Wonderbook: Book of Spells Review

Voor sommigen was het dé verrassing van de afgelopen E3. Anderen zagen het als weer een hopeloze poging om de PlayStation Move van een stille dood te redden. Maar waar iedereen het in ieder geval over eens kan zijn, is dat Wonderbook een geval apart is. Voor het eerst in de geschiedenis van het gamen is het namelijk mogelijk om een boek als controller te gebruiken.

Het is natuurlijk niet goed om een boek op zijn kaft te beoordelen, maar omdat we weer met een PlayStation Move-titel te maken hebben, staan de vooroordelen al snel klaar. De bewegingscontroller heeft zich als goed werkend gereedschap bewezen, maar er zijn gewoonweg te weinig titels die hier alles uit weten te halen. Deze spellen, die puur en alleen met de bewegingscontroller speelbaar zijn, zijn op je beide handen te tellen. En dan praten we nog niet eens over de kwaliteit.

De grote vraag is of hier met Wonderbook verandering in zal komen. Wonderbook is een fysiek boek dat spelers met behulp van de PlayStation Move, de Eye camera en augmented reality laat participeren aan verhaaltjes. De eerste van deze serie verhaaltjes is Book of Spells. Deze game (als je het al zo kunt noemen) is in samenwerking met J.K. Rowling, de schrijfster van de Harry Potter boeken, gemaakt en speelt zich af in de wereld van de beroemde tovenaarsleerling. Verwacht echter geen grote avonturen met het drietal uit de films en boeken. In plaats daarvan krijg je achtergrondinformatie voorgeschoteld. Wie waren bijvoorbeeld alle belangrijke personen in de heksen en tovenaars geschiedenis en hoe zijn precies alle toverspreuken ontstaan? Voor de mensen die niet kunnen wachten op een lesje aan de Zweinstein Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus zal er een wereld opengaan.

Voorbereiding is alles
Aangezien we met een boek te maken hebben, zullen we bij het eerste hoofdstuk beginnen. Want hoe speel je Book of Spells nou? De game is hier heel begeleidend in en toont iedere keer aan het begin van het spel een paar simpele stappen die je moet doorlopen voordat je kunt spelen. Allereerst moet je op de grond gaan zitten. Je zou eventueel ook op een stoel of bank kunnen zitten, maar het is belangrijk dat de PlayStation Eye camera zowel jou als het boek goed in beeld heeft. Het makkelijkste is daarom om op de grond plaats te nemen en de camera naar beneden te richten. Daarnaast moet je voor de lichtinval zorgen. Aangezien je met augmented reality werkt is het heel belangrijk dat je voldoende licht hebt.

Omdat er genoeg belichting moet zijn word je eigenlijk gedwongen om met daglicht te spelen. Het is wel mogelijk om met lampen de kamer zo licht mogelijk te maken, maar deze creëren vaak schaduwen. Deze schaduwen verstoren weer het beeld dat op de tv wordt geprojecteerd. Begrijp ons niet verkeerd de game blijft nog steeds speelbaar, maar het verschil tussen natuurlijk en kunstmatig licht is duidelijk terug te zien op het beeld. Alles wordt pixelig en de schaduw van je arm kan ervoor zorgen dat het boek minder goed wordt herkend door de camera.

Interactieve verhaaltjes
Heb je je eenmaal goed voorbereid dan is het tijd om met Book of Spells aan de slag te gaan. Book of Spells moet je eigenlijk niet zien als een game, maar meer als een combinatie tussen kleine spelletjes en interactieve verhaaltjes. Zoals we eerder schreven brengt het boek geen wilde avonturen, maar geeft het letterlijk een lesje in toverkunsten. Op de tv zie je jezelf samen met het Wonderbook voor je en de PlayStation Move in je hand. Laatstgenoemde verandert in een toverstok op het scherm en het boek verandert in een oud lesboek.

Dit boek is opgebouwd uit vijf hoofdstukken. Ieder hoofdstuk is weer opgedeeld in twee delen en ieder deel is even lang als dat er bladzijden zitten in je Wonderbook. Heb je een deel uit dan sla je het boek dicht, draai je hem om en kun je met het volgende deel beginnen. Ieder hoofdstuk behandelt een aantal spreuken. Voordat je begint met het uitvoeren van een spreuk krijg je eerst wat achtergrondinformatie te horen. In sommige gevallen is dit gewoon de verteller die zijn verhaaltje doet, maar in andere gevallen wordt dit echt heel leuk gebracht. Er klapt dan een soort complete poppenkast uit je boek. In dit schouwspel wordt door middel van kartonnen poppetjes laten zien wie de spreuk, waar je op dat moment les over krijgt, heeft uitgevonden en hoe deze heks of tovenaar dat heeft gedaan. Dit gaat gepaard met, voor kinderen althans, hilarische verhaaltjes.

Dat je het boek met de voorstelling op kunt pakken en om kunt draaien geeft het een heel leuk tintje aan de spelervaring. Het lijkt zo echt alsof het zich in je woonkamer afspeelt. En alsof dat nog niet genoeg is kun je zelf ook meedoen aan het schouwspel. In het verhaal dat de verteller voorlegt zijn bepaalde woorden weggelaten. Als speler mag je dan uit twee opties kiezen over wat daar hoort te staan. Zelfs al heb je het antwoord fout, het spel laat wel zien wat voor een invloed jouw keuze heeft. Dus in de plaats van tomaten zie je het publiek bijvoorbeeld met metalen ketels gooien in een verhaaltje. Hierdoor krijg je gewoon zin om het meest absurde antwoord te kiezen, alleen om de uitkomst daarvan te zien.

Simpele spelletjes
Heb je alles geleerd wat er maar te leren valt over een spreuk dan wordt het tijd om zelf aan de slag te gaan. Je spreekt de spreuk uit, oefent de stokbeweging die daarbij hoort en vervolgens is het tijd om de spreuk te gebruiken. Je krijgt dan bijvoorbeeld een lege kom voor je die je met het water dat uit je toverstaf spuit, moet vullen. En dat is het. De verteller verzoekt je vriendelijk om de bladzijde om te slaan om met de volgende spreuk aan de gang te gaan. Geen monster dat je moet verslaan, geen meer dat je moet vullen met water, maar gewoon een simpele kom. Toegegeven, er zijn spreuken die iets meer intellect vereisen in hun 'test', maar een hoop komen op zo’n simpel handeling neer. Iets dat heel jammer is omdat de verhalende elementen zo goed zijn en dan wordt je les afgesloten met een simpel testje.

Je kunt dus wel stellen dat we aardig teleurgesteld waren in de spelelementen. Als ze zo al zijn te noemen. Aan het eind van ieder hoofdstuk wordt er nog wel enigszins geprobeerd om dit recht te trekken met een soort eindtest. Je komt dan in een situatie terecht waar je al je spreuken die je in dat hoofdstuk hebt geleerd, moet gebruiken om een monster te verslaan. Hoewel het iets meer kunde vereist dan het vullen van een kom met water, weten ook deze spelmomenten niet te imponeren. Het blijft bij het verplaatsen van een aantal objecten of het verkleinen van een paar vijanden.

Goed voor kinderen
Desondanks blijven we te maken hebben met een boek. En net als ieder ander boek vertelt Book of Spells verhaaltjes. En als je het op die manier bekijkt dan kom je tot de conclusie dat Wonderbook perfect is voor kinderen. Zij hebben immers veel fantasie en veel meer dan een simpele spreuk en een voorwerp om die spreuk op te oefenen is er niet nodig. Een kind zal zich zo uren vermaken met het opblazen van pompoenen, het optillen van glazen potten en het spuiten met water. Daarbij wordt alles door een plezierige verteller uitgelegd en verteld, waardoor een kind zich heel prettig zal voelen wanneer het Book of Spells speelt. De vrijheid die je gegeven wordt, komt daar ook bij kijken. Wil je iets overslaan dan hoef je alleen maar de bladzijde om te slaan.

Van alles wat
Doordat Book of Spells van zowel spel als verhalende elementen iets brengt, lijkt het alsof het allemaal een beetje tekortkomt. De verhaaltjes die verteld worden zijn werkelijk prachtig gevisualiseerd en met name voor kinderen wordt het heel leuk gebracht. Mede door de plezierige vertelstem en de augmented reality. Het probleem ligt dan ook vooral in de spelletjes. Deze zijn in veel gevallen veel te simpel. Over de besturing valt niets te zeggen, maar het verkleinen van een pompoen of het vullen van een bak met water is een teleurstellende eindopgave nadat je net een nieuwe spreuk hebt geleerd. In het eindspel krijg je de kans om al je geleerde kunsten nog een keer te gebruiken en hoewel het zeker meer biedt als de eerdere spelelementen, blijft het hier ook bij simpele handelingen. Wonderbook heeft zich echter als een uitstekende controller bewezen en we kijken daarom ook heel erg uit naar de komende verhalen. De aftrap kon alleen iets beter.