Zone of the Enders HD Collection Review

Robots zijn de toekomst. Ook in games komen we ze steeds meer tegen. In Call of Duty spelen ze zelfs een hoofdrol. Elf jaar geleden waren er echter ook al games waarin dit het geval was. Zone of the Enders kwam toen namelijk naar de PlayStation 2. Nu is er een remake op de markt die je het verhaal opnieuw laat beleven.

Zone of the Enders is misschien niet bij iedereen even bekend. De serie is dan ook al wat jaartjes oud. In respectievelijk 2001 en 2003 verschenen namelijk Zone of the Enders en Zone of the Enders: The 2nd Runner op de PlayStation 2. In die games kreeg je de controle over een 'Orbital Frame', genaamd Jehuty. Nu, tien jaar later, is Jehuty terug in high definition. Zijn de games van toen nu net zo leuk om te spelen? Deze recensie vertelt het je.

Vanaf het begin
Om de boel chronologisch te houden, beginnen we bij het eerste deel, Zone of the Enders. Je bevindt je dicht bij de planeet Jupiter, op een kolonie die bekendstaat als Antilia. Het hoofdkarakter van de game draagt de naam Leo. Tijdens een aanval van de radicale groepering BAHRAM vlucht de jongen naar een hangar. Hier komt hij per toeval terecht bij een gevechtsrobot die Jehuty heet, een naam die is afgeleid van de Egyptische god Jehuti. Om veiligheid te zoeken klimt hij in het gevaarte en krijgt hij een mysterieuze stem te horen. Dit is de AI van de robot, A.D.A. Zij maakt duidelijk dat Jehuty gevaar loopt. Hetzelfde geldt voor de kolonie.

In de mixer
Wat volgt is een game die niet te vergelijken is met andere games op de markt. In 2001 was dit het geval en nu, in 2012, is dit niet anders. De game kan het best gezien worden als een kindje van een third-person shooter en een hack and slash game. Je speelt namelijk in kleine stukken map en wanneer je vijanden tegenkomt switcht de game naar arenastand. Je zicht wordt gericht op een vijand en het is aan jou hoe je aanvalt. Je hebt de beschikking over diverse wapens die elk hun sterke en zwakke punten hebben, maar je kunt ook aan de slag gaan met een gigantisch 'laserzwaard'.

Dit geheel is heel tof en nog steeds een originele combi. Een game als deze is nog steeds, zelfs na de elf verstreken jaren, uniek. Helaas is de game nog wel een tikkeltje eentonig. Vooral als je het eerste deel vergelijkt met het vervolg, waar we zo naartoe gaan.

Verouderd
De cutscenes zien er ook niet heel erg goed uit. Ze zijn allemaal nogal wazig, vooral als je ze vergelijkt met de graphics van de daadwerkelijke game. Die zijn namelijk heerlijk scherpgesteld en zien er prima uit, al helemaal omdat de game 'cartoonachtig' is ontworpen. Dit simplistische uiterlijk ziet er namelijk heerlijk uit en vergt ook niet heel veel aanpassingen. Dingen als scheurtjes en roest zijn er niet en hoeven dus ook niet half wazig op de robots geplakt te worden.

Diezelfde graphics zijn ook terug te vinden in Zone of the Enders: The 2nd Runner, de tweede game binnen de collectie en het vervolg op het origineel. Ook deze game heeft een cartoony look en perfectioneert dit nog even. De explosies zien er mooier uit, de gevechten zijn grootser, en dat maakt dit een waardige opvolger. Dit is dan ook dé Zone of the Enders game die je moet spelen.

Het vervolg
Zone of the Enders: The 2nd Runner volgt ex-BAHMAR soldaat Dingo Egret, die nu zijn geld verdient als mijnwerker op de manen van Jupiter. Tijdens het mijnen stuit de delver op een ingang, die uiteindelijk leidt naar de Orbital Frame uit het eerste deel, Jehuty. Niet veel later stikt het van de BAHMAR troepen die nog steeds achter Jehuty aanzitten. Er zit niets anders op dan BAHMAR voor eens en voor altijd uit te schakelen.

Op eigenlijk alle vlakken is de game verbeterd ten opzichte van zijn voorganger. De graphics zien er, zoals eerder genoemd, beter uit en ook de gameplay is diverser geworden. De wapens die je als Jehuty kunt gebruiken zijn weer van de partij en zijn er nieuwe wapens te verwelkomen. De grootste plus gaat hier echter wel naar de filmpjes die tussen de gameplay door getoond worden. In tegenstelling tot het eerste deel – waar de cutscenes 3D-video’s waren – zijn de cutscenes in deel twee geheel vormgegeven in 'tekenfilmstijl' en dat ziet er prachtig uit. Ook zijn ze een stuk scherper weergegeven. Hier en daar kom je een tegenvallende aaneenschakeling van beelden tegen, maar over de gehele lijn zijn de video's een stuk beter dan in het eerste deel.

Houdbaarheidsdatum nog lang niet verstreken
Dit gezegd hebbende, kun je wel stellen dat Zone of the Enders HD Collection een zeer geslaagde bundel is geworden. De eerste game is in vergelijking met het tweede deel wel een stuk minder leuk, maar dit mag de pret niet drukken. Met Zone of the Enders krijg je een pakket vol met originele gameplay, zelfs na elf jaar. De actie spat van je scherm af en de cartooneske stijl doet de game eer aan. Iedereen die een wat anders wil dan Call of Duty of Battlefield, moet deze game zeker in huis halen.