3 redenen om The Queen’s Gambit op Netflix te kijken

Dé hit op Netflix van 2020 was misschien wel The Queen’s Gambit en ineens is schaken populairder dan ooit. In dit artikel geven we je drie redenen waarom je de arthouse serie alsnog moet kijken, als je dat nog niet gedaan hebt!

De hoofdrol in The Queen's Gambit wordt vertolkt door Anya Taylor-Joy en geloof ons als we zeggen dat dit een jonge vrouw is om in de gaten te houden! Eerder dit jaar floreerde ze al in de actiefilm The New Mutants waarin ze toch de wat ‘onaardige’ superheld speelde. Door haar blonde lokken, valse uitspraken en Russisch accent, zou je haast niet doorhebben dat dit gewoon dezelfde speler is als The Queen’s Gambit.

Als je de twee rollen naast elkaar legt, zie je meteen dat ze kan acteren! Zodra de camera inzoomt op haar gezicht, zien we in de serie vele diverse blikken. Betoverend, ontwapenend en strijdlustig. Kortom, als je houdt van een goede dosis acteerwerk, is deze serie aan jou besteed!

De wereld van schaken wordt veelal gedomineerd door mannen en daarom is het verfrissend om een vrouw te zien in een verhaal waarin ze de top kan bestrijden. Heerlijk! Ondergetekende, die zelf vroeger een schaaktalent was, toernooien won en alle schaakdiploma’s op zak heeft, kan hier alleen maar van smullen dat er ingezoomd wordt op zoiets! Schaken is daarmee ook nog eens goed voor de hersenen, heerlijk nadenken en vooral vooruit denken.

Al moet gezegd worden dat de hoofdrolspeler vaak speelt op intuïtie. Toch zien we genoeg openingen in de serie en komen diverse onderdelen van het schaken aan bod. Wel moet er ook een kanttekening gemaakt worden dat er soms foutjes in zitten. Een schaker moet zetten noteren alvorens een stuk te spelen, in de serie gebeurt dit niet altijd even secuur, maar dit zal lang niet elke kijker opvallen!

De belangrijkste reden om The Queen's Gambit te kijken is simpelweg het verhaal. De hoofdrolspeler mag dan een ster zijn in schaken, al sinds kleine uk overkomt haar niets anders dan ellende. Ze raakt haar moeder kwijt en wordt in een weeshuis geplaatst en ook later gebeuren haar vervelende dingen. Ze moet altijd voor zichzelf opkomen in een wereld die toch wel redelijk gedomineerd wordt door mannen.

Daarnaast heeft ze een niet al te charmante relatie met pillen en alcohol. En daardoor is de serie net als het echte leven: grappig en dramatisch. Door de vele ups & downs en spanningen blijf je kijken naar de serie. Hoewel gezegd moet worden dat niet elke aflevering even onderhoudend is, is het geheel (het zijn slechts 7 afleveringen) wel heel goed neergezet.