om onze aandacht ergens anders op te richten. Daarom hebben we de nieuwe editie van Bordspel van de Week!

We hebben het gehad over een spel dat perfect is voor mensen die opgesloten zitten met een ander persoon, maar deze week breiden we uit. Sommigen van ons ademen al maanden dezelfde adem als ons broertje en onze ouders. Er is veel geruzie en je hebt zelden gewoon tijd voor jezelf. Misschien is het dan een goed idee om al die kibbelenergie te richten op een bordspel. Wat dacht je bijvoorbeeld van Azul Zomerpaviljoen?

Hou jij van vrolijke kleuren die een glimlach op je oogleden toveren? Hou jij van mooie tegels die zo lekker kletteren dat het verboden zou moeten zijn? Is jouw naam Brutus, en steek je graag anderen in de rug? Kan jij geen Nederlands, en waardeer je een extra spelregelboekje in het Frans? Ten eerste, hoe kwam je hier dan terecht? En ten tweede, dan is Azul Zomerpaviljoen misschien iets voor jou.

We horen jullie al denken; alweer zo'n gemeen spel? Luister, volgende week zullen we het ergens anders over hebben. Maar geloof ons maar als we zeggen dat weinig dingen beter voelen dan een goed geplaatste dolk in een nietsvermoedende rugeigenaar. En hou toch eens op met die wiebelwenkbrauwen...

Verkijk je niet op die klettertegels. Ze zijn het perfecte formaat en gewicht, en het geluid hoort eigenlijk in een ASMR-video. Als we een bad konden vullen met deze diamantvormige dubbele driehoeken en erin konden zwemmen zouden we dat doen. Lekker in het water.

Tenslotte is Azul een spel voor 2-4 spelers. Wij hebben het spel aardig wat gespeeld, en of je nou met twee, drie of vier bent, het werkt allemaal. Uitstekend, dus, voor een klein gezin of voor mensen met huisgenoten.

Stop! Die tegeltjes zien er misschien lekker uit, maar ze horen niet in je mond. In plaats daarvan gaan we ze gebruiken om een zomerpaviljoen te betegelen. De koning van Portugal heeft ons, prestigieuze architecten, namelijk ingehuurd om het uithuis van zijn paleis een juweeltje in zijn eigen recht te maken. Dat doen we met veel plezier, want koningen hebben liters Real om ons mee te betalen. Nee, echt.

Azul Zomerpaviljoen is het derde deel in de Azul-serie, maar je hebt geen kennis van de eerdere twee spellen nodig om deze te spelen. Wel werkt het weer met een vergelijkbaar systeem. Aan het begin van een ronde worden een aantal schijven willekeurig gevuld met vier tegels. Spelers selecteren omstebeurt van welke schijf ze tegels willen pakken. Je neemt dan alles van een kleur van jouw keuze en schuift de rest naar het midden. Als alle tegels van tafel zijn mag iedereen tegelijkertijd zijn paviljoen versieren met de gewonnen tegels.

Als dat simpel klinkt, dan is dat omdat het ook simpel is. De spelregels wijzen zichzelf haast. En het spel maakt bovendien goed gebruik van simbolen in plaats van woorden, waardoor je het gerust met je buitenlandse vrienden kan spelen zonder enige verwarring. Als je ons niet gelooft, kijk dan naar het spelregelboekje. Ook deze keer is het weer een enkel vel papier. Daarentegen is Azul wel een spel waarin je constant probeert je tegenstanders te slim af te zijn. Je zult met regelmaat door een paar hoepels moeten springen om je zin te krijgen. Maar als alle stukken op hun plaats vallen voel je je wel als een genie.

Het wordt van die uitleg misschien nog niet duidelijk hoe je je vrienden kan verraden. Wees niet bang, wij zullen jullie haarfijn uitleggen hoe je dat moet doen. Want je broertje heeft er al voor de tweede keer deze week voor gezorgd dat jij gestraft werd voor zijn zonden, en het is tijd dat iemand hem terug pakt.

Het spel klinkt in eerste instantie inderdaad erg onschuldig. Je pakt tegels en plaatst ze aan het einde van de ronde op je bord. En de eerste ronde of twee zullen inderdaad relatief vreedzaam verlopen. Maar dan begint de derde ronde. Je kijkt naar je broertjes bord en ziet precies wat hij nodig heeft. Je kijkt naar de schijven op tafel, en daar ligt precies wat hij hebben wil. Maar jij bent eerst. Je handen reiken uit, je ziet zijn zwarte hartje zakken als je die tegels van de tafel plukt. "Maar jij hebt ze helemaal niet nodig!" schreeuwt hij, met tranen in de ogen. Het is oorlog. Welkom in Azul.

En het eindigt daar niet. Je herinnert je een regel die aan het begin wel was uitgelegd, maar nooit echt relevant leek: Als je tegels niet kwijt kan krijg je minpunten. Nu iedereens bord gevuld begint te worden zie je hoe dat belangrijk is. Een ronde stopt namelijk pas als alle tegels van tafel zijn, dus met een strategische keuze hier en daar kan je je tegenstanders forceren iets te pakken dat ze niet willen. Je weet nog net een maniacale schurkenlach binnen te houden, maar die vieze grijns kan je niet verbergen. Iedereen weet dat je het erom deed. En het voelt goed.

We hadden het eerder al over de ASMR-stenen, maar laten we ze nog even goed onder de loep nemen. Het is duidelijk dat de makers precies wisten wat ze hadden. Azul Zomerpaviljoen komt namelijk met een grabbelzak waar je de stenen uit zal plukken en een klettertoren waar je gespendeerde tegels in zal mieteren. En elke keer dat je een van de twee gebruikt is dat lekkere geluid er weer. Tenzij je broertjes gehuil het overstemt, maar dat heeft ook wat.

Los van het geluid voelen de stenen ook goed. Ze zijn het perfecte formaat en gewicht, waardoor ze fijn zijn om op te pakken. Dit klinkt misschien als een onbelangrijk punt, maar niets is minder waar. Videogames besteden steeds meer aandacht aan gevoel, denk maar aan de haptische feedback van de PS5 controller. Bordspellen, daarentegen, zijn dingen die je aanraakt. En Azul is een spel dat je wil aanraken.

Deze combinatie van gevoel en geluid zorgt voor een bijzondere laag van speelplezier waar andere bordspelmakers best wat van mogen leren. En daar mag het best wat extra aandacht voor krijgen. Toegegeven, de jute zak had best van ander materiaal gemaakt mogen zijn en het dunne plakje karton dat het centrale bord vormt voelt slap, maar naast dat heeft Azul de tactiele aspecten van een bordspel prima onder de knie.

Er zijn drie Azul-spellen. Je hebt de originele Azul, en de opvolgers De Ramen van Sintra en Zomerpaviljoen. Maar welke is het beste voor jou? Ze zien er allemaal zo lekker uit...

Nou, de basis van deze spellen is hetzelfde en geen van de drie is slecht. Het komt daarom een beetje neer op persoonlijke voorkeur. Het eerste deel is het simpelst, dus als je weinig bordspelervaring hebt zou dat een goed begin zijn. Daarentegen vinden wij wel dat de extra complexiteit in Zomerpaviljoen daadwerkelijk iets toevoegt. Dus als je houdt van net wat meer pit zouden we daarvoor gaan. Sintra wijkt het meest af van de rest, dus als je iets anders wil is dat misschien een betere plek om te starten. Heb je een van de drie al, dan is het waarschijnlijk een beter een idee om een ander spel te halen. Kijk bijvoorbeeld eens naar de rest van onze Bordspel van de Week-serie voor inspiratie!

Dat was het weer voor deze editie van Bordspel van de Week. Heb je vragen over het spel, of heb je suggesties voor nieuwe edities? Laat het dan vooral weten in de comments. Tot volgende week!