Yakuza 3 Review

Yakuza 3 is alweer het derde deel uit de Yakuza serie. Deze serie is ontzettend populair in Japan en daar is dan ook al deeltje vijf van aangekondigd, Yakuza 4 ligt daar namelijk ook al in de winkels. Dat wij een deeltje achterlopen heeft te maken met het feit dat Yakuza hier niet zo in trek is. Dit is toch wel vreemd want games als Grand Theft Auto en Mafia, waar je ook in een criminele organisatie terecht komt, zijn hier immens populair. Waarom lijkt Yakuza 3 dan genegeerd te worden door de westerlingen?

Het verhaal van Yakuza 3 gaat verder waar het je in deel twee heeft achtergelaten. Heb je de twee voorgaande delen niet gespeeld, dan kun je voor je met de game begint een filmpje kijken waarin het verhaal van deel een en twee nog eens stapje voor stapje wordt uitgelegd. Dit is een erg goede toevoeging want anders had je het verhaal al gauw opgegeven.

Laura's Passie Babysitten
Rijk aan ingewikkelde intriges en verrassende plottwisten is het verhaal van Yakuza 3, eentje waar nog vele andere games een puntje aan kunnen zuigen. Je speelt deze game als Kazuma Kiryu. Kazuma is een flink gespierde man die een onplezierig verleden heeft als lid van de Yakuza, de Japanse maffia. Nu is hij echter met pensioen en heeft een weeshuis opgericht. Kazuma zelf zegt meerdere keren dat hij geen lid meer is van de Yakuza en liever terug gaat naar zijn weeshuis, maar omdat dit geen Laura’s Passie Babysitten is, raakt hij toch weer verstrengeld in een lastig verhaal waarin de nodige vuile klusjes moeten worden opgeknapt.

Het verhaal wordt vooral overgebracht door de vele tussenfilmpjes. Helaas was blijkbaar niet het hele verhaal belangrijk genoeg om verfilmd te worden. De echt belangrijke verhaalgebonden gesprekken zijn wel in filmvorm, maar helaas kent de game ook heel veel tekstblokjes. Nu zijn deze teksten zeker geen straf als je een beetje in het verhaal zit, maar het is goed voor te stellen dat sommigen van jullie geen zin hebben om hele boekwerken te lezen als jullie een game gaan spelen.

Back to the 90's
Tijdens het lezen van deze tekstblokjes moet je vooral niet afgeleid raken. Want de personages zijn beschamend om naar te kijken op deze momenten. De mond van een personage beweegt nog mooi als de tekst in de tekstblokken verschijnt, maar het ergerlijke is de actie die ze uitvoert. Zo was er bijvoorbeeld een bendelid Kazuma uit aan het lachen. Dit bendelid vond het blijkbaar een echte dijenkletser, want hij maakt constant dezelfde lompe beweging die dan dit lachen voor moest stellen. Een actie die nog wel kan op de PlayStation 2, waar de vorige delen op verschenen, maar op de PlayStation 3 echt tot de verleden tijd moet behoren.

En zo zijn er nog wel meer jammerlijke acties terug te vinden in de game. Zo lijkt er een onzichtbare muur gebouwd te zijn om iedere detail. Je kunt bijvoorbeeld niet tegen een fietsenrek oplopen, maar je wordt in een rechthoek op afstand gehouden van geparkeerde fietsen. Ook schuilen onder een afdakje zit er niet in. Als je een gebouw niet in kunt, dan kun je ook niet tot de deur lopen, maar word je netjes op de stoep gehouden. Nu is er ook totaal geen nut om dit te kunnen doen, maar het is toch iets wat storend is. Je wordt als het ware beperkt en dat voelt niet fijn. Als laatste zijn sommige objecten niet zo massief als dat ze er op het eerste gezicht uitzien.

Dit laatste gebeurt vreemd genoeg alleen bij gevechten. Soms sla je door een tegenstander heen of wanneer een tegenstander op de grond ligt bij te komen van een pak slaag, dan wil je nog wel een keer er doorheen lopen. Als je in een gevecht terechtkomt, dan wordt er een klein gebied afgesloten. In dit gebiedje kun je rondlopen en alle objecten binnen dit gebied kunnen gebruikt worden. Dit werkt heel gemakkelijk. Met een druk op de knop heb je al iets in je handen en iemands hersenpan inslaan met een kinderfiets voelt nou net even iets beter dan dit met je vuisten te doen. Wil je het helemaal spectaculair maken dan zijn er de speciale HEAT moves. Door een balkje helemaal vol te maken door gewoon de tegenstander in elkaar te slaan, kun je bepaalde HEAT moves uitvoeren. Deze volautomatische aanvallen spatten echt van het scherm af.

Duik een karaokebar in
De gevechten in Yakuza 3 zijn een groot deel van de gameplay en het is daarom erg fijn dat dit zo goed is uitgewerkt. Als je echter niet met het verhaal of een gevecht bezig bent, is er nog zat te doen in Japan. Naast leuke zijmissies staat de game bol van de minigames. Hoewel we jullie eerder al berichtten dat er een hoop content geschrapt was uit de Europese versie van Yakuza 3 ben je nog steeds al vele uren kwijt aan deze minigames. Zelfs het een keer uitproberen van iedere minigame verlengt de speeltijd al met twee tot drie uur. Bowlen, pool en darten zijn niets nieuws, maar in Yakuza 3 kun je je zuurverdiende Yens ook kwijt aan poker, golf, vissen, grijpmachines en het altijd gezellige karaoke. Deze minigames zijn stuk voor stuk erg nauwkeurig en de meeste doen niet onder aan de gemiddelde arcadegame.

Niets nieuws onder de zon
Sowieso ziet de hele game er prima uit. Vooral de tussenfilmpjes zijn grafisch uitstekend verzorgd er erg goed uit en de personages vertonen hier ook echt emoties. Het is daardoor wel des te jammer dat de personages maar dom voor zich uit staren als je een tekstballonnetje aan het lezen bent. Ook ingame voelt alles wat achterhaald aan. Het zonnetje maakt in ieder geval een hele hoop goed. Je krijgt echt een stortvloed aan zonlicht over je heen. Yakuza 3 legt er nog maar eens de nadruk op dat Japan toch echt het land van de rijzende zon is. Het overgrote deel van de game speel je met het zonnetje aan de hemel en dit levert natuurlijk wel een bijdrage aan de uitstraling van virtueel Japan.

De zon is het niet het enige dat je de hele tijd aan Japan doet denken. Er is namelijk ook nog een iets meer voor de hand liggende reden om je helemaal in Japan te wagen. Want wat voor taal spreken de meeste mensen in Japan? Juist ja, Japans. Het is daarom heel toepasselijk dat de personages ook deze taal hanteren. De hele game wordt er Japans gesproken en dit draagt echt bij aan de overdracht van het verhaal. Natuurlijk zorgt een ondertiteling voor de juiste vertaling en zijn alle teksten sowieso in het Engels geschreven.

Conclusie
Yakuza 3 brengt ons het derde geweldige verhaal in de Yakuza serie. Een verhaal dat in vele tussenfilmpjes wordt overgebracht en afgewisseld wordt met tekstblokken. Dit voelt een beetje achterhaald, maar het is het zeker waard om te lezen. Ook de bewegingen van de personages zijn niet helemaal van deze tijd en ook de graphics hebben we al beter gezien. Toch weet Yakuza 3 vele uren te vermaken en valt er naast de verhaallijn ook nog genoeg te beleven, zo is het karaoke en poker een leuke aanvulling. Je kunt je poker kwaliteiten wat opvijzelen in een online poker room met rakeback en daar je voordeel mee behalen zodat Kazuma veel yens kan verdienen. Ook het vechten werkt op een leuke manier en de Japanse stemmen zijn ook een succesvolle manier om het diepgaande verhaal over te brengen. Yakuza 3 is dus zeker geen titel die we de rug toe moeten keren.