5 dingen die je moet weten over de Resident Evil 4 remake

Capcom is de laatste jaren druk bezig om een aantal van de oudere Resident Evil games van een remake te voorzien. Inmiddels is de ontwikkelaar bij Resident Evil 4, een game die zowel binnen als buiten de franchise een behoorlijke status heeft. Er is weer knap werk geleverd, maar wat zijn eigenlijk de grote redenen dat je deze game moet spelen? Wij zetten het voor je op een rijtje.

Af en toe zijn games niet zomaar goed, maar ook baanbrekend. Je kent vast allerlei voorbeelden, uiteenlopend van Super Mario 64 tot Dark Souls. Resident Evil 4 is ook zo’n game, met name dankzij één belangrijke keuze: de positie van de camera. Die heeft geleid tot een revolutie in zowel survival horror als veel andere third-person games.

Als je ergens in de afgelopen 15 jaar een third-person actie-game hebt gespeeld, ben je ongetwijfeld bekend met het over-the-shoulder perspectief. Door het speelbare personage aan de zijkant van het beeld te plaatsen kun je veel meer van de actie om je heen zien en dus beter mikken. Je ziet het terug in games als Dead Space en The Last of Us, maar ook titels die wat minder horror-achtig zijn zoals Grand Theft Auto en Uncharted. Allemaal kunnen ze Resident Evil 4 bedanken voor het idee.

Ook op andere manieren is de game een enorme invloed geweest. Survival horror kreeg na de release van de game steeds meer actie en verschillende games buiten dat genre, zoals BioShock en Bloodborne, deden ook inspiratie op uit de manier waarop Resident Evil 4 omgaat met de omgeving. De verschillende manieren waarop je je omgeving als tactisch voordeel kunt gebruiken, bijvoorbeeld door vijanden vanuit een raam te bespringen in plaats van een deur te gebruiken, waren een eindeloze inspiratie voor BioShock.

In Bloodborne zijn het de look van de omgeving en het gedrag van de vijanden die doen denken aan Resident Evil 4. In beide games stellen vijanden zich eensgezind op en proberen ze je te verrassen door schijnbaar uit het niets op je af te komen. En als je één blik werpt op de vijanden met hooivorken en fakkels in Yarnham, dan zullen je gedachten meteen naar de dorpelingen in Resident Evil 4 gaan.

De game heeft meerdere genres voor altijd veranderd, dus om te begrijpen waarom je favoriete games zijn zoals ze zijn, is de Resident Evil 4 remake zeker het spelen waard.

Wanneer een game een grote invloed is voor andere games, is dat vaak een indicatie dat hij ook daadwerkelijk goed is. Maar mocht dat niet genoeg voor je zijn, dan heeft Resident Evil 4 ook een prijzenkast waar je u tegen zegt. Bij veel prijsuitreikingen rond de tijd van release kwam de game als winnaar uit de bus. Ook komt de game terug in het boek 1001 Video Games You Must Play Before You Die.

Verder staat de game vaak hoog genoteerd op lijsten met de beste games. De precieze insteek van de lijst maakt daarbij zelden uit: beste GameCube games, beste PS2 games, beste games van de jaren 2000, beste games aller tijden — als Resident Evil 4 in aanmerking komt, staat hij erin. Met dat soort lijstjes willen critici en spelers nog wel eens van mening verschillen, maar ook toen IGN in 2008 lezers de kans gaf om een lijst van de beste games aller tijden op te stellen, kwam Resident Evil 4 op plek één terecht. Zoals de ontvangst van de remake eruit ziet, zullen we die versie ongetwijfeld ook in veel lijstjes terug gaan zien.

De Resident Evil-franchise heeft het roer door de jaren heen meerdere keren omgegooid. Resident Evil 4 was met een grotere focus op actie één van die omslagpunten en de nieuwere titels zijn weer anders dan Resident Evil 4. Ondanks dat er opnieuw een hoop is veranderd, is de invloed van Resident Evil 4 nog erg merkbaar in recentere games in de reeks.

Resident Evil Village-regisseur Morimasa Sato noemde deel vier bijvoorbeeld als een grote inspiratie voor Village. Een dorpje als setting is een duidelijke invloed, maar ook de variatie in de game en de manier waarop je je omgeving tactisch kunt gebruiken zijn erg geïnspireerd door Resident Evil 4. Ook wilde Sato personages maken die net zo memorabel waren als die van Resident Evil 4, dus indirect hebben we die game ook te danken voor Lady Dimitrescu. De remake van deel vier geeft je mogelijk een nieuwe waardering voor de nieuwere games en andersom.

Al die lof voor de game is leuk en aardig, maar hoe zit het met wat je als speler wil van een horror-game? Kun je met de Resident Evil 4 remake het ene moment op het puntje van je stoel zitten en het andere moment het liefst uit angst in de leuning verdwijnen? Dat kan zeker, en hoe.

In de remake speel je als Leon Kennedy, net als in het origineel. Je kent hem wellicht uit Resident Evil 2. Zijn missie is om Ashley Graham, de dochter van de president, te redden uit de klauwen van een cult die is geïnfecteerd door een parasiet. Dat voert je naar een afgelegen en griezelig dorp in Spanje waar je meer vijanden hebt dan vrienden.

Gedurende de game moet je vechten, vluchten en je verschansen op plekken waar je zelf helaas ook niet makkelijk weg kan. Naarmate je meer ontdekt van het verhaal, wordt de situatie er zeker niet makkelijker op, dus er staat je een zenuwslopend avontuur te wachten.

Er zijn verschillende manieren om een remake te benaderen, maar als we iets hebben geleerd van de vorige Resident Evil remakes, is het dat Capcom met deze reeks zelden kiest voor een slaafse kopie van het origineel met betere graphics. Ook de Resident Evil 4 remake is ondanks de status van de originele game niet bang om het één en ander te veranderen. Uitgebreidere combat-opties zijn daar maar een klein deel van.

Zo is er een geheel nieuwe besturing: de originele game had tank controls en dat kunnen maar weinig mensen tegenwoordig nog waarderen (wie ze wel wil gebruiken, kan daarvoor kiezen dankzij vrij uitgebreide besturingsopties). Ashley is als personage verder ontwikkeld en kan in de remake wat beter voor zichzelf zorgen. Dat zorgt voor minder snelle game overs en neemt dus enige frustratie weg. Maar omdat je Ashley alsnog te hulp moet schieten, maakt het de game ook weer niet te makkelijk. De levels, hoe meesterlijk ook, zijn hier en daar aangepast om de flow van de game nóg beter te maken.

Anderzijds is de game nog altijd onmiskenbaar Resident Evil 4. Er zijn geen grote delen geknipt bijvoorbeeld, ook als het ging om een deel van de game waar de meningen over verdeeld waren, zoals het eiland. Veel spelers vonden dat de originele game daar teveel nadruk begon te leggen op actie en zo het survival-aspect van de game uit het oog verloor. Het team heeft nog meer gedaan om te zorgen dat alle secties van de game op elkaar aansluiten en als één geheel voelen. Zo is een meesterwerk van een game nu nog beter geworden.