De beste game remasters van dit moment

Er gaat zelden een jaar voorbij zonder dat er een echte topgame in uitkomt. Maar laat vervolgens nog een paar jaar voorbij gaan en diezelfde games zijn ineens niet meer zo spectaculair en kunnen wel een likje verf gebruiken. Dit zijn de beste game remasters van dit moment!

Life Is Strange leek in 2015 bijna moeiteloos een lievelingetje te worden onder gamers die wel van een verhaalgedreven game houden. Wiskundigen zullen hebben opgemerkt dat dat al zeven jaar geleden is. Inhoudelijk zijn de games nog steeds fantastisch, maar in de tijd sinds release zijn er een hoop kleine technische vooruitgangen geboekt, die een wereld van verschil kunnen maken.

Life Is Strange Remastered Collection verzameld Life Is Strange en Life Is Strange: Before the Storm, de twee oudste games in de reeks. Beide zien er in hun originele gedaante nog heel redelijk uit, maar de remasters bieden verbeterde gezichtsanimaties en belichting. Dat maakt samen met verbeterde puzzels dat je nog net een stukje beter in het verhaal kan opgaan.

De Uncharted-film is op komst, maar qua games is het inmiddels een tijdje geleden dat we iets nieuws hebben gezien. Gelukkig waren de laatste twee games wel sterke delen in de reeks. Je kunt ze natuurlijk nog spelen op de PS4, maar sinds kort zijn er ook remasters voor de PS5. Dat is niet de grootste sprong ter wereld, maar Uncharted: Legacy of Thieves Collection is wel een mooi pakket.

Beide games zijn nu in 4K te spelen met HDR, wat wel mooi is voor de vaak toch al filmische ervaring die Uncharted biedt. Je hebt ook de mogelijkheid om de framerate op te schroeven naar 120 fps, maar dat gaat dan weer ten koste van de resolutie. Wie deze games nog niet gespeeld had kan zich geen buil vallen aan deze collectie. Als je ze wel gespeeld hebt, maar excuus zoekt om dat weer te doen is er ook niemand die je tegenhoudt.

De originele Mass Effect-trilogie behoren tot de meest iconische games van hun generatie. Dat was alleen wel de generatie van de PS3 en Xbox 360, dus grafisch zijn de games inmiddels toch een beetje gedateerd. Een belangrijke reeks als deze verdient het om er altijd op zijn best uit te zien.

Daar is dan ook voor gezorgd in Mass Effect Legendary Edition. De games zijn opgepoetst voor de PS4 en Xbox One: niet het hoogst haalbare, maar toch een stuk meer in lijn met wat we van moderne games gewend zijn. Bovendien is ook de gameplay hier en daar wat aangepast. Vooral Mass Effect 1 is onder handen genomen en speelt wat meer zoals de twee games die volgden, wat de ervaring van de hele trilogie wat gestroomlijnder maakt.

We kennen allemaal Nier Automata, één van de populairdere games van de vorige generatie. Maar dat kan niet gezegd worden van de eerste NieR-game. Deze game was tot voor kort een stuk minder bekend, wat gezien de lauwe ontvangst van de originele versie misschien niet verwonderlijk is.

Maar daar brengt NieR Replicant etc. verandering in. Zoals eigenlijk alle remasters ziet deze versie er beter uit, maar dat is niet alles. De gevechtssystemen zijn aangepast onder toeziend oog van degenen die daar in NieR Automata ook verantwoordelijk voor was. Ook is er content toegevoegd om de game beter aan te laten sluiten op Automata. Het is niet overdreven om te zeggen dat ver.1.22474487139 met afstand de beste versie van de originele NieR is.

De belangrijkste vraag van 2007 was waarschijnlijk iets over de economie, of iets dergelijks. Maar de vraag die we ons woord voor woord kunnen herinneren was ‘Can it run Crysis?’. De game was grafisch namelijk bijzonder indrukwekkend voor zijn tijd. Maar ja, alles gaat voorbij.

De remasters van Cysis en zijn vervolgtitels zoekt de grenzen wat minder op: Crytek kon een versie draaiende krijgen op de Switch, de zwakste console van het moment. Maar op andere consoles wordt wel het één en ander uit de kast getrokken. De Crysis Remastered Trilogy ziet er prachtig uit en je hebt een excuus om hem te spelen, want je wil natuurlijk met alle mogelijke context aan Crysis 4 beginnen.

De spin-off Persona mag dan populairder zijn, maar Shin Megami Tensei is nog altijd een gigant als het aankomt op JRPGs. Vorig jaar kwam SMT V eindelijk uit, maar daarmee werd de remaster van SMT III: Nocturne helaas een beetje overschaduwd.

De ontvangst van Shin Megami Tensei III loog er absoluut niet om, maar een PlayStation 2 game aan de praat krijgen met al je nieuwe apparatuur valt niet altijd mee. De HD remaster voor Switch en PS4 was dan ook zeker welkom. De remaster zag er natuurlijk beter uit, had volledige voice-acting in cutscenes en introduceerde een wat makkelijkere moeilijkheidsgraad. Dat laatste is zeker niet verkeerd in een franchise die nog wel eens pittig uit de hoek kan komen.

Als je een beetje bekend was met het releaseschema van de Zelda-franchise in de afgelopen tien jaar, was Skyward Sword HD geen verrassing. Je kon de klok bijna gelijk zetten op het jaar waarin hij uit zou komen, ondanks dat we de aankondiging datzelfde jaar pas kregen. Wat de remaster met de game deed was, gelet op vorige Zelda-remasters, ook niet verrassend.

Maar daarom zijn de verandering nog niet te versmaden. Een resolutie van 1080p, een framerate van 60 fps en een besturing waarbij je nergens mee hoeft te zwaaien zijn zeer welkom, net als het verwijderen van veel onnodige text boxes. Dan is er ook nog de theorie dat het geen toeval is dat Nintendo deze game vóór 'Breath of the Wild 2' naar buiten bracht, dus wellicht is dit een goed moment om Skyward Sword HD te spelen.