Vanquish Review

Review
door Timo
zaterdag, 23 oktober 2010 om 17:00
xgn google image
Voed een chimpansee op, leer hem verschillende taken uit te voeren en schiet hem de ruimte in. Tja, soms komen er de meest absurde ideeën in de mens naar boven. Zo ook bij de Japanner Shinji Mikami, bedenker van de Resident Evil serie. De beste man was de zombies vermoedelijk beu en liet al zijn nieuwe ideeën de vrije loop gaan. Wat krijg je als je deze vervolgens allemaal bij elkaar gooit? Juist, Vanquish.
Om te beginnen bij het begin, kruip je in het gevechtspak van Sam Gideon, een stoere onderzoeker die het militaire bedrijf DARPA en Amerika helpt nieuwe techniek te ontwikkelen. Toevallig heeft DARPA ook een enorm ruimtestation om de aarde zweven dat is overgenomen door de Russen. Om het pak uit te testen en om de Russische troepen van het ruimtestation te verdrijven. Het klinkt misschien wat gecompliceerd en absurd, maar alles wat je hoeft te weten, is dat er heel wat gemene Russische robots zijn en jij, samen met het team van de met steroïde volgepompte kolonel Burns, deze mechanische vijanden moet afknallen.
Dit is dan wel een third-person shooter, waarin het draait om de actie, maar een normale shooter kun je Vanquish niet noemen. De eerder genoemde gekke ideeën van Mikami zie je als eerste goed terug in Sam’s pak. Dit hypermoderne gevechtspak zorgt ervoor dat Vanquish niet zomaar een third-person shooter is. Dankzij de raketaandrijving in het pak kun je met hoge snelheid van dekking naar dekking glijden. Op de momenten dat je glijdt kun je de tijd ook nog eens vertragen om in slow motion schroot te maken van de Russische robots.
Leuk arsenaal
Om deze robots aan gort te knallen heeft Sam een leuk arsenaal aan wapens tot zijn beschikking. Naast je standaard aanvalsgeweer, shotgun en sniper, zijn er ook wapens als de lock-on laser, waarmee je gestuurde lasers kunt afvuren en de disc launcher, die een dodelijke discus afschiet. Al deze wapens zijn erg leuk om te gebruiken en elk wapen leent zich goed voor een specifieke situatie. Daarnaast kun je deze wapens onderweg ook nog upgraden.
Hierdoor kunnen wapens meer munitie houden en hebben ze een betere vuurkracht. Het maximale upgraden van je favoriete wapens is dan ook iets leuks om naar toe te werken tijdens het spelen. Het verschil in niveaus bij wapens is namelijk goed merkbaar. Wat echter jammer is, is dat niet alle wapens te upgraden zijn en voor het gevechtspak ontbreken deze upgrades zelfs helemaal.
Oververhitting
En dat is toch wel jammer, want er kleeft nogal een redelijk nadeel aan het Augmented Reaction Suit (ARS). Na overmatig gebruik (of schade) raakt het pak namelijk oververhit en vallen er enkele functies uit. Hierdoor word je al snel kwetsbaarder tegenover de gemene vijanden, die overigens altijd in de meerderheid zijn. Zoals je begrijpt zit hem hier dan ook de uitdaging in. Je moet goed met de krachten van het pak om kunnen gaan.
Gebruik je ze net iets te veel, dan zal het temperatuurbalkje al snel rood worden. Gebruik je de krachten echter te weinig, dan heb je een grote kans dat je het loodje legt. Echter is hier ook wat op gevonden. Voordat je namelijk dood gaat, krijg je nog een laatste kans. Bij teveel schade schakelt het pak over naar een slow motion modus, waardoor je nog de kans krijg om met dodelijke precisie jouw aanvallers uit te schakelen en jezelf te redden.
Grootschalige gevechten
Al deze verschillende gameplay-elementen werken uitermate goed en het is dan ook maar al te leuk om te doen. Maar ons favoriete aspect ligt toch wel bij de absurde verzameling van grootschalige gevechten die te vinden zijn tijdens de campagne. Hoewel de gehele setting niet drastisch zal veranderen, aangezien je je de hele tijd in één ruimtestation bevindt, zijn de verschillende hoofdstukken wel verschillend.
Je zult vechten op massaal grote bergen waar de gebouwen om je heen tegen de vlakte gaan, op hoge snelheidstreinen die ondersteboven naast elkaar op de rails bewegen, complete wegen zullen onder je voeten afbrokkelen en de robots die je tegenkomt zijn soms torenhoog. Een deel van de sensatie van Vanquish is dan ook terug te vinden in deze enorme robots, die je zult moeten verslaan met strategisch denken.
Goddelijke harde uitdagingen
De hele campagne kan worden voltooid in ongeveer zes uur, dus een erg lange game is het niet. Gelukkig wordt de replaywaarde wat omhoog geschroefd door een ‘God Hard’ moeilijkheidsgraad die je na de eerste speelbeurt vrijspeelt en een scoresysteem. Voor elke missie wordt er door dit scoresysteem bijgehouden hoeveel keer je dood gaat, hoe lang je erover gedaan hebt, hoeveel slachtoffers je hebt gemaakt en meer van dat soort cijfers. Het wordt hierdoor net wat aantrekkelijker om de campagne, of bepaalde hoofdstukken ervan, opnieuw te doorlopen. Mocht je het toch beu worden, dan kun je aan de slag met een Challenge modus. Hierin word je in een afgesloten ruimte neergezet waarin hordes van vijanden tevoorschijn komen. De actie hierin kan soms erg chaotisch worden en ziet vooral erg vet uit.
Geweldige omgevingen en hypermodern geluid
En dat geldt niet alleen voor deze modus, de gehele game ziet er namelijk geweldig uit. Alleen al alle lichtjes, bewegende deeltjes en de raketaandrijving van het pak zijn een lust om naar te kijken. Maar er is natuurlijk meer dan alleen het pak in de game. De omgevingen zijn overweldigend en door de overvliegende voertuigen en dingen die overal om je heen ontploffen heb je echt het gevoel dat je een grootschalige strijd voert. Wanneer je naar slow motion overschakelt, zul je letterlijk de kogels om je oren zien vliegen.
Naast dat je ze ziet, hoor je ze natuurlijk ook maar al te goed. Het geluid in de game is namelijk prima verzorgd. De hypermoderne geluidjes van Sam’s pak zitten allemaal in het spel verwerkt en elk wapen heeft net een ander geluid. Daarnaast zijn de stemmen in het spel soms wat overdreven, vooral die van kolonel Burns, maar wel erg passend bij de personages zelf. De soundtrack weet tenslotte de spanning goed op en af te bouwen, maar steekt niet boven de rest uit.
Verrassing van het jaar
Vanquish is misschien wel de verrassing van het jaar 2010. Het combineert absurde explosieve actie met geweldige solide gameplay. Het verhaal en de ontwikkeling van de karakters mag dan niet van de hoogste plank komen, je zult tenminste wel een leuke tijd doorbrengen met Vanquish. Deze tijd is, door het gebrek aan modi buiten de campagne en Challenge modus om, echter aan de korte kant. Dat neemt niet weg dat Vanquish één van de beste Japanse shooters ooit is.
Cijfer: 8

Populair Nieuws

Laatste Reacties