Worms: Battlegrounds Review

Er zijn franchises die bij menig jaren negentig-kind nostalgische gevoelens oproepen. Worms is zo’n franchise die we ‘vroeger’ allemaal speelden, maar waarvan weinigen weten dat er nog steeds nieuwe spellen van verschijnen. Nu is er Worms Battlegrounds, exclusief voor de PlayStation 4 en Xbox One. Maakt Team 17 met dit spel een comeback?

De trailer belooft veel goeds. We zien oude vertrouwde wapens terug als het superschaap en de hallelujahbom. Maar weet dit gloednieuwe Worms-spel de nostalgie op de juiste manier terug te brengen? En is het spel wel vernieuwend genoeg? Of kunnen we net zo goed een van de oude Worms-spellen weer op onze pc installeren?

Toch is het spel op een andere manier wel uniek. Worms Battlegrounds is exclusief voor de PS4 en Xbox One. Een slimme zet, want het is tot nu toe de enige game op deze consoles die een multiplayerfunctie heeft waarvoor je niet meer dan één controller nodig hebt. Het spel leent zich uitstekend voor een avondje chillen met je vrienden. Geen splitscreen en geen gezeur over wie er aan de beurt is om te spelen.

Worms is als een bordspel waarbij je enkel de dobbelstenen aan elkaar door hoeft te geven. Je kunt gemakkelijk allemaal een eigen team samenstellen, met eigen namen, een teamoutfit, en een overwinningsdans. Je kunt zelfs de grafstenen voor je team uitzoeken. Kortom, een avondje lol op de bank met je vrienden is met Worms Battlegrounds zo gepiept.

Wie geen zin heeft om al zijn vrienden uit te nodigen kan ook kiezen om tegen de computer te spelen, of online tegen andere spelers. Maar op dit vlak is er vrijwel niets nieuws te bekennen in vergelijking met Worms: Revolutions. Er zijn wat nieuwe wapens en outfits om je tevreden te stellen, maar voor de singleplayer of online multiplayer hoef je dit spel niet te kopen.

Zoals bij alle andere Worms games is de singleplayer campaign een lachertje waar je al snel niet meer naar omkijkt. De vrouwelijke verteller is overigens bloedirritant en praat veel te snel, waardoor je na vijf tellen al geen zin meer hebt om naar haar te luisteren. Tegen de computer spelen is leuk, maar dat was het in Worms 2 uit 1996 ook al.

De online multiplayer functie is ietwat verwarrend. In de game wordt er weinig uitleg gegeven over hoe alles werkt, dus is het een aanrader om het instructieboekje goed door te lezen voor je ergens aan begint. Voor de competitieve gamers onder ons is er een leaderboard dat bijhoudt hoeveel spellen jij en andere online spelers gewonnen hebben.

Door middel van ranked matches kun je op verschillende niveaus tegen willekeurige tegenstanders spelen die op datzelfde moment naar een tegenstander op zoek zijn. Ook kun je zelf een spel starten en in een lobby een lijst met wachtende spelers zien.

Op deze manier is het mogelijk om online met je vrienden te spelen. Een interessant feit van de online speelfunctie is dat je aan het begin van het spel zelf mag bepalen waar jij je worms neerzet. Dit voegt een stukje extra strategie toe, al helemaal omdat je met de standaard game-instellingen niet de mogelijkheid hebt om van worm te wisselen aan het begin van je beurt.

Naast de vertrouwde deathmatch is er ook een andere spelmodus: Forts. In deze modus is het de bedoeling dat jij je eigen fort verdedigt en ondertussen het fort van de tegenstander probeert te veroveren. Een leuke toevoeging, op het feit na dat je worms net iets te weinig tijd hebben en net iets te langzaam vooruit komen om er daadwerkelijk een spannende match van te maken. Je bent gerust drie beurten achter elkaar alleen maar aan het lopen voordat er eindelijk weer wat actie plaatsvindt.

De standaard instellingen van het spel zijn er eigenlijk alleen maar om je op weg te helpen. Maar zodra je de controls onder de knie hebt, is het tijd voor customization. Het maken van je eigen landschappen en het bepalen van je eigen spelregels maken het spel heel kneedbaar, waardoor je het precies kunt vormen naar je eigen wil.

Wil jij een match waarin je elkaar alleen maar kunt bekogelen met oude omaatjes? Dat kan. Je kunt het zo makkelijk of zo moeilijk maken als je zelf wilt, met de nadruk op makkelijk, want Worms: Battlegrounds kent een paar wapens die veel te krachtig zijn.

Zo is er een enorme stenen ezel die meerdere keren over het speelveld stuitert en enorme explosies achterlaat. Ook is er een aanval die 'Armageddon' heet en precies doet wat je verwacht: een regen aan vuurballen die maar niet op lijkt te houden en het mogelijk maakt om het spel in één beurt uit te spelen.

Worms Battlegrounds is een Worms-spel zoals we het gewend zijn. Het is melig zoals het altijd al was en een prima stukje vermaak voor jou en je vrienden. Maar zoals bij alle Worms-games van de afgelopen tien jaar, is er weinig veranderd.

Daarnaast laat je de dingen die wel zijn veranderd al snel naast je liggen, omdat ze nu niet bepaald baanbrekend zijn. Wie op zoek is naar die oude Worms uit de jaren negentig in een nieuw 1080p jasje zit goed. Maar als je hoopt vernieuwing te vinden, dan zoek je die bij de verkeerde franchise.