De beste Nintendo Switch games van 2023!

We hebben een goed game jaar achter de rug en ook op de Switch viel het niet tegen. Mario én Zelda hebben geweldige games gekregen en dat was nog niet eens alles. Dit zijn de beste Switch games van 2023.

Metroid was eigenlijk wat laat met de sprong naar 3D. Veel van Nintendo’s klassieke games kregen meteen op de Nintendo 64 een game in 3D, maar Metroid moest wachten tot de GameCube. Hoewel er aanvankelijk veel sceptici waren — Metroid kon je toch niet veranderen in een first-person shooter?! — is Metroid Prime de geschiedenis ingegaan als een meesterwerk.

In 2023 is de game er niet minder op geworden en dat is te merken aan de remaster. Metroid Prime Remastered is visueel flink onder handen genomen, meer dan gemiddeld voor een Nintendo-remaster. Ook een modernere besturing zal voor veel spelers welkom zijn. Verder is er niet bijzonder veel gebeurd aan de game, het was per slot van rekening een meesterwerk. Eigenlijk is het één van de beste games die dit jaar op de Switch verscheen, maar omdat de makers dat konden bereiken door op safe te spelen moeten we Metroid Prime Remastered toch wat laag op de lijst zetten.

Eigenlijk hadden we Advance Wars 1+2 ReBoot Camp vorig jaar op de lijst van beste Switch-games verwacht. Dat is niet omdat we te optimistisch waren over de release, maar omdat hij letterlijk vorig jaar al uit had moeten zijn. Maar ja, dat het wat toondoof is om een luchtige game over oorlog uit te brengen, vlak na de invasie van Oekraïne snappen we ook wel.

Nu de game eindelijk uit is, kunnen we wel zeggen dat het een geslaagde terugkeer is voor Advance Wars. De nieuwe look van de game is charmant en de tactische gameplay zit nog altijd goed in elkaar. Het is jammer dat de multiplayer niet helemaal uit de verf komt, maar met alleen de single-player heb je ook een goede game in handen.

Het wachten op Bayonetta 3 begon op een gegeven moment toch wel vervelend lang te worden. Maar die game was vorig jaar nauwelijks uit, of de volgende Bayonetta-titel was bevestigd. Bayonetta Origins: Cereza and the Lost Demon speelt heel anders, maar dat hoeft de pret niet te drukken. Bovendien is het logisch dat een verhaal waarin Bayonetta nog niet Bayonetta is, ook anders speelt dan de eerdere games.

Cereza and the Lost Demon is een sfeervolle game, met interessante gameplay mechanics en puzzels. Dat je met je linker- en rechterhand verschillende personages bestuurt draagt daar natuurlijk aan bij. Voor Bayonetta-fans is het natuurlijk ook leuk om erachter te komen hoe Cereza uiteindelijk Bayonetta is geworden.

Wie af en toe een blik werpt op indie-games, zal vast van Limbo en Inside hebben gehoord. De level en gameplay designer van deze games, Jeppe Carlsen, kwam dit jaar met Cocoon, de eerste game van zijn eigen studio. Het kan zeker gezegd worden dat Carlsen zijn vak nog altijd verstaat, want de puzzels in Cocoon zitten uitstekend in elkaar.

Je loopt eigenlijk de hele game rond met 1 tot 4 glazen bollen en in die bollen zitten de werelden van de game. Wanneer je meerdere bollen hebt kun je ze ook in elkaar plaatsen, wat al snel leidt tot complexe hersenkrakers. De game is niet bijzonder lang, maar het idee wordt in een paar uur tijd flink uitgewerkt. Het is bovendien een lekkere game om af en toe in te duiken op de Switch, wanneer je even tijd hebt om te spelen.

Het najaar op de Switch leek aan het begin van het jaar best wel leeg. Zo leeg zelfs, dat mensen zich afvroegen of de Switch 2 soms dit jaar al op de stoep zou staan. Maar ineens stond het najaar niet meer zo leeg toen er twee Mario-games werden onthuld. Eén daarvan was een remake van Super Mario RPG, iets wat al tijden op het verlanglijstje stond van veel fans, maar vaak werd gezien als een onrealistische droom.

Maar dromen komen soms uit en in het geval van Mario RPG is het niet alleen het bestaan, maar ook de uitvoering van de game die een droom is. De game is heel trouw gebeleven aan het origineel, maar heeft een heel charmant likje verf gekregen. Vooral nieuwe spelers zullen blij zijn met wat nieuwe mechanics in gevechten. Elk gevoel dat je ooit aan het grinden bent is er vakkundig uit gesloopt, zodat je lekker door de game heen kunt vliegen en zo de magische legende van de zeven sterren kan beleven.

Octopath Traveler was een jaar of vijf geleden een grote hit en aanvankelijk was de game zelfs exclusief voor Switch. Dat is met Octopath Traveler II niet het geval, maar het Square Enix wel weer gelukt om een ijzersterke JRPG in een klassieke stijl neer te zetten. In principe speelt de game hetzelfde als het eerste deel, maar met een paar leuke twists, zoals het feit dat de unieke vaardigheden van je speelbare personages ‘s nachts anders zijn dan overdag.

Daar komt bij dat er dit keer ook hoofdstukken zijn in de game waarin twee van de acht reizigers samenwerken, wat hun verhalen iets meer samenhang geeft. Uiteraard is ook deze game weer uitgevoerd in de prachtige HD-2D stijl, die klassieke pixel art een moderne look geeft.

Nintendo onthulde Pikmin 4 officieel in september 2022, maar fans wachten al veel langer dan dat. Dat is niet alleen omdat Pikmin 3 inmiddels tien jaar oud is, maar ook omdat Shigeru Miyamoto al jaren geleden in interviews zei dat Pikmin 4 in ontwikkeling en zelfs bijna klaar was. Die prioriteit van de game was blijkbaar niet heel hoog, maar geduld is een schone zaak.

Het geduld van Pikmin-liefhebbers is beloond, want Pikmin 4 is weer een sterk nieuw deel in de reeks. Nu de tijdlimiet meestal weg is, zal de game voor sommige fans van het eerste uur niet uitdagend genoeg zijn, maar de levels zelf zitten heel goed in elkaar. Nieuwe toevoegingen als de hondachtige Oatchi misstaan ook zeker niet. Hopelijk hoeven we nu geen tien jaar te wachten om de volgende nieuwe kijk op Pikmin te zien.

Een indie-titel die inspiratie haalt uit games als Chrono Trigger en Super Mario RPG klinkt misschien niet bepaald uniek. Maar laat je niet verleiden om Sea of Stars op de grote hoop van nostalgische RPG’s te gooien. Deze game is een must-play voor liefhebbers van het genre.

Dat is niet alleen om dat Sea of Stars goede ideeën van goede games leent: de uitvoering is minstens zo belangrijk. Sea of Stars heeft uitstekende levels en dungeons en een combat-systeem dat vraagt dat je je hoofd erbij houdt en dus niet verveelt. Een geweldig verhaal, mooie grafische stijl en fantastische muziek zorgen voor een game die met recht een moderne klassieker mag heten.

Super Mario Bros. is niet weg te denken uit het oeuvre van Nintendo, maar veel recente games in deze reeks begonnen een beetje te voelen als meer van hetzelfde. Juist nu Nintendo een frisse wind heeft laten waaien door games als Zelda en 3D-Mario, was het jammer dat 2D-Mario nog geen Switch-renaissance had gehad. Met de Switch mogelijk op zijn retour bracht Nintendo dit jaar op de valreep toch nog een vernieuwde Mario-ervaring.

Voor Super Mario Bros. Wonder is ruim de tijd genomen, er was niet eens een deadline voor wanneer de game af moest zijn. Dat is te merken, want de game houdt nooit op verrassingen naar je hoofd te slingeren. De levels zijn al niet repetitief te noemen en dan is er ook nog een in elk level een Wonder Flower die de hele boel op zijn kop zet, vaak op een manier die ook weer uniek is in dat level. 2D-Mario kon wel een oppeppertje gebruiken en met Wonder is misschien wel de beste Super Mario Bros.-game van de afgelopen 20 jaar neergezet.

Het aantal Zelda-games met in principe dezelfde map als een eerdere game is op één hand te tellen, zelfs in het geval van games die een vervolg zijn op de vorige. Dat het Hyrule van Breath of the Wild werd hergebruikt voor Tears of the Kingdom was in aanloop naar de nieuwe game dan ook af en toe een punt van discussie? Hoe gaat deze game Hyrule interessant maken voor de fans die al honderden uren in dezelfde versie van het rijk hebben rondgelopen.

Tears of the Kingdom heeft eilanden in de lucht, het heeft grotten, er is een heel rijk ter grootte van Hyrule zelf dat nog dieper zit dan die grotten. Dat was misschien al genoeg geweest om de boel weer een beetje interessant te maken. Maar Nintendo is een stapje verder gegaan.

In Tears of the Kingdom kijk je op een heel andere manier naar alles wat je nog kende uit Breath of the Wild. Nieuwe vaardigheden, met name Ultrahand, nemen de vrijheid die je had in Breath of the Wild en tillen het naar een veel grotere hoogte. Er is niet meer zoiets als een juiste oplossing. Hetzelfde probleem kun je oplossen met een vliegtuig, een paar boomstammen of een goed geplaatste ijspegel. Er lijken soms geen grenzen te zijn aan wat je kunt doen en dat is een gevoel dat The Legend of Zelda goed past.